Ο Αρχιεπίσκοπος κατεβαίνει στο Σύνταγμα δίπλα στον λαό, μαζί με τους αγανακτισμένους…

Είδα σήμερα την συνέντευξη την οποία έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος στην ομάδα πολιτών πού πήγε και χτύπησε την πόρτα της Αρχιεπισκοπής...

Και όπως είπε ο Δημήτρης Κολλάτος «…ο Αρχιεπίσκοπος ήταν ο μόνος, πού δεν είχε ούτε και έβαλε αστυνομικούς να μας διώξουν, όπως έκαναν οι άλλοι πολιτικοί…».

Η συνέντευξη αυτή πού δόθηκε για θέματα πού καίνε τον Ελληνικό λαό είναι ενδεικτική, και δείχνει μία νέα πρακτική ανθρώπων της επίσημης Εκκλησίας πού μέχρι τώρα βρισκόταν, ή έδειχνε ότι βρισκόταν σε λήθη…

Η ομάδα διαμαρτυρίας ζήτησε από τον Αρχιεπίσκοπο να παρέμβει στην κυβέρνηση για να δοθεί αυστηρή εντολή στα ΜΑΤ να μη κοπανάνε με το παραμικρό τον κόσμο, πράγμα πού υπεσχέθη ο κ. Ιερώνυμος, καθώς και να παρέμβει η Εκκλησία στην Εθνική Τράπεζα να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί σπιτιών για ένα χρόνο!

Έγινε επίσης, μία ακόμη διασάφηση του όρου «Εκκλησιαστική περιουσία» από τον Αρχιεπίσκοπο, μια και πολλές φορές αιωρείται υπό μορφή κατηγορίας από τα ΜΜΕ…

Ο κ. Ιερώνυμος αναλύοντας την περίπτωση αυτή απέδειξε πώς στην ουσία πρόκειται για ένα εναπομείναν κομμάτι του 4% και αυτό δεσμευμένο για όλες τις χρήσεις, αλλά και με το 96% υπόλοιπο αρπαγμένο κατά διάφορους καιρούς και Εθνικά επεισόδια από το Κράτος...

Η Εκκλησιαστική περιουσία είναι ένας μύθος για τους αδαείς, πού δεν έχουν ψάξει με στοιχεία το θέμα και πού τους ξεσηκώνουν έντεχνα κάποιοι άλλοι, πολιτικοί και μη, ότι υπάρχει πολύς χρυσός και πολύ περιουσία και ….βούρ, επάνω της!

Δεν υπάρχει βέβαια, αλλά και εάν υπήρχε θα ήταν απόκτημα πού είχε δοθεί από τούς πιστούς για την συντήρηση και τις ανάγκες των Εκκλησιαστικών ιδρυμάτων...

Θα ήταν από τάματα του λαού προς τους Αγίους σαν μία ελάχιστη τιμή απόδοσης και ευγνωμοσύνης για θεραπείες και θαύματα πού έκαναν στους δωρητές, και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να σκορπιστούν για να βουλώσουν Κρατικές τρύπες «ποντικών» του πολιτικού συστήματος πού κλέβοντας και τρώγοντας ρήμαξαν την χώρα…

Γιατί όταν εγώ, ο Γιάννης, ο Κώστας, ο Μήτσος, η Κατίνα, δίνουν ένα οικόπεδο στην Εκκλησία και στην Ενορία τους γιατί έτσι θέλουν, έτσι τους κάπνισε, έτσι το σκέφθηκαν, δεν το δίνουν στο Κράτος αλλά στην Εκκλησία για τις όποιες και υπάρχουσες ανάγκες…

Αν ήθελαν να το δώσουν στο Κράτος ή όπου αλλού, ήξεραν τον τρόπο!

Είναι διαθέτης, είναι δικό του, περιουσία του, κτήμα του, ότι θέλει το κάνει ακόμη και να το χαρίσει, να το σκορπίσει, να το πετάξει στην θάλασσα, να το βουλιάξει…

Συνεπώς, δεν μπορεί κάποιος να το χαρίζει στην Εκκλησία, και να έρχεται η Πολιτεία, το Κράτος, ή ο κάθε κατσίβελος πολιτικός και Νομοθέτης, και μ΄ ένα πονηρό νομοθέτημα για να ικανοποιήσει κάποιους ψηφοφόρους του ότι «ντέ και καλά είμαι μαζί σας…», να τους παραδίνει ξένες ιδιοκτησίες…

Δεν τα έκλεψε και δεν τα έφαγε λοιπόν η Εκκλησία, αλλά η Πολιτεία και οι πολιτικοί της, και κανένας μέχρι σήμερα, 20 περίπου μήνες από τις περικοπές ζωής σε εργαζομένους, ανέργους, και συνταξιούχους, δεν είδαμε να κάτσει στο σκαμνί, να απολογηθεί, και να του κατασχεθεί η περιουσία…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΔΗΣΗ…

=====================

Με το κίνημα «Πόρτα – Πόρτα» συναντήθηκε χθες ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Ο Μακαριώτατος δέχθηκε στο γραφείο του τον επικεφαλής του κινήματος, σκηνοθέτη κ. Κολλάτο, καθώς και εκπροσώπους του κινήματος οι οποίοι πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε θερμό κλίμα, όπου ο Αρχιεπίσκοπος άκουσε με πολύ προσοχή τα αιτήματα του Κινήματος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ο κ. Ιερώνυμος, δεσμεύθηκε να εισηγηθεί στους Μετόχους της Εθνικής, την παράταση από την πλευρά της Τράπεζας, για έναν επιπλέον χρόνο, στο πάγωμα των κατασχέσεων ακινήτων, από δάνεια.

Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε και στην «Κάρτα του Πολίτη», τονίζοντας ότι η Εκκλησία παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις, όπως και αυτό το σοβαρό θέμα.

Ο κ. Ιερώνυμος, αναφέρθηκε ακόμη στο θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας και τόνισε πως αναμένει εδώ και δύο χρόνια απάντηση από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, στην πρόταση της Εκκλησίας για συνεκμετάλλευση της περιουσίας της και μάλιστα με πλήρη διαφάνεια.

Τέλος, ο Αρχιεπίσκοπος εξέφρασε την επιθυμία να επισκεφθεί την ερχόμενη εβδομάδα τους «Αγανακτισμένους» στη Πλατεία Συντάγματος.

Πηγή: http://patrablog.blogspot.com/2011/06/blog-post_24.html#more

Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για την εφημερίδα "Ποντίκι".

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4528332 e-mail: impireos@hotmail.com

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 17^ῃ Ἰουνίου 2011

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Οἱ ἄκρως ἐξυβριστικές, χυδαῖες καί μισαλλόδοξες ἀναφορές τῆς ἑβδομαδιαίας, «πολιτικῆς, σατιρικῆς καί ἀποκαλυπτικῆς» κατά δηλωσίν της Ἐφημερίδας «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» φυλ. 1660/15.6.2011 στήν σελίδα 43 καί στό δημοσίευμα μέ τίτλο: «Σεραφείμ μαινόμενος» πού ὑπογράφεται ἀπό τόν κ. Ξενοφώντα Μπρουντζάκη καί δημοσιεύεται ἀπό τόν Ἐκδότη-Διευθυντή κ. Ἀντ. Δελλατόλα στρεφόμενες κατά τῆς ἐλαχιστότητός μου μέ ἀφορμή τό ἀπό 3/6/2011 Ἀνακοινωθέν μου γιά τήν παγκόσμια οἰκονομική καί πολιτική συνομωσία τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ πού ὑλοποιεῖται μέ τόν βραχίονα τῆς «περιωνύμου» λέσχης Bilderberg οὐσιαστικά ἀπογυμνώνει τήν Ἐφημερίδα αὐτή ἀπό τήν προσπάθειά της νά ἐμφανίζεται σάν προπύργιο κατά τοῦ πάσης φύσεως πολιτικοκοινωνικοῦ κατεστημένου γιατί ἀπομειώνουσα πλήρως καί ὑποβαθμίζουσα παντελῶς  τήν πολυδύναμη ἐμπλοκή τῶν ἐπιτελῶν τῆς Λέσχης Bilderberg τούς προσφέρει τήν ἐπιδιωκομένη δυναμική νά δροῦν στό ἡμίφως τοῦ παγκοσμίου γίγνεσθαι.

Διερωτώμεθα πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀγνοεῖ τήν δράση τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ διά τῆς Λέσχης Bilderberg ὅταν ἀπασχολεῖ ἡ συγκεκριμένη δρᾶσις τόν παγκόσμιο τύπο;
Διερωτώμεθα πῶς εἶναι τόσο ἀπληροφόρητη ὅταν ἐφέτος στήν Γερμανόφωνη καθημερινή Ἐφημερίδα Basler Zeitung τῆς Ἑλβετίας ἀφιερώθηκε ἡ πρώτη σελίδα της σχετικά μέ τήν συνεδρίαση τῆς μυστικοπαθούς Λέσχη πού ἄρχισε τήν Πέμπτη στό Silvretta House στό Saint Moritz; 

Μήπως μπορεῖ ἡ τόσον εὐκόλως ὑβρίζουσα Ἐφημερίδα νά μᾶς ἐνημερώσει ἐάν κορυφαίοι διεθύνοντες σύμβουλοι ὅπως ὁ Bill Gates τῆς Microsoft, ὁ Eric Schmidt τῆς Google, ὁ Marcus Agius τῆς Barclays, καί ὁ Peter Sutherland τῆς Goldman Sachs καθώς καί οἱ δικοί μας ἐκλεκτοί κύριοι Γ. Δαυΐδ, Πρόεδρος τῆς Coca Cola, Γ. Παπακωνσταντίνου, μέχρι τώρα «Τσάρος» τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας, Λουκᾶς Τσούκαλης, Πρόεδρος ΕΛΙΑΜΕΠ καί Γκίκας Χαρδούβελης, Καθ. Χρηματοοικονομικῆς καί οἰκονομικός σύμβουλος τῆς Eurobank E.F.G. συναντῶνται ἐπί τετραήμερον ἔχοντας γύρω τους ἕνα ἀτσάλινο δίχτυ προστασίας καί μυστικοπάθειας μέ Προέδρους καί Πρωθυπουργούς Κρατῶν, μεγάλους ἰδιοκτήτες Ἐφημερίδων, μέλη τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου, κυβερνητικούς ἀξιωματούχους τῶν ΗΠΑ γιά νά μιλήσουν γιά τάβλι; Μήπως ἡ εὐκόλως ὑβρίζουσα Ἐφημερίδα μπορεῖ νά ἐξηγήσει πῶς ὁ συμμετέχων τό 1993 στήν συνεδρία τῆς Λέσχης πού ἔλαβε χώρα στόν Ἀστέρα τῆς Βουλιαγμένης Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ κ. Κρίστοφερ, προφήτευσε μετά τήν λήξη τῶν ἐργασιῶν της ὅτι ἡ τότε Κυβέρνηση Κων. Μητσοτάκη θά «ἔπεφτε» μετά ἀπό τρεῖς μῆνες; 
Μήπως ἡ εὐκόλως ὑβρίζουσα Ἐφημερίδα μπορεῖ νά μᾶς ἑρμηνεύσει τό φλεγματικό λόγιο τοῦ τ. «τσάρου» τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας καί νῦν Ὑπουργοῦ Περιβάλλοντος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου πού δημοσίευσε ὁ «Βηματοδότης» στήν ἔγκριτη Ἐφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» τῆς 13/6/2010 «Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου είναι ο μοναδικός έλληνας πολιτικός που συμμετείχε στην εφετεινή συνεδρίαση της λέσχης Μπίλντεμπεργκ στην Ισπανία.


Οι δύο άλλοι Έλληνες ήταν ο Πρόεδρος της Coca-Cola κ. Γ. Δαυΐδ και ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ κ. Λ. Τσούκαλης. Οι «κλειστές συζητήσεις» είχαν θέμα την παγκόσμια κρίση και ασφαλώς την Ελλάδα. Από τις ξένες διασημότητες ξεχώρισαν ο πρωθυπουργός της Ισπανίας κ. Χοσέ Λουίς Θαπατέρο , ο επίτροπος κ. Χ. Αλμούνια , ο επικεφαλής της Deutsche Βank κ. Τζ.Ακερμαν, ο πρόεδρος της Μicrosoft κ. Μπιλ Γκέιτς, ο ιστορικός κ. Νάιαλ Φέργκιουσον, ο ειδικός απεσταλμένος για το Πακιστάν και το Αφγανιστάν κ. Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Ρόμπερτ Ρούμπιν και ο επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Ομπάμα κ. Λόρενς Σάμερς. 


Και φυσικά καμία μυστική συνάντηση δεν είναι πραγματικά μυστική αν δεν συμμετέχει ο κ. Χένρι Κίσινγκερ. Τι είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου με όλους αυτούς; «Θα μπορούσα να σου πω αλλά μετά θα έπρεπε να σε σκοτώσω» απάντησε με το γνωστό αινιγματικό του χαμόγελο σε συνεργάτη μου που τόλμησε να τον ρωτήσει. Ποιό μπορεί να είναι το θανάσιμο μυστικό; Ελπίζω όχι κάτι σχετικό με το μέλλον της οικονομίας». 


Εἶναι ἄραγε ὅπως ἰσχυρίζεται τό «ΠΟΝΤΙΚΙ» ἀπαράδεκτη καί ἄκρως ἐπικίνδυνη ἡ ἀναφορά μας γιά τούς «ἐκβιασμούς» τῆς Κυβέρνησης; Μέχρι χθές δέν μᾶς ἔλεγαν ὅτι ἡ στάση πληρωμῶν σημαίνει δῆθεν τήν μή πληρωμή συντάξεων καί μισθῶν ὅταν αὐτά δίδονται ἀπό τούς φόρους τῆς χώρας καί ὄχι ἀπό τόν δανεισμό της, ὅτι ἀπαιτεῖται συναίνεση τῶν κομμάτων γιά τήν καταβολή τῆς 5^ης δόσης καί ἄλλα πολλά; Καί ἐπειδή κατά τήν ὑβρίζουσα Ἐφημερίδα «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» οἱ Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας «πάσχουν ἀπύθμενη ὑποκρισία» ἀπό αὔριο σκέπτομαι νά παραπέμψω τούς 2.500 καθημερινῶς σιτιζομένους  νεόπτωχους στά σισίτια τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς στίς κατοικίες τοῦ κ. Ἀ. Δελλατόλα καί τοῦ κ. Ξ. Μπρουντζάκη καί ἀκόμη καί στίς ἐγκαταστάσεις τῆς Ἐφημερίδος «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» γιά νά ἀναλάβουν τήν καθημερινή φροντίδα, αὐτοί οἱ τόσον εἰλικρινεῖς καί φερέλπιδες κύριοι, ἀντί ἐμοῦ τοῦ «ἀπύθμενου ὑποκριτή». 


Ὅσον ἀφορᾶ στήν δῆθεν ὑπέρογκη ἐκκλησιαστική περιουσία καί στήν δῆθεν μή φορολόγησή της θά τούς συμβούλευα ταπεινῶς νά ἐνημερωθοῦν σχετικῶς διότι συλλαμβάνονται ἀνενημέρωτοι, διότι ἡ λεγομένη ἐκκλησιαστική περιουσία ἔχει παραχωρηθεῖ ἐξ ὁλοκλήρου σχεδόν στό κράτος, τά δέ  ἐναπομείναντα ἐκκλησιαστικά παραγωγικά ἀκίνητα παρ’ ὅτι ἀνήκουν σέ μή κερδοσκοπικοῦ χαρακτήρα Ν.Π.Δ.Δ. φορολογοῦντια μέ 20% ἐπί τῶν ἀκαθαρίστων ἐσόδων τους.

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Ενημέρωση από Μητρόπολη Πειραιά.


ΑΠΟ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

Τριάς Αγία Δόξα Σοι

 

Δεῦτε λαοί, τὴν τρισυπόστατον Θεότητα προσκυνήσωμεν, Υἱὸν ἐν τῷ Πατρί, σὺν ἁγίῳ Πνεύματι· Πατὴρ γὰρ ἀχρόνως ἐγέννησεν Υἱόν, συναΐδιον καὶ σύνθρονον, καὶ Πνεῦμα ἅγιον ἦν ἐν τῷ Πατρί, σὺν Υἱῷ δοξαζόμενον· μία δύναμις, μία οὐσία, μία Θεότης, ἣν προσκυνοῦντες πάντες λέγομεν· Ἅγιος ὁ Θεός, ὁ τὰ πάντα δημιουργήσας δι' Υἱοῦ, συνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἅγιος ἰσχυρός, δι' οὗ τὸν Πατέρα ἐγνώκαμεν, καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπεδήμησεν ἐν κόσμῳ. Ἅγιος ἀθάνατος, τὸ Παράκλητον Πνεῦμα, τὸ ἐκ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, καὶ ἐν Υἱῷ ἀναπαυόμενον, Τριὰς ἁγία, δόξα σοι.

Δοξαστικόν , Ποίημα Λέοντος του Δεσπότου

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

π. Φιλόθεος Φάρος

Από το βιβλίο

«ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ: Από την Ανάσταση στην Εκκλησία»

Έκδοση Α' Απρίλιος 1983   ΑΚΡΙΤΑΣ

 

     Την Πεντηκοστή γιορτάζουμε το γεγονός της Εκκλησίας, αλλά η εποχή μας δεν μπορεί εύκολα να γιορτάσει το γεγονός της Εκκλησίας, γιατί είναι μια έντονα αντιεκκλησιαστική εποχή, όχι γιατί επικρίνονται, διαβάλλονται, διασύρονται ή συκοφαντούνται συχνά εκπρόσωποι της εκκλησιαστικής διοι­κήσεως, αλλά επειδή η φύση του πολιτισμού που κυριαρχεί σήμερα είναι αντιεκκλησιαστική.  Η εποχή μας είναι μια εποχή ατομιστική και ανταγωνιστική, είναι μια εποχή που ενθαρρύνει τον ανθρώπινο ναρκισσισμό και σαν συνέπεια καλλιεργεί τις προϋποθέσεις για την αποκοπή του ανθρώπου από τους άλλους και την απομόνωσή του.

Η εκκλησιαστικότητα αντίθετα είναι αντανάκλαση της τριαδικότητας του Θεού, που σαν Θεός αγάπης δεν μπορούσε αν και είναι ένας να είναι μοναδικός, γιατί έπρεπε οπωσδήποτε να αγαπάει κάποιον άλλο. Έτσι ο Θεός ήταν απαραίτητο να είναι μια κοινότητα, μια κοινωνία που τα πρόσωπα που την αποτελούν να τα μοιράζονται όλα, να τα έχουν όλα κοινά εκτός από την ταυτότητά τους, την υποστατικότητά τους. Γιατί αν είχαν και την ταυτότητα ή την υποστατικότητά κοινή δεν θα ήταν κοινότητα, αλλά μοναδικότητα και επομένως ο Θεός δεν θα μπορούσε να είναι Θεός αγάπης.

Στον άνθρωπο ο Θεός που τον έπλασε κατ' εικόνα και ομοίωση δική του, έδωσε την εκκλησιαστικότητα που είναι για τον άνθρωπο ότι είναι για τον Θεό η τριαδικότητα. Αλλά με την απομάκρυνσή του από τον Θεό ο άνθρωπος αλλοιώνει την θεία εικόνα και υποκαθιστά την εκκλησιαστικότητά του, δηλαδή το βασικό στοιχείο της φύσεώς του που απαιτεί την ένωσή του με τους άλλους ανθρώπους, με τον ατομικισμό και τον ναρκισσισμό που τον οδηγεί στον θάνατο.

Ο Χριστός με την ενσάρκωση του, την ενανθρώπισή του αποκαθιστά την ανθρώπινη φύση, στην παλιά της κατάσταση και έτσι ξαναζωντανεύει, την εκκλησιαστικότητα του ανθρώπου και την πραγματώνει με την σύσταση της Εκκλησίας.

Επομένως η Εκκλησία δεν είναι διοίκηση, δεν είναι οργάνωση, δεν είναι εξουσία, αλλά είναι κοινωνία, συνομιλία, συνύπαρξη, συμβίωση, συνοδοιπορία, συμμετοχή, συνεύρεση, σύνοδος. Ούτε είναι αναγκαστικά  Εκκλησία η χωρίς καμιά συνοχή συγκέντρωση ατόμων στο Ναό.  Η συγκέντρωση ατόμων στο ναό, μπορεί μάλιστα συχνά να είναι κάθε άλλο παρά Εκκλησία.

Στην  Εκκλησία οι άνθρωποι μοιράζονται με τους άλλους τον εαυτό τους, το βιό τους, τον χρόνο τους, τις ανησυχίες τους, την δημιουργικότητά τους, τη χαρά τους, την λύπη τους, την πίκρα τους, την απόγνωσή τους, την ελπίδα τους, την πίστη τους.

Στην Εκκλησία, ούτε υπακούουν πολλοί σε ένα ούτε δεν υπακούει κανένας σε κανένα, αλλά υπακούουν όλοι σε όλους.

Δεν υπάρχει  Εκκλησία εκεί που oι άνθρωποι φροντίζουν ο καθένας τον εαυτό του, εκεί που ο καθένας κρατάει τα αγαθά του, την χαρά του, την δύναμή του, την ελπίδα του, την πίστη του, την αρετή του για τον εαυτό του και δεν την μοιράζεται με τους άλλους.

Η Εκκλησία όμως πραγματώνεται διαρκώς πάνω στη γη, αποκαθιστά διαρκώς την εκκλησιαστικότητα της ανθρωπινής φύσεως, μεταβάλλει διαρκώς τον κόσμο σε βασιλεία του Θεού, δεν είναι στατική, δεν φτάνει ποτέ στο τέρμα, μπορεί πάντα να γίνεται όλο και περισσότερο η βασιλεία του Θεού. Επομένως η Εκκλησία δεν είναι μια κοινωνία καθαρών, που έχουν φθάσει στο τέρμα και που δεν μπορούν να προχωρήσουν πιο πέρα.

Μέσα στην  Εκκλησία, τα μέλη της  Εκκλησίας αγωνίζονται διαρκώς να μετακινηθούν από τον δαιμονικό ναρκισσισμό στην εκκλησιαστικότητα, που είναι η αντανάκλαση της τριαδικότητας του Θεού. Αν στην εποχή μας πολλοί άνθρωποι πολεμούν την  Εκκλησία σαν οργάνωση, είναι προ παντός και κυρίως επειδή ο σημερινός άνθρωπος κυριαρχημένος από τον δαιμονικό ναρκισσισμό τρέμει την εκκλησιαστικότητα και μπορεί να μιλάει συχνά για δίκαιη κατανομή των υλικών αγαθών, αλλά δεν κάνει ποτέ λόγο για δίκαιη κατανομή των συναισθηματι­κών και των πνευματικών αγαθών, δεν κάνει λόγο για αγάπη. Με την μάσκα της υλιστικής ισότητας, κρύβει τον τρόμο που αισθάνεται στο ενδεχόμενο να μοιραστεί τον εαυτό του με κάποιον άλλο. Γι' αυτό προσπαθεί να μεταβάλει σε εμπορική συναλλαγή και τις πιο προσωπικές σχέσεις όπως ο γάμος, τον οποίο θέλει να απογυμνώσει από κάθε προσωπικό στοιχείο, από κάθε συναίσθημα και να τον κάνει συνδικαλισμό με ωράρια, με δικαιώματα, έντονα ανταγωνιστικό, μια σφοδρή μάχη ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα, για να προστατευθεί έτσι από το ενδεχόμενο της προσωπικής προσφοράς

Την υλιστική ισότητα την θέλει υποχρεωτική, κυριαρχική, επιβεβλημένη από κάποια απρόσωπη εξουσία για να αποκλείε­ται το στοιχείο της προσωπικής προσφοράς, για την οποία αισθάνεται έντονα ο σημερινός άνθρωπος την τραγική του αναπηρία.

Αλλά δεν μπορούν οι άνθρωποι να έχουν μεταξύ τους κοινότητα, κοινωνία, ενότητα, χωρίς να είναι ενωμένοι με Εκείνον που είναι η Κοινότητα, η Κοινωνία, η Ενότητα. Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική κοινότητα χωρίς να είναι Εκκλησία και χωρίς να έχει αυτή η κοινότητα κι αυτή η κοινωνία σαν ψυχή της το πνεύμα του Θεού.

Χωρίς το πνεύμα του Θεού, δεν μπορεί να υπάρξει  Εκκλησία. Το Πνεύμα του Θεού «όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας» (Στιχηρό Εσπερινού Κυριακής Πεντηκοστής) και δεν μπορεί κανείς να δεχθεί το πνεύμα του Θεού έξω από την  Εκκλησία «ου γαρ άλλως ένι κατελθείν εκείνο το Πνεύμα. Καθάπερ γαρ, ει τύχοι χείρ αποσπασθείσα του σώματος, το πνεύμα το από του εγκεφάλου την συνέχειαν ζητούν, και μη ευρόν, ουκ εξάλλεται του σώματος, και διατρήσαν, προς την χείρα εξέρχεται, άλλ' αν μη εύρη κείμενον, ουχ άπτεται ούτω και ενταύθα εάν μη ώμεν τη αγάπη συνδεδεμένοι».

Έτσι εκτός της Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία. Δεν υπάρχει σωτηρία για τον άνθρωπο που δεν μετέχει στο μυστήριο της Εκκλησίας, που είναι η ενεργοποίηση στη ζωή του στοιχείου της εκκλησιαστικότητας. «Εν υψηλώ κηρύγματι της του Θεού, Εκκλησίας, ακούσωμεν βοώσης ο διψών, ερχέσθω και πινέτω ο κρατήρ ον φέρω, κρατήρ έστι σοφίας, τούτου το πόμα αληθείας λόγω κεκέρακα, ύδωρ ου προχέων αντιλογίας, άλλ' ομολογίας ης πίνων ο νυν  Ισραήλ, Θεόν ορά φθεγγόμενον. Ίδετε, ίδετε, ότι αυτός εγώ ειμί, και ουκ ηλλοίωμαι, εγώ Θεός πρώτος, εγώ και μετά ταύτα, και πλήν εμού άλλος ουκ έστιν όλως. Εντεύθεν οι μετέχοντες πλησθήσονται, και αινέσουσι, της ευσεβείας το μέγα μυστήριον» (Οίκος Κυριακής Πατέρων).

Επειδή οι διάφορες ανθρώπινες ομάδες πολύ συχνά δεν είναι  Εκκλησία και επομένως δεν έχουν το πνεύμα του Θεού, δεν υπάρχει επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους, και η έλλειψη εμπιστοσύνης αναγκάζει τον άνθρωπο να κρυπτογρα­φεί τα μηνύματα που στέλνει στον συνάνθρωπό του, για να είναι έτσι καλυμμένος και να μπορεί να υπαναχωρεί όταν διαπιστώνει ότι ο άλλος απορρίπτει αυτά τα μηνύματα.

Τέτοια είναι η επικοινωνία ακόμη και μεταξύ συζύγων και μελών μιας οικογένειας. Είναι πασίγνωστη η λαϊκιστική συμ­βουλή «μη λες στον άνδρα σου ότι τον αγαπάς γιατί μπορεί να το εκμεταλλευθεί», και πραγματικά και στα υγιέστερα ζευγάρια ένα μεγάλο μέρος της συζυγικής επικοινωνίας γίνεται με τέτοιες προφυλάξεις και κρυπτογραφήσεις.

Παρόμοια συμβαίνουν και στις σχέσεις παιδιών και γονέων. Οι γονείς πολύ συχνά κάτω από το επιφανειακό μήνυμα «μην απομακρυνθείς από μας δεν θα τα καταφέρεις χωρίς εμάς», κρύβουν το πραγματικό μήνυμα «μην απομακρυνθείς από μας δεν θα τα καταφέρουμε εμείς χωρίς εσένα». Ενώ τα παιδιά κάτω από μια επιφανειακή επαναστατικότητα κρύβουν μια πραγματική επιθυμία να συνεχίσουν την βολική εξάρτηση από τους γονείς.

Είναι τραγική η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των νέων, που από τρομερή έλλειψη εμπιστοσύνης ακόμη και για τους συνομιλήκους τους καλύπτουν την έντονη ανάγκη που έχουν για την αποδοχή και την συμπαράσταση τους με την επίδειξη μιας αγέρωχης σκληρότητας.

Το γεγονός της Πεντηκοστής μεταξύ άλλων φανερώνει ότι ένα από τα πρώτα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος είναι η δυνατότητα της επικοινωνίας. Ο άνθρωπος, που έχει το πνεύμα του Θεού, μπορεί να μιλάει και να καταλαβαίνει τη γλώσσα του συνανθρώπου του ξεπερνώντας οποιοδήποτε σχετικό εμπόδιο.

      Το περιστατικό του Πύργου της Βαβέλ είναι ως προς αυτό το σημείο το αντίθετο με την Πεντηκοστή στην θεία αποκάλυψη. Στο περιστατικό αυτό φαίνεται, πως ακριβώς ο άνθρωπος που ειδωλοποίησε τον εαυτό του και έτσι έχασε το πνεύμα του Θεού, έχασε ταυτόχρονα και την δυνατότητα να μιλάει και να καταλαβαίνει τη γλώσσα του συνανθρώπου του. «Γλώσσαι ποτέ συνεχύθησαν, δια την τόλμην της πυργοποιίας γλώσσαι δε νυν εσοφίσθησσν, δια την δόξαν της θεογνωσίας. Εκεί κατεδίκασε Θεός τους ασεβείς τω πταίσματι ενταύθα εφώτισε Χριστός τους αλιείς τω πνεύματι. Τότε κατειργάσθη η αφωνία, προς τιμωρίαν άρτι καινουργείται η συμφωνία, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών». (Δοξαστικό Λιτής Εσπερινού Κυριακής Πεντηκοστής).

Η σύγχυση, που επικρατεί συχνά στην ανθρώπινη επικοινω­νία είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης αμαρτίας.  Ο Θεός δεν έκανε τους ανθρώπους «αλλόγλωσσους».  Αν ο άνθρωπος δεν είχε αμαρτήσει και δεν είχε στερηθεί της Χάριτος, τώρα «πάσα η γη χείλος ην, και φωνή μία πάσι».

Η δυσκολία στην ανθρώπινη επικοινωνία είναι αποτέλεσμα του ανθρωπίνου εγωκεντρισμού, που κάνει τον άνθρωπο να βλέπει όλους τους συνανθρώπους του, ακόμη κι αυτούς που είναι πολύ κοντά του σαν εχθρούς ή σαν ανταγωνιστές, που έχουν αυτό που θέλει να έχει εκείνος ή που μπορούν να του πάρουν αυτό που εκείνος έχει. Αυτό το κλίμα του κρυφού πολέμου κάνει αδύνατη την ανάπτυξη εμπιστοσύνης.

Αυτή η τραγική ανθρώπινη πραγματικότητα είναι η αιτία της πιο βασανιστικής μοναξιάς, που τελικά είναι το πιο αφόρητο μαρτύριο του σύγχρονου ανθρώπου.

Το πνεύμα του Θεού αποκαθιστά την εμπιστοσύνη και την επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους, γιατί δεν είναι πνεύμα ανταγωνισμού αλλά πνεύμα προσφοράς. Ο άνθρωπος που έχει το πνεύμα του Θεού δεν σκέπτεται τι θα πάρει από τον άλλο, αλλά τι θα του δώσει. Δεν βλέπει τον συνάνθρωπό του σαν ανταγωνιστή αλλά σαν συναγωνιστή, δεν προσπαθεί να εξασφαλίσει για τον εαυτό του την καλλίτερη θέση αλλά να βοηθήσει τον συνάνθρωπό του να την πάρει.

Ένα τέτοιο κλίμα, είναι κλίμα απόλυτης εμπιστοσύνης που δεν έχει ανάγκη από επιφυλάξεις και από κρυπτογραφημένα μηνύματα. Αυτό ήταν το κλίμα της Πεντηκοστής και γι' αυτό έδωσε την δυνατότητα σε όλους να μιλούν και να καταλαβαί­νουν όλων τις γλώσσες. «Η του Θείου Πνεύματος επιδημήσασα δύναμις, την μερισθείσαν πάλαι φωνήν, κακώς ομονοησάντων, εις μίαν αρμονίαν θείας συνήψε, γνώσιν συνετίζουσα πιστούς της Τριάδος». (Ωδή γ' Κανόνος Πεντηκοστής).

Η δυνατότητα της επικοινωνίας είναι ένα χάρισμα του πνεύματος του Θεού που δεν μπορεί να την έχει όποιος δεν έχει αυτό το πνεύμα.

Ο Χριστός ετήρησε την υπόσχεση που έδωσε και την ημέρα της Πεντηκοστής έστειλε στους μαθητές το Πανάγιο Πνεύμα. Έτσι «Πεντηκοστήν εορτάζομεν, και Πνεύματος επιδημίαν, και προθεσμίαν επαγγελίας, και ελπίδος συμπλήρωσιν». (Στιχηρό  Ιδιόμελο  Εσπερινού Πεντηκοστής)

 « Η του Πνεύματος πηγή, επιδημούσα τοις εν γην εις πυρφόρους ποταμούς, μεριζομένη νοητώς τους Αποστόλους εδρόσιζε φωταγωγούσα και γέγονεν αυτοίς, νέφος δροσώδες το πυρ, φωτίζουσα αυτούς, και υετίζουσα φλόξ, δι' ων ημείς ελάβομεν την χάριν, δια πυρός τε και ύδατος. Το φως επέστη, του Παρακλήτου και τον κόσμον εφώτισε». (Κάθισμα Κυριακής Πεντηκοστής)

      Το Άγιο Πνεύμα επεδήμησε στους Αποστόλους, στην  Εκκλησία και δι'αυτών σ' όλους όσοι ανοίγουν σ' αυτό την πόρτα της ψυχής τους. Δια του Αγίου Πνεύματος «πάσα ψυχή ζωούται» και «περικρατείται πάντα τα ορατά συν τοις αοράτοις». Δια του Αγίου Πνεύματος «πάσα η κτίσις καινουργείται», δι' αυτού «ο πας πλούτος της δόξης, εξ ου χάρις και ζωή πάση τη κτίσει» δι' αυτού «πάσα ψυχή ζωούται», δι' αυτού «τα σύμπαντα το είναι έχει». Το Άγιον Πνεύμα «αναβλύζει τα της χάριτος ρείθρα αρδεύοντα άπασαν την κτίσιν, προς ζωογονίαν». Το Άγιο Πνεύμα είναι «ζωαρχική αξία εξ ου παν ζώον εμψυχούται» είναι «ενθέωσις τοις πάσιν, ευδοκία, σύνεσις, ειρήνη, και η ευλογία» είναι «πηγή θείων θησαυρισμάτων» είναι «βυθός χαρισμάτων, πλούτος δόξης, κριμάτων βάθος μέγα» είναι «πανσωστική αίτια». (Αναβαθμοί Όρθρου) «Το Πνεύμα το Άγιον φως, και ζωή, και ζώσα πηγή νοερά. Πνεύμα σοφίας. Πνεύμα συνέσεως, αγαθόν, ευθές, νοερόν, ηγεμονεύον, καθαίρον τα πταίσματα. Θεός και θεοποιούν, πυρ εκ πυρός προϊόν, λαλούν ενεργούν, διαιρούν το χαρίσματα^, δι' ου προφήται άπαντες, και Θεού Απόστολοι, μετά Μαρτύρων εστέφθησαν». (Στιχηρό  Ιδιόμελο Αίνων Πεντηκοστής).

πηγη

Ο άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ για το Πνεύμα το Άγιον

«Ο Αβραάμ, ο Ιακώβ, ο Μωϋσής είδαν τον Θεό. Η στήλη της πύρινης νεφέλης --το Άγιο Πνεύμα- χρησίμευε για οδηγός στον Εβραϊκό λαό μέσα στην έρημο. Οι άνθρωποι έβλεπαν τον Θεό και το Πνεύμα του όχι σε όνειρο ή σε έκσταση - που είναι καρποί μιας αρρωστημένης φαντασίας - αλλά στην πραγματικότητα. Έτσι απρόσεκτοι που γίναμε, αντιλαμβανόμαστε τα λόγια της Γραφής αλλοιώτικα απ' ό,τι θάπρεπε . Και όλα αυτά, γιατί, αντί να αναζητούμε τη χάρη, την εμποδίζουμε από διανοητική υπεροψία να έλθη να κατοίκηση στις ψυχές μας».

[Για τον στάρετς, όπως και για τους Πατέρες της Εκκλησίας, ο Αδάμ κυριαρχεί στην ιστορία όχι μόνο στην ανθρώπινη αλλά και όλης της κρίσεως. Η σκέψη του δεν έρχεται σε αντίφαση με τις διάφορες επιστημονικές θεωρίες για την καταγωγή του ανθρώπου. Κατ' αυτόν, ο Αδάμ δημιουργήθηκε ζώον, όμοιο με τάλλα πλάσματα που ζουν στη γη, αν και ανώτερος απ' όλα αυτά. Θα έμενε ζώο, αν δεν είχε δεχθή «την πνοή της ζωής» - το Πνεύμα- που τον έκανε συγγενή με το Θεό. Ο άνθρωπος μόνο εζωοποιήθηκε από την ίδια την πνοή του Θεού, η ύπαρξή του θεμελιώνεται απ' ευθείας στη χάρη του Αγίου Πνεύματος» λέγουν οι Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Θεός έδωσε στην Εύα την ίδια σοφία και εφύτευσε στο μέσον του Παραδείσου το Δένδρο της Ζωής. Για τον στάρετς Σεραφείμ, όπως και για τον Μάξιμο τον Ομολογητή, το Δένδρο της Ζωής και το Δένδρο της Γνώσεως του Καλού και του Κακού δεν είναι παρά ένα και το αυτό δένδρο, σύνολο της δημιουργίας. «Όταν ο άνθρωπος θέλησε να οικειοποιηθή τα πράγματα του Θεού χωρίς το Θεό, πριν από τον θεό και όχι κατά τον Θεό» (1), και γεύτηκε από τους καρπούς του Δένδρου της Γνώσεως του Καλού και του Κακού, έμαθε να ξεχωρίζη το καλό από το κακό και υπέκυψε σε όλες τις αθλιότητες που αυτό επέφερε. Όχι μόνο ο Αδάμ, αλλά ολόκληρη η φύση παραδόθηκε δι ' αυτούς λεία στο θάνατο. Η χάρη του Αγίου Πνεύματος είχε πια χαθή .

« Παρ ' όλα αυτά, δίδασκε ο στάρετς, αυτό δεν εσήμαινε πως το Πνεύμα αποτραβήχθηκε εντελώς από τον κόσμο. Παρά το έγκλημά του, ο Κάϊν μπόρεσε να καταλάβη τις θείες επιπλήξεις, ο Νώε μπόρεσε να συνομιλήση με τον Θεό. Ο Αβραάμ είδε τον Θεόν και «την ημέρα του» και εχάρη . Το Άγιον Πνεύμα μίλησε δια των προφητών.

Με μια δύναμη μικρότερη βέβαια απ' ό,τι στον εκλεκτό λαό, η παρουσία του Αγίου Πνεύματος εκδηλωνόταν αντιστοίχως και στους εθνικούς. Οι παρθένες - σίβυλλες προφήτευαν και φύλαγαν την αγνότητα τους για έναν άγνωστο Θεό.

»Χωρίς αυτή την άμεση γνώση της ενεργείας του Αγίου Πνεύματος, που διατηρήθηκε μέσα στην ανθρωπότητα, πως θα μπορούσαμε να ξέρουμε εάν είχε έλθει ο καιρός που η γυναίκα θα συνέτριβε την κεφαλή του όφεως, όπως είχε υποσχεθή ο Θεός στον Αδάμ και την Εύα ;

Ο Άγιος Συμεών αναγγέλλει πως με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος αναγνώρισε το παιδίον ως τον Λυτρωτή Χριστόν .

Για να ολοκλήρωση το έργον της Λυτρώσεως, ο Κύριος μας μετά την Ανάσταση του, «ενεφύσησε» στους Αποστόλους και τους ξανάδωσε την ίδια πνοή ζωής, που ο Αδάμ είχε χάσει - την Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

«Πριν να ανεβή προς τον Πατέρα, ο Χριστός υποσχέθηκε ότι θα στείλη στον κόσμο το Άγιον Πνεύμα, ως Παράκλητο, που θα διδάξη την αλήθεια στους Αποστόλους και στους διαδόχους τους και θα τους υπενθύμιζε όλα αυτά που είχε πη, όταν ήταν εδώ κάτω στη γη.

Ήλθε η Πεντηκοστή, και μαζί μ' αυτήν η Εκκλησία.

Αυτή η ίδια η χάρη που χορηγείται από το πυρ του Αγίου Πνεύματος μας δίνεται μέσα στο μυστήριο του Βαπτίσματος. Επισφραγίζεται δια του μυστηρίου του ελαίου που δίδεται με το άγιο χρίσμα στα μέλη του σώματος μας και κατά το οποίο ο ιερεύς επαναλαμβάνει: « Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου». 

ολόκληρο εδώ

Ο Άγιος Παναγής Μπασιάς ...ένας πολύτιμος Άγιος

 

Από το blog Εν το Φωτί Σου οψόμεθα Φως 

(διατηρώ τον όμορφο τίτλο, αν και όλοι οι άγιοι είναι πολύτιμοι).

 

*****

Ο άγιος Παναγής γεννήθηκε το 1801 στην Κεφαλληνία από ευγενή οικογένεια, ενώ από μικρό παιδί φανέρωσε ζωηρή ευφυΐα και μεγάλη αγάπη για την ανάγνωση των ιερών βιβλίων. Όταν πέθανε ο πατέρας του υποχρεώθηκε να αναλάβει την προστασία της μητέρας του και της αδελφής του και άρχισε να ασκεί το επάγγελμα του δασκάλου, παρά το νεαρόν της ηλικίας του. Σύντομα όμως παραιτήθηκε για να αποφύγει συμβιβασμούς υπό την πίεση των Αρχών της αγγλικής κατοχής , ως προς την πίστη του και τα πατριωτικά του αισθήματα, και άσκησε το επάγγελμά του ιδιωτικά, μέχρι την ημέρα που αποφάσισε να κόψει κάθε δεσμό με τον κόσμο εγκαταλείποντας την οικογένειά του και την σταδιοδρομία του και γινόμενος μοναχός στην Μονή της Παναγίας των Βλαχερνών στην νήσο Δίο. 

Μετά από τις επίμονες παρακλήσεις της μητέρας του επέστρεψε στο Ληξούρι, χωρίς ωστόσο να απαρνηθεί την ασκητική βιοτή που διήγε σε όλη του την ζωή, κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος σε ηλικία τριάντα πέντε ετών και έκτοτε αφιερώθηκε ολόκληρος στην υπηρεσία της Εκκλησίας, με την καθημερινή σχεδόν τέλεση της θείας Λειτουργίας, με το κήρυγμα και κυρίως με το παράδειγμα των ευαγγελικών αρετών του. Στεκόταν στην εκκλησία ως στύλος προσευχής, και όταν έβγαινε το έκανε για να μοιράσει ελεημοσύνες, να επισκεφθεί δεινοπαθούντες ή να φέρει πίσω στο ποίμνιο παραστρατημένες ψυχές. Αρνήθηκε πάντα να διορισθεί σε κάποια ενορία, προκειμένου να αποφύγει τους βιοτικούς περισπασμούς και τις πιέσεις των κατακτητών, και εγκαταστάθηκε στο μονύδριο του Αγίου Σπυρίδωνος, απ’ όπου για πενήντα χρόνια μοίραζε σε όλο τον λαό της Κεφαλληνίας τους θησαυρούς που έκρυβε στην καρδιά του. 

 

 

Ακολουθώντας το παράδειγμα του αγίου Γερασίμου και του αγίου Άνθιμου του Τυφλού, ο παπα-Μπασιάς δίδασκε και διέδιδε την χάρη του Θεού στον λαό, δίχως ωστόσο να εγκαταλείπει το ερημητήριό του. Πήγαινε επίσης να λειτουργήσει σε όλα τα εξωκκλήσια που ήσαν διεσπαρμένα γύρω από το Ληξούρι, όπου μόλις γινόταν γνωστή η έλευσή του συναζόταν πλήθος πιστών. Είχε πουλήσει τα υπάρχοντα της οικογένειάς του και μοίραζε όλους τους πόρους του στους πτωχούς που θεωρούσε παιδιά του. Όταν ερχόταν στην πόλη, τον ακολουθούσε πάντα ένα σμάρι φτωχών γυναικών στις όποιες έδινε ό,τι είχε και δεν είχε, σε σημείο που να στερείται ο ίδιος τροφής. Ως νέος άγιος Νικόλαος, γνώριζε ποιά οικογένεια είχε ιδιαίτερη ανάγκη και παρενέβαινε για να την στηρίξει ή να στερεώσει την πίστη της στον Θεό. Η αγάπη του για τον πλησίον ήταν ανάμεικτη μάλιστα με τόλμη και συχνά έμπαινε σε ένα μαγαζί, άνοιγε το ταμείο και έπαιρνε ό,τι έκρινε αναγκαίο για τις ελεημοσύνες του. Μία ήμερα, ένας φούρναρης αρνήθηκε να τού δώσει αυτό που ζητούσε και η ζύμη του έμενε λιπανάβατη. 

Ο άγιος Παναγής είχε αποκτήσει το χάρισμα της προορατικότητος και της προφητείας, το οποίο χρησιμοποιούσε για να διορθώνει ψυχές. Σε εκείνους που επρόκειτο να πεθάνουν σύντομα με βίαιο τρόπο συνέστηνε να πάνε να εξομολογηθούν ή προειδοποιούσε με υπαινιγμούς όσους έμελλαν να διαπράξουν κάποιο σοβαρό αμάρτημα. Μία βροχερή νύχτα, συναντώντας στον δρόμο κάποιον που πήγαινε να αμαρτήσει, τού φώναξε: «Αμαρτία, αμαρτία, γύρισε σπίτι σου!» 

 

 

Μιαν άλλη φορά, μία μάνα που μόλις είχε χάσει τους δυο γιους της τον ένα πίσω άπό τον άλλο, έπεσε σε απόγνωση και εξεγέρθηκε κατά του Θεού. Ο άγιος ιερέας έτρεξε στο σπίτι της και καθώς εκείνη αρνιόταν να τού ανοίξει βρίζοντας τον, άνοιξε την πόρτα κάνοντας το σημείο του σταυρού. Όταν μπήκε στην σάλα, όπου βρίσκονταν τα πορτραίτα των δυο πεθαμένων, τα πρόσωπα ζωντάνεψαν και βγάζοντας πιστόλι αλληλοσκοτώθηκαν. Ο άγιος Παναγής αποκάλυψε τότε στην μητέρα τους ότι είχαν ερωτευθεί την ίδια γυναίκα και θα πέθαιναν με τον τρόπο αυτό αν δεν παρενέβαινε ο Θεός να αποτρέψει ένα μεγαλύτερο κακό. Μιαν άλλη φορά πάλι, μπήκε σε ένα σπίτι όπου έβραζε το τσουκάλι γιατί περίμεναν επισκέψεις και το αναποδογύρισε, επειδή είχε προηγουμένως προσέλθει ένας φτωχός και τον είχαν διώξει με άδεια χέρια. 

Αυτά όμως τα άφθονα χαρίσματα του Θεού δεν δόθηκαν στον παπα-Μπασιά δίχως να τον ταλαιπωρεί «σκόλοψ τη σαρκί» (=βάσανο, η φράση από τον απόστολο Παύλο, που ήταν σοβαρά ασθενής, βλ. Β’ Κορ. 12, 7). [...]

 

 

Ο άγιος Παναγής είχε αποκτήσει το χάρισμα της προορατικότητος και της προφητείας, το οποίο χρησιμοποιούσε για να διορθώνει ψυχές. Δέκα περίπου χρόνια μετά την χειροτονία του προσβλήθηκε από νευρασθένεια η οποία τον έκανε να χάνει τον έλεγχο του εαυτού του: έβγαζε κραυγές, ξύριζε τα γένια και τα μαλλιά του, πετούσε έξω ό,τι έβρισκε μπροστά του. Όταν συνήλθε μετά από έξι μήνες, απέδωσε την ασθένεια στις αμαρτίες του ["Νεκρός": κάποιοι όμως λένε πως ήταν ένας σαλός, όπως αναφέρεται πιο κάτω, δηλ. πως το έκανε επίτηδες, για να μην τον θεωρούν άγιοι και τον τιμούν]. Εν συνεχεία παρόμοιες κρίσεις επαναλαμβάνονταν κάθε δύο ή τρία χρόνια και προς το τέλος της ζωής του κάθε χρόνο. Τελικά έμεινε καθηλωμένος στο κρεβάτι τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του. Δεν στερήθηκε ωστόσο τα χαρίσματα της προορατικότητος και ανακούφισης των ψυχών, ενώ ο λαός δεν έχασε επ’ ουδενί την αγάπη και την αφοσίωση του σ’ αυτόν. Απεναντίας, όλοι όσοι υπέφεραν από τα βάσανα και τις θλίψεις της ζωής ή βρίσκονταν σε δυσκολίες γνώριζαν πως η πόρτα του δωματίου του ήταν πάντα ανοικτή και ο άγιος ιερέας δεν έπαυσε να είναι ο πόλος έλξης και το κέντρο του εκκλησιαστικού βίου της Κεφαλληνίας.

 

Είχε αποκτήσει τόσο κύρος, ώστε συχνά παρενέβαινε δραστήρια για να διορθώσει τις αδικίες ή να επιτιμήσει τους υπεύθυνους για ανήθικες πράξεις και πάντα εισακουόταν ως η φωνή Θεού.

Αφού σήκωσε με υπομονή και ευχαριστίες στον Θεό τον σταυρό της μακράς και ταπεινωτικής του ασθένειας —την οποία ορισμένοι θεωρούσαν ένα είδος «δια Χριστόν σαλότητος»— ο άγιος Παναγής ¨κοιμήθηκε" στις 7 Ιουνίου 1888. Για δύο ημέρες και δύο νύχτες οι πιστοί προσέρχονταν να προσκυνήσουν το σκήνωμα του και η τιμή του δεν έπαυσε να αυξάνει αυθόρμητα, όχι μόνο στην Κεφαλληνία, αλλά και σε όλη την Ελλάδα, κυρίως μετά την ανακομιδή των λειψάνων του το 1976.

 

 

Γιατί είναι πολύτιμος ο π. Παναγής, ο άγιος; Γιατί ακόμα και τα κόκαλά του μιλάνε για την συνάντηση που είχε, για την χάρη, την ζωή για αυτό που φεύγει μέσα από τα χέρια μας και συμβαίνει όταν εμείς δεν είμαστε… Μας κάνει και σκεφτόμαστε τους λάθους στόχους μας και κυρίως μας έμαθε ότι η πίστη είναι ένας χορός που τον μαθαίνει κανείς χορεύοντας… Αλλοιώς μπορεί να τα συζητά για χρόνια πολλά στις τηλεοράσεις και στα πάνεl την ώρα που η ζωή του χάνεται, ανεπιστρεπτί για πάντα. 

 

πηγη

Και οι ιερείς στους δρόμους

Ιδού λοιπόν πού οι ευλαβέστατοι ιερείς, σάρκα από την σάρκα του λαού και μοιραζόμενοι τις τύχες του, κατέβηκαν στους δρόμους για να συνδιαδηλώσουν την πατριωτική τους απαρέσκεια με το τυπικά ή άτυπα ποίμνιο τους. ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΟΡΘΩΣ! Αργήσαμε να κατεβούμε και εμείς στα πεζοδρόμια, κρατώντας όχι παραταξιακά πανώ και πολύχρωμες οπαδικές σημαιούλες, αλλά μόνο το σύμβολο του γένους, διεκδικώντας δικαιοσύνη,εντιμότητα,αξιοπρέπεια ζωής, για εμάς και τα παιδιά μας. Έστω και αν δεν επιτύχει τιποτα η λαϊκή αυτή διαδήλωση, έχει επιτελέσει τον μυστικό και καίριο σκοπό της: ο Έλληνας, ο "ανθρωπάκος" του μόχθου, η "αμελητέα" μονάδα, ο "διεφθαρμένος" γραικός πού τα "έφαγε μαζί με τα αφεντικά" του, σηκώνει ανάστημα και δηλώνει παρών, αφυπνισμένος, αγανακτισμένος, αποψιλωμένος από αξιοπρέπεια(είναι ο ισπανικός όρος) και γι'αυτό τώρα επαναδιεκδικώντας την τίμια και καίρια. 

Όχι δεν τα φάγαμε μαζί! Δεν γνωρίζω προσωπικά κανέναν "πληβείο" πού να του χαλάλησαν οι απάτριδες και τα λαμόγια κάποια μερίδα από την σάρκα της πατρίδας. Όχι κύριοι εταίροι Ευρωπαίοι, δεν είμαστε τα κακά παιδιά της ΕΕ. Είμαστε οι ανόητοι και άκριτοι καταναλωτές σας , πού επανοικοδόμησαν και προώθησαν την ανάπτυξη των βαρβάρων χωρών σας και ω της αναισχυντίας, επιβαρυνόμαστε από σας των πιο αισχρών τίτλων. Το πολιτισμενο ψωμί που τρώει το ξανθό αγγελούδι σου,φίλε Γερμανέ, είναι κομμάτι από το απεμπολημένο μέλλον του δικού μου μελαψού παιδιού-σίγουρα κατώτερη ράτσα, γραίκικια,αγροίκια δηλαδή για το πολιτισμένο σας απαξιούν ρύγχος.

Οι ιερείς , για να επανέλθουμε στο θέμα, έγιναν δεκτοί με ποικίλλες αντιδράσεις: και πανηγυρικού ενθουσιασμού και απαξιωτικού χλευασμού. Βλέπετε στην Ελλάδα της πολυμορφίας και των άκρων, υπάρχουν συμπολίτες πού βλέπουν ακόμα στον παπά το τιμημένο ράσο , πού όχι μόνο μοιράζεται οικειοθελώς και θυσιαστικώς τις τύχες του λαού του, αλλά και μπαίνει κατά καιρούς μπροστάρης στους εθνικοκοινωνικούς πατριωτικούς αγώνες. Από την άλλη η ομάδα της αποδοκιμασίας. Όχι δεν είναι αυτοί που ανήκουν σε ιδεολογίες απαραίτητα. Νομίζω οι "ιδεολογίες" αποψιλώθηκαν και μπήκαν στο κριτήριο. Είναι οι συμπολίτες μας, πού έχουν διαποτιστεί από τα ΜΜΕ και τους διαπλεκόμενους "φτωχούληδες ζορό", πώς οι παπάδες νέμονται την αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία(όλοι οι παπάδες), ζούνε σε μέγαρα και με τρυφηλότητα, αρμέγουν το ποίμνιο, είναι σύνεργοι της έννομης τάξεως(βλ κυβέρνηση των καταχραστών). Στο πρόσωπο του παπά, του κάθε παπά, βλέπουν τον εκμεταλλευτή,τον τεμπέλη,τον σπεκουλάτορα, τον βολεμένο δημόσιο υπάλληλο. Δεν μπορουν να δούν το προφανές: πώς ο κλήρος ζεί σε μια μέση ή κατώτερη οικονομική κατάσταση(ελάχιστοι είναι οι ευκατάστατοι),συντηρεί συχνά πολυμελή οικογένεια, με όλες τις ανάγκες και με όλες τις προϋποθέσεις πού μεγαλώνουν τα άλλα παιδιά του κόσμου, συχνά ζεί σε ένδεια και στέρηση. Και θεσμικά; Έχει έντεχνα αποκρυβεί από τον λαό πώς η Εκκλησία ΤΡΙΣ επέστρεψε την περιουσία πού έλαβε από τον λαό στον "νόμιμο κάτοχο της " σε περιόδους κρίσης και παράλληλα τρέφει και συντηρεί χιλιάδες αναξιοπαθείς αδιάκριτα και με πολύ αγώνα, όχι τον χρόνο αλλά την ημέρα. Εύχομαι οι απαξιωτές να δούν την αλήθεια.

Πιστεύω πώς όλοι αυτοί ,μαζί και οι ιερείς κατέβηκαν για το στερούμενο μεροκάματο , όχι για αυτήν την ίδια την πατρίδα. Όμως αυτός ο λόγος είναι αρκετά πνευματικός και πατριωτικός: το ψωμί είναι η ιερότερη υπόθεση. Και σίγουρα εθνική.

Παρατηρώ, δυστυχώς, σε ορισμένους εκκλησιαστικούς κύκλους να προβάλουν μια έκδηλη και ανεπίτρεπτη συντηρητικότητα σχετικά με το θέμα των "αγανακτισμένων". Τρέφουν συνωμοσιολογίες και παράλληλα απαξιώνουν το πατριωτικό κίνημα ως υποκινούμενο από δυνάμεις αντιεκκλησιαστικές και αντιεθνικές. Χωρίς περιστροφές πιστεύω πώς αυτοί οι απαξιωτές ανήκουν σε δύο κατηγορίες:

α) Είναι αυτοί πού ζούνε τον μακάριο ύπνο και δεν βλέπουν τί συμβαίνει γύρω τους. Μπερδεύουν την υπομονή, την καρτερικότητα και την εθελούσια πενία, με την αναξιοπρέπεια,την δουλικότητα και την ασφάλεια της γαλήνιας αμετοχικότητας. Όταν στην ζωή σου έρθουν όλα "δεξιά" και δεν έχεις υπομείνει βάσανα και στερήσεις, όταν θεωρείς το ποίμνιο σου , σαν ανίδεο, απνευμάτιστο κοπάδι προς κουράν προητοιμασμένο και τον εαυτόν σου ποιμένα αυτόφωτο και φωτισμένο. Όταν επαναπαύεσαι στο δικό σου άθλιο καρβέλι και μάλιστα με συνείδηση "ευχαριστηριακή", αρνούμενος το δικαίωμα του πλησίον στην διεκδίκηση του επιουσίου άρτου, είναι λογικό να σε ξεβολεύει κάθε επαναστατική κίνηση. Αυτός πού νόμιζες υποχρεωμένο να ζεί στην ένδεια και στην σφαίρα της ευγνωμοσύνης αφυπνίσθη. Και αυτό σε ετάραξε.

β)Αυτούς πού νομίζουν πώς καθήκον της Εκκλησίας είναι η διαιώνια συμπόρευση με την έννομη τάξη και εξουσία. Ασχέτως αν η εννομη τάξη δεν είναι καθόλου έννομη και νομιμοποιημένη στα μάτια του λαού. Ασχέτως αν έχει ξεπουλήσει την πατρίδα,το ψωμί,τα όνειρα,το μέλλον του παιδιού και την αξιοπρέπεια του ενήλικου. Η έννομη τάξη, είναι έννομη τάξη γι'αυτούς και με πρόφαση το αποστολικό πώς πρέπει να υπακούουμε στις αρχές και εξουσίες(αυτό εννοούσε άραγε ο απόστολος;) ξεχνούν το έτερο αποστολικό"πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις" . Ότι είναι έννομο δεν είναι πάντα ηθικό. Ο νόμος του Θεού και η φωνή του λαού είναι το νόμιμο και τίποτα άλλο. Κοιμάστε λοιπόν και αναπαύεστε, ο λαός δεν ξεχνά και αλλοίμονο μας αν μας λιθοβολήσει μαζί με τους ταγούς του συστήματος του αντιχρίστου.

Ναι το βλέπω, ο καιρός ήγγικεν. Ο λαός δεν έχει περιθώριο να σκεφτεί με συμπόνοια ή να θέσει προϋποθέσεις και εξαιρέσεις. Θα λιθοβολήσει και θα αποδοκιμασει όχι μόνον αυτούς πού θα βρεί ενάντιους τους, αλλά τους αδιάφορους και αμέτοχους ιδιωτεύοντας. Ας διαλέξουμε το ορθό μέρος και το μέρος του δίκιου. Ας μην βάλουμε για ακόμα μια φορά το Σώμα του Χριστού σε πειρασμό και εαυτούς εις αποδοκιμασία. Και εν τέλει εμείς οι κληρικοί, ως άνθρωποι, είμαστε χνούδι πού θα το πάρει ο άνεμος, το ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΡΑΣΟ όμως ως σύμβολο και ως ιστορική παρουσια, στέκει πάνω από ολιγωρίες και δειλίες. 

Μαζί με τον λαό λοιπόν ή εναντίον του... Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος.

δείτε εδώ το σχετικό άρθρο του Αγίου Καλαβρύτων

Πως Ένας Απλός Παπάς Έσωσε το Ομοούσιο!

Ολοι μας θα γνωρίζουμε  την αίρεση του Αρείου πού καταδικάστηκε άπο την Α' Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια το 325. Ό "Αρειος δίδασκε σχετικά με την Αγία Τριάδα ότι, ο Υιός δεν ήταν ομοούσιος με τον Πατέρα άλλα δημιούργημα Του, το πρώτο και τέλειο.

Ή συνοδική καταδίκη του Αρείου δεν ανέστειλε τη διάδοση της αιρέσεως του. Σέ τουτο συνετέλεσαν δύο παράγοντες. Ό πρώτος ήταν ότι οι διάδοχοι, του Μεγάλου Κωνσταντίνου (306-323) άμεσα ή έμμεσα υποστήριξαν τον αρειανισμό, μέχρις ότου στον αυτοκρατορικό θρόνο ανέβηκε ο Θεοδόσιος ό Μέγας (373-395). Ό δεύτερος παράγοντας ήταν ότι υπήρχαν και θεολόγοι άρειανίζοντες, οι οποίοι με τη βοήθεια και την υποστήριξη των όμόπιστων αυτοκρατόρων εξακολουθούσαν να κατέχουν υψηλές εκκλησιαστικές θέσεις.
Ανάμεσα σ' αυτούς τους άρειανίζοντες υπήρξαν και θεολόγοι με μεγάλη μόρφωση και αντίστοιχη διαλεκτική ικανότητα, όπως για παράδειγμα ό Εύνόμιος. Ό τελευταίος άρειανός αυτοκράτορας, ό Ούάλης (364-378)μαζί με τον όμόπιστό του αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Εύδόξιο (360-370) έκαναν τον Εύνόμιο επίσκοπο Κυζίκου. Σκοπός τους ήταν να επηρεάσει ό Εύνόμιος με τα φυσικά χαρίσματα πού είχε και να παρασύρει στον αρειανισμό ολόκληρη την ορθόδοξη επισκοπή. Ό νέος επίσκοπος στην αρχή πράγματι εξέπληξε το λαό με τη δύναμη του λόγου του. "Οταν όμως άρχισε να προβάλλει τις άρειανικές του δοξασίες, ό λαός αντέδρασε, γιατί κατάλαβαν έγκαιρα πώς ήταν άρειανός. Τελικά τον απόδιωξαν από την πόλη τους. Ό Εύνόμιος αναχώρησε και εγκαταστάθηκε σε ένα κτήμα πού είχε στη Χαλκηδόνα κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Έκει συνέχισε με τα κηρύγματα του να διδάσκει τις θέσεις του.Ή φήμη του ως κήρυκα ήταν μεγάλη, σε τέτοιο βαθμό πού πολλοί από την Κωνσταντινούπολη και από τα γύρω κοντινά μέρη πήγαιναν στο κτήμα του για να τον ακούσουν. Οι άνθρωποι, πού πήγαιναν στον Εύνόμιο δεν ήσαν όλοι οπαδοί της αίρέσεως, άλλα προφανώς τους κινούσε ή περιέργεια να άκούσουν τα λόγια του. Πάντως, ή δραστηριότητα και ή φήμη του Εύνομίου είχε προξενήσει, στους ορθοδόξους έγνοια και φόβο.
Στο μεταξύ στον αυτοκρατορικό θρόνο είχε ανέβει ο ορθόδοξος αυτοκράτορας Θεοδόσιος ό Μέγας (379-395). Ή φήμη του Εύνομίου έφτασε μέχρι και το νέο αυτοκράτορα, ό όποίος εκδήλωσε την πρόθεση του να τον συναντήσει. Θα το είχε πραγματοποιήσει αν δεν τον εμπόδιζε ή σύζυγος του Πλακίλλα, που ήταν «φύλαξ του δόγματος της εν Νικαία συνόδου. Ό φόβος της ήταν μήπως, συζητώντας ό αυτοκράτορας με τον Εύνόμιο, «παραπεισθείς ό άνηρ» αλλάξει, την πίστη του.

Τελικά ό αυτοκράτορας παρέμεινε πιστός στην ορθόδοξη πίστη εξαιτίας και ενός απροσδόκητου περιστατικού.
Εκείνη την εποχή βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη αρκετοί επίσκοποι διάφορων δογματικών αποκλίσεων, πού συγκεντρώνονταν με σκοπό τη σύγκληση της νέας συνόδου, πού πραγματοποιήθηκε το 381 και πού αργότερα ονομάστηκε Οικουμενική Β'.
Κάποια ημέρα, οί συγκεντρωμένοι στην Κωνσταντινούπολη επίσκοποι παρουσιάστηκαν στα βασιλικά ανάκτορα για να χαιρετήσουν, σύμφωνα με το έθος, τον αυτοκράτορα. Μεταξύ αυτών υπήρχε και ένας ιερέας από κάποια άσημη πόλη, πού ήταν απλός και στα κοινωνικά άσχετος, αλλά συγχρόνως «περί τα θεία νουν έχων». Σύμφωνα με το πρωτόκολλο όλοι οί επίσκοποι χαιρετούσαν τον αυτοκράτορα, καθώς και τον παρακαθήμενο μικρά γιο του, με πολλή ευλάβεια. "Οταν ήρθε ή σειρά του ιερέα χαιρέτησε κι αυτός τον αυτοκράτορα, αλλά δεν απέδωσε την ίδια τιμή και στο γιο του. Τον χαιρέτησε όπως κάνουμε στα παιδιά, λέγοντας του ''γεια σου'' και νεύαντας απλά με τα δάχτυλα του. Ή συμπεριφορά του ιερέα εξόργισε τον αυτοκράτορα, γιατί τη θεώρησε ως περιφρόνηση του γιου του, καθώς δεν αποδόθηκε και σ' αυτόν ή ίδια τιμή, όπως και στον πατέρα.
Ό οργισμένος αυτοκράτορας έδωσε αμέσως διαταγή να συλλάβουν τον ιερέα και να τον πετάξουν έξω άπο τα ανάκτορα. Καθώς οι φρουροί τον έσπρωχναν, αυτός στράφηκε προς τα πίσω και είπε στον αυτοκράτορα: «Κατάλαβε, βασιλιά, ότι κατά τον ίδιο τρόπο ό ουράνιος Πατέρας αγανακτεί κατά των άνομοίων [αιρετικοί στους οποίους άνηκε και ό Εύνόμιος, Σ.τ.Σ], πού δεν τιμούν τον Υίό Του όπως Αυτόν τον ίδιο, άλλα τον θεωρούν κατώτερο Του''. Ό λόγος αυτός άρεσε στον αυτοκράτορα. Γύρισε τον ιερέα πίσω, του ζήτησε συγνώμη και του δήλωσε ότι συμφωνεί με όσα είπε.
"Ετσι, με αυτό το απλό γεγονός ό αυτοκράτορας βεβαιώθηκε περισσότερο για την αλήθεια των ορθοδόξων, τους οποίους και μόνο πλέον αποδεχόταν. Μάλιστα απαγόρευσε να γίνονται τέτοιου είδους συζητήσεις στην αγορά και, όρισε ανάλογες τιμωριες σε περίπτωση περιφρονήσεως των διαταγών του
πηγή το βιβλίο ''Καθημερινές ιστορίες αγίων και αμαρτωλών στο Βυζάντιο εκδ.''ΜΑΙΣΤΡΟΣ''

www.proskynitis.blogspot.com

Καταπέλτης ο Σεραφείμ

Ακολουθεί η ανακοίνωση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ: 
Καθώς βαθαίνει η κρίση και η ύφεση συγκλονίζει την χώρα μας οι εκβιασμοί της Κυβέρνησης δια στόματος του Υπουργού Οικονομικών αποδεικνύουν εναργέστατα την βασιμότητα της γνωστής δήλωσης του πρ. Διευθύνοντος Συμβούλου του ΔΝΤ περί «προεκλογικών υπογείων διαδρομών» δια την οικονομική υποδούλωση και εξαθλίωση της χώρας με στοχοθεσία την απομείωση των οικονομικών της αξιών και μεγεθών και την αρπαγή του φυσικού της πλούτου και των βασικών υποδομών της σε εξευτελισμένες τιμές εφαρμόζοντας την γνωστή μέθοδο των αρπακτικών του διεθνιστικού συστήματος.

Ναυαρχίδα όλου αυτού του δολίου και αισχρού σχεδιασμού είναι η σατανοκίνητη λέσχη Μπίλντεμπεργκ, που αποτελεί τον πολιτικό βραχίονα του διαμονιώδους Σιωνιστικού τέρατος και η οποία είναι η συντονίστρια των διαφόρων μασονικών και ναζιστικής υφής οργανώσεων που στοχεύουν στην παγκόσμια ολιγαρχική και τυρρανική διακυβέρνηση. Πρώτα μέλη της ναυαρχίδας υπήρξαν ο Πολωνοεβραίος Ρότζερ Ρέντιγκερ και ο ναζιστής πρίγκηπας Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας, χρηματοδότες δε όλος ο «καλός» κόσμος Σιωνιστές και Ναζιστές Ρότζιλντ, Ροκφέλερ, Schiff, Kuhn, Loeb, Ουόλεμπεργκ κλπ. Αυτή η οργάνωση ανέλαβε να δημιουργήσει όλα τα διεθνή όργανα που θα υπηρετούσαν δήθεν την παγκόσμια ειρήνη.

Για παράδειγμα τον Ο.Η.Ε. του οποίου το κτίριο κτίστηκε σε οικόπεδο των Ροκφέλερ. Ο μακροβιότερος Γραμματέας του ήταν ο διαβόητος Κουρτ Βαλτ Χάιμ, σκληρός ναζιστής με κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος. Καριέρα μεγάλη έκανε στον Οργανισμό ο επίσης διαβόητος Κόφι Ανάν, σύζυγος της ανεψιάς του Ουόλεμπεργκ, ενός από τους κύριους χρηματοδότες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Με πρόσχημα το «αντικομμουνιστικό άλλοθι» δημιούργησαν όλες τις οργανώσεις που ελέγχουν τον πλανήτη. Δημιούργησαν την Παγκόσμια Τράπεζα με πρώτο Πρόεδρο τον εβραίο Ευγένιο Μάγιερ, πατέρα της Κ. Γκράχαμ, η οποία είναι ηγετικό στέλεχος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Ο έλεγχος των Διεθνών Οργανισμών όπως του ΟΗΕ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ, του Διεθνούς Δικαστηρίου κλπ έδωσε την δυνατότητα του ελέγχου της παγκόσμιας μεταπολεμικής τάξης. Μέσα από τους διαδρόμους του σιωνισμού, μέσα σε αυτή την «χρυσή μήτρα» παρήχθησαν όλα τα γνωστά σήμερα golden boys, άνθρωποι οι οποίοι εντασσόμενοι στο σύστημα ταξίδευαν εκ του ασφαλούς στις ύπατες θέσεις των ηγεσιών των Κρατών και των πολυεθνικών εταιριών.

Έτσι επιτέθηκαν σε όλον τον κόσμο ιδρύοντας διεθνείς ενώσεις με σκοπό την επιβολή παγκόσμιας διακυβέρνησης. Τα γνωστά ονόματα, Κίσινγκερ, Γούλφοβιτς, Όλμπράιτ, Περλ, Χάντιγκτον, Τσόμσκι και ένας στρατός των ΜΜΕ με επικεφαλής επιφανή στελέχη της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, όπως την Κ. Γκράχαμ της Ουάσιγκτον Πόστ,  έστησε ένα τεράστιο δίκτυο πλύσης εγκεφάλου, ένα παγκόσμιο δίκτυο παραπληροφόρησης και μια βιομηχανία παραγωγής προπαγανδιστικού υλικού. Τα περίφημα δίκτυα CBS, ABC, NBC και CNN αποτελούν τους επικοινωνιακούς βραχίονες αυτού του συστήματος. Ο Σάμερ Ρέντστόουν (το γένος Ρόθστάϊν) έχει τον έλεγχο του CBS, στη Viacom, στο MTV (πρόεδρος ο Μπράϊαν Γκρέϊντεν) και ταυτοχρόνως ιδιοκτήτης της Black Entertainment Television. Πρόεδρος του CBS είναι ο Λέσλι Μούνβς, ο μεγάλος ανηψιός του Δαβίδ Μπεν Γκουριόν. Ο Μίκαελ Άϊσνερ είναι ο κύριος ιδιοκτήτης της Disney Capitol Cities, που κατέχει το ABC. Ο Ντέϊβιντ Γουέστιν είναι πρόεδρος του ABC News. Ο Λόϋντ Μπράουν είναι πρόεδρος του ABC Entertainment. Ο Νηλ Σαπίρο είναι πρόεδρος του NBC News. Ο Τζέφρυ Ζούκερ είναι επικεφαλής του NBC Entertainment με τον Τζακ Μέγιερς δεξί του χέρι. Παρ’ ότι ο Ρούμπερτ Μέρντοχ του Fox δεν είναι Εβραίος, ο πρόεδρος της εταιρείας Μελ Καραμάζιν, ο Νο 2 Πήτερ Τσέρνιν και οι Γκάϊλ Μπέρμαν και Σάντυ Γκρούσοου είναι. Ο Μέρντοχ έχει λάβει πολλά βραβεία από διάφορα εβραϊκά ιδρύματα. Ο Τζέϊμι Κέλνερ είναι πρόεδρος της Turner Broadcasting. Ο Γουόλτερ Άϊζάκσον είναι διευθυντής ειδήσεων στο CNN, όπου βρίσκονται επίσης οι Γουλφ Μπλίτζερ, Λάρυ Κιγκ, Πάουλα Ζαν και η κόρη του Τεντ Κόππελ, Αντρέα. Ο Τζόρνταν Λεβίν είναι πρόεδρος της Warner Entertainment. Ο Χάουαρντ Στίγκερ της Sony Corp. of America. Ο Ρόμπερτ Σίλερμαν είναι ιδρυτής της Clear Channel Communications. Ο Ιβάν Σέϊντενμπεργκ είναι πρόεδρος της Verizon Communications. Ο Τέντυ Σέμελ (πρώην συμπρόεδρος στη Warner) στη Yahoo. Ο Μπάρυ Ντίλερ, πρώην ιδιοκτήτης της Universal Entertainmet, είναι πρόεδρος της USA Interactive. Ο Τζόελ Κλάϊν, πρόεδρος των επιχειρήσεων Bertelsmann στην Αμερική (το μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα του κόσμου).
Τα ανάλογα αφορούν και τα μεγάλα έντυπα των Η.Π.Α. Ο Μορτ Ζούκερμαν, επικεφαλής του συμβουλίου προέδρων των Μειζόνων Εβραϊκών Οργανισμών των ΗΠΑ είναι ιδιοκτήτης των US News, World Report, NY Daily News,. Ο Άρθουρ Σούλτσμπεργκερ Τζ. εκδίδει τους New York Times,  την Boston Globe, κ.α. Ο Μάρτυ Πέρετζ την New Republic και ο Γουίλιαν Κρίστολ την Weekly Standard. Ο Ντόναλντ Γκράχαμ Τζ. είναι πρόεδρος στο Newsweek και στην Washington Post. Ο Μάϊκλ Λεντίν του σκανδάλου Ιράν-Κόντρας, εκδίδει το National Review. Ο Ρον Ρόζενταλ και ο Φιλ Μπρονστάϊν διευθύνουν την SF Chronicle. Ο Ντέιβιντ Σνάϊντερμαν κατέχει την Village Vioce και άλλα εβδομαδιαία «εναλλακτικά» έντυπα. Στο Χόλλυγουντ, που από εβραίους πήρε τη σημερινή μορφή του ως «πλυντήριο», δεσπόζουν ο Στήβεν Σπήλμπεργκ, ο Ντέϊβιντ Γκέφεν και ο Τζέφρυ Κράντζμπεργκ της Dreamworks,  ο Άϊσνερ της Disney, ο Άμυ Πασκάλ πρόεδρος της Columbia και πολλοί άλλοι.

Ερευνώντας τους διευθύνοντες συμβούλους όλων αυτών των μηχανισμών και του παγκόσμιου μηχανισμού παραγωγής και διασποράς προπαγάνδας της νέας τάξης, βλέπομε πως έστησαν ένα παγκόσμιο μηχανισμό ο οποίος αποφασίζει ποιός θα γίνει διάσημος, ποιός θα αναλάβει την ηγεσία ενός λαού η μιας πολυεθνικής εταιρείας και ποιοί θα γίνουν image mekers της ελεγχόμενης παραπληροφόρησης του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου σε όλη τη γη. Γνωστά τα ονόματα του Χάϊμ Σαμπάν, του Ρ. Μέρντοχ, του Ρ. Λώντερ, του Κόνραντ Μπλακ, του Ντε Μπενεντέτι. Με επικεφαλής την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ υπό τον σιωνιστή Γκρίνπαν και με εκτελεστικά όργανα την Παγκόσμια Τράπεζα με επικεφαλής το σιωνιστή Γούλφενσον και την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα με επικεφαλής τον σιωνιστή Τρισέ και την περίφημη Ντόϊτσε Μπανκ της κας Μέρκελ με επικεφαλής τον σιωνιστή Άκερμαν έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα.

Την επίθεση ξεκίνησε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, (ομήρου του σιωνιστικού τέρατος), με στόχο το σύνολο των κρατών της γης και με κεφάλαια, αυτά της Λέσχης Μπίλντεμνπεργ. Με την μείωση των επιτοκίων στόχος τους έγινε να «πλημμυρίσουν» την Δύση με φθηνό χρήμα, ώστε να καταστρέψουν το βιομηχανικό της κεφάλαιο. Γιγαντώθηκαν αφύσικα με τον «αέρα» των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ και μετά βγήκαν στον πλανήτη να σαρώσουν τα πάντα. Έριξαν χρήμα στην αγορά με τρόπο που να καταστρέφει το κεφάλαιο. Χρηματοδότησαν το εμπόριο και αυτό εξουθένωσε την παραγωγή. Ντοϊτσε Μπανκ, Γκόλντμαν Σαξ και άλλος υπό τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας σάρωσαν τα πάντα. Ο «βομβαρδισμός» της Ευρώπης ήταν πλήρης και ισοπεδωτικός. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια το σύνολο της παραγωγής της Δύσης μεταφέρθηκε στην Κίνα, η Δύση έμεινε παντελώς άνεργη.

Η αυτοκρατορία της Μπίλντεμπεργκ υψώνεται πάνω σε νεκρά κουφάρια εργοστασίων.

Για να μην αντιδρούν οι λαοί σε αυτή την καταστροφή χρησιμοποιήθηκαν χρήματα ώστε να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση μιας νέας πρωτοφανούς και «μυστηριώδους» οικονομίας, η οποία δημιουργεί ανάπτυξη και ευημερία χωρίς παραγωγή. Μιας νέας οικονομίας, η οποία δημιουργεί χρήμα από το χρήμα. Μιας νέας οικονομίας η οποία συντηρεί κάποιον χωρίς να είναι απαραίτητο αυτός να εργάζεται.

Όλες αυτές οι «ψευδιασθήσεις» δημιουργήθηκαν από το φθηνό χρήμα και τον υπερδανεισμό, είτε αυτός αφορούσε τα μη παραγωγικά κράτη, είτε τα «άνεργα» νοικοκυριά. Τα δάνεια είχαν περάσει και στον απλό κόσμο και γι’ αυτό οι λαοί δεν αντιδρούν την στιγμή της καταστροφής. Οι σιωνιστές στην πραγματικότητα εξαγόρασαν την απάθειά τους, τους νάρκωσαν προκειμένου να μην αντιδράσουν.

Την ίδια ώρα που η Δύση ισοπεδωνόταν με αυτόν τον περίεργο βομβαρδισμό χρήματος στον λεγόμενο υπανάπτυκτο κόσμο ο Γούλφενσον της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Τράπεζας που σύμφωνα με τον πρ. αντιπρόεδρό της Τζόζεφ Στίγκλιτς όχι μόνο δεν βοηθούσε τα κράτη να ξεφύγουν από τις κρίσεις αλλά αντίθετα δημιουργούσε τις κρίσεις με «φθηνό»χρήμα, ωδήγησε σε εγκληματικό υπερδανεισμό και εν τέλει στην ομηρεία του. Τα χρήματα δόθηκαν χωρίς κανένα αναπτυξιακό στόχο και μετατράπηκαν σε διαφθορά. Με τα χρήματα αυτά δεν χτίστηκε ούτε ένα σχολείο, ούτε ένα εργοστάσιο, ούτε ένα νοσοκομείο. Έγιναν βίλες, σκάφη αναψυχής, αμοιβές πόρνων, πολυτελή αυτοκίνητα διεφθαρμένων αξιωματούχων.

Σε κράτη θεόφτωχα ξεπηδούσαν μέσα σε μια νύχτα διεσεκατομμυριούχοι διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι δένουν απόλυτα με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών σιωνιστών. Οι λαοί στην κυριολεξία λιμοκτονούν κάτω από τις συνθήκες κάλυψης του δανεισμού τους και ξεπουλούν σε εξευτελιστική τιμή ότι πολυτιμότερο διαθέτουν. Ορυχεία, πετρελαιοπηγές, φυτείες κλπ  πήγαν μέσα σε λίγα χρόνια στα χέρια των πολυεθνικών. Ο ανεπτυγμένος κόσμος δεν αντιδρά γιατί απλούστατα οι εγκληματίες έχουν εξασφαλίσει την σιωπή του, ελέγχοντας την ενέργεια και μέσω αυτής την τεχνολογία. Οι 7 αδελφές των πετρελαίων γνωρίζουν το παιγχνίδι του εκβιασμού κάθε φορά που η ανθρωπότης αντιδρά στα εγκλήματα του συστήματος.

Από την στιγμή που με τον υπερδανεισμό έδεσαν το σύνολο των κρατών του πλανήτη στο άρμα τους, στόχος τους έγιναν οι ίδιοι οι λαοί των πιο ανεπτυγμένων κρατών. «Σκόρπισαν» χρήμα και πρέπει να το «μαζέψουν». Ελέγχοντας τα διεθνή όργανα και τις κυβερνήσεις των διεφθαρμένων, τις οποίες επέβαλαν με την πλύση εγκεφάλου των εγκαθέτων ΜΜΕ έσπασαν τα προστατευτικά φράγματα των εθνικών οικονομιών. Ο,τι νόμο θέλουν μπορούν να τον περάσουν με ένα άρθρο μέσα σε μία νύχτα και όποιος αντιδρά φεύγει από τη «μέση». Μόνοι τους αποφάσισαν, νομοθέτησαν και εκτέλεσαν το μεγαλύτερο οικονομικό έγκλημα όλων των εποχών.

Έβαλαν τους λαούς στα Χρηματιστήρια και τους λεηλάτησαν εκ του ασφαλούς. Αυτοί αποφάσισαν να γίνεται το χρηματιστηριακό παιγχνίδι με «αέρα». Γνωστή η δράση την σιωνιστών Μπάφετ και Σόρος,  Μπλάκφάϊντ της Γκόλντμαν Σαξ, Φουλντ της Λέμαν Μπρόδερς, Schwab της ομώνυμης εταιρείας κλπ. Λεηλάτησαν το ένα χρηματιστήριο μετά το άλλο, τον έναν λαό μετά τον άλλο και με τις επενδυτικές τους τράπεζες «μόλυναν» την χρηματοοικονομική αγορά με «τοξικά» ομόλογα με στόχο να λεηλατήσουν και τους «κουμαπράδες»των λαών. Τα χρήματα που δεν βρίσκονταν στην αγορά αλλά στα Ταμεία των μεγάλων ΔΕΚΟ και των ασφαλιστικών οργανισμών.

Η δύναμη τεραστίων δημοσίων επιχειρήσεων και ο πλούτος μιας ολόκληρης γενιάς εργαζομένων έγιναν «τοξικά»χαρτιά άνευ αξίας και έτσι επαναλαμβάνουν τώρα στις κατεστραμένες χώρες της Δύσεως την ίδια μέθοδο με τις υπανάπτυκτες, τις οδήγησαν στον υπερδανεισμό για να αρπάξουν αυτά που οι λαοί θεωρούν «ιερά και όσια» και τα οποία ήταν αδιαπραγμάτευτα. Έχοντας υπό την απόλυτη εξουσία τους τις διεφθαρμένες ηγεσίες είναι εύκολο να το καταφέρουν. Με τα χρήματα που άρπαξαν από τα χρηματιστήρια αγοράζουν πάμφθηνα τις δημόσιες επιχειρήσεις μέσω τοπικών εγκαθέτων που έχει εκπαιδεύσει η μασονική γάγραινα και έχει αχρειώσει το σαρκολατρικό, ηδυπαθές και υλιστικό και ουσιαστικά αθεϊστικό ιδεολόγημα της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της παγκόσμιας εωσφορικής και σατανιστικής θρησκείας.

Στόχος είναι βέβαια, όλος ο πλανήτης, όλα τα κοιτάσματα των μη ανανεωσίμων πόρων του πλανήτη, οι τηλεπικοινωνικές, ενεργειακές και υδρευτικές υποδομές. Το σύνολο των αμυντικών, υγιειονομικών, ασφαλιστικών και τραπεζικών συστημάτων. Οι γεωργικές εκτάσεις, η τεχνολογία των βιομηχανικών κλάδων. Μέχρι και το οδικό δίκτυο έχουν βάλει ως στόχο απόκτησής του.

Πλήρης απόδειξη των ανωτέρω αποτελεί το γεγονός ότι το Αμερικανικό Κράτος που τους εξέθρεψε και τους ανέχθηκε είναι τόσο υπερχρεωμένο που μοιάζει περισσότερο με το Μπαγκλαντές παρά με δυτική δημοκρατία. Έντεκα τρισεκατομμύρια δολλάρια χρωστούν οι ΗΠΑ. Τρία εκατομμύρια εξώσεις εκδόθηκαν τον τελευταίο χρόνο. Τριάντα εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από τα δημόσια συσσίτια. Πενήντα εκατομμύρια Αμερικανοί είναι επισήμως οι ανασφάλιστοι. Δεν υπάρχει λοιπόν η θρυλική Αμερικανική αυτοκρατορία αλλά αντιθέτως η οικονομική αυτοκρατορία των Σιωνιστών μελών της λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Σήμερα για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητος τα κράτη έχουν μια οικονομική ομοιογένεια, την ομοιογένεια της καταστροφής.

Ο,τι ανήκε στους λαούς σήμερα ανήκει στις πολυεθνικές του Σιωνισμού. Προδόθηκαν οι λαοί από τις δοτές ηγεσίες τους. Κεφάλαια και αγορές παραδόθηκαν στα αφεντικά των Μπίλντεμπεργκς. Αν δει κάποιος τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει στην Γαλλία, την Γερμανία, την Ιταλία, την Βρετανία κλπ. Πρώτα η λέσχη «εκτίμησε» τα προσόντα του Μπλερ και κατόπιν τον «ανεκάλυψε» ο Βρετανικός λαός. Πρώτα η λέσχη «εκτίμησε» τα προσόντα του Σαρκοζί και κατόπιν τον «ανεκάλυψε» ο Γαλλικός λαός. Μέχρι και η πρώην «κομμουνίστρια» Μέρκελ μέσα από τους διαδρόμους της Λέσχης έφτασε στην θέση της Καγκελαρίας της Γερμανίας. Όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης είναι επιλεγμένοι από την λέσχη. Όλοι τους διορισμένοι να υπηρετούν τα αφεντικά τους εις βάρος των λαών που τους ψηφίζουν.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα συλλογικά όργανα της Ε.Ε. Από το θλιβερό Μπαρόζο μέχρι τον Σολάνα, όλοι λειτουργούν με «ραβασάκια» της Λέσχης. Όποιος αντιδρά δεν πάει απλά σπίτι του αλλά φυλακή για διαφθορά. Έχουν στήσει μια βιομηχανία παραγωγής μελλοντικών ηγετών με την δύναμη των μέσων διεθνούς προπαγάνδας, τα οποία διαθέτουν δημιούργησαν μια τρομερή βιτρίνα για κάποια πολύ συγκεκριμένα πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Το περίφημο Ivy League περιλαμβάνει 8 από αυτά απρόσιτα για τους πολλούς, προσιτά για τους εκλεκτούς της Λέσχης και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι ελέγχονται πλήρως με προέδρους σιωνιστές Εβραίους. Στο Τάφτ πρόεδρος είναι ο εβραίος Lawrence Bacow.

Στο Χάρβαρντ πρόεδρος είναι ο εβραίος Lawrence Summers, που διαδέχθηκε τον επίσης εβραίο Neil Redenstine. Στο Γέιλ πρόεδρος είναι ο εβραίος Richard Levin. Στο Πρίνστον πρόεδρος είναι η εβραία Shirley Tilghman, που διαδέχθηκε τον εβραίο Harvey Shapiro. Στο Κορνέλ πρόεδρος είναι ο εβραίος Jeffrey Lehman. Στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας πρόεδρος είναι η εβραία Judith Robin. Εκεί κατασκευάζονται οι δοσίλογοι της Νέας Τάξης και οι ηγέτες της Νέας Εποχής. Δεν φορούν πλέον κουκούλες, ούτε κρύβονται όπως οι προκάτοχοί τους. Σήμερα φορούν πανάκριβα ρούχα και τα πρόσωπά τους προβάλονται στα περιοδικά των αφεντικών τους. Σήμερα θεωρείται must να μιλούν μεταξύ τους in english, στην γλώσσα των αφεντικών.

Να λοιπόν, γιατί συγχαίρω από τα βάθη της ψυχής μου το κίνημα «αγανακτισμένων», να γιατί σπεύδω να ασπασθώ μετ’ ευλαβείας τον μαΐστορα του τόπου και του τρόπου μας κυρ Μίκη Θεοδωράκη και τους πανεπιστημιακούς μου δασκάλους Γ. Κασιμάτη και Αιδεσιμ. Κωνσταντίνο Μπέη που υψώνουν άφοβα το λάβαρο της αντίστασης στην άθλια σιωνιστική καταιγίδα και που χρεωστούν στην ιστορία τους να κατονομάσουν και να καταδείξουν όλους τους ανωτέρω στυγνούς εγκληματίες της γης.

Τελειώνοντας, από το ταπεινό μου μετερίζι του ελαχίστου διακόνου του ευχαριστιακού σώματος της Εκκλησίας με στεντόρια φωνή διασαλπίζω στο ευλογημένο μου ποίμνιο τους μακαρίους λόγους της οριακής Αποκαλύψεως «ο αδικών αδικησάτω έτι, και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι, και ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι, και ο άγιος αγιασθήτω έτι. Ιδού έρχομαι ταχύ, και ο μισθός μου μετ’ εμού, αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού, εγώ το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, αρχή και τέλος» (22:12-13)Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ


αμήν