Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2017

Αγ.Γρηγορίου Νύσσης: Εις τον βίον Μωσέως(αποσπάσματα)


Εκείνος που ενισχύθηκε με την τροφή και απέδειξε την αξία του στην αναμέτρηση με τον εχθρό, βγαίνοντας νικητής, οδηγείται στη μυστική θεογνωσία.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να καθαριστεί ώστε με ακηλίδωτη ψυχή να προσπαθήσει να αγγίξει τη θεωρία των νοητών.
Πως πρέπει να καθαριστούν τα μάτια της ψυχής;
Ασφαλώς με την Μετάνοια, αλλά και με τα αγαθά έργα που επιτελούμε σε αυτή τη ζωή.
Η θεωρία του Θεού δε γίνεται με την όραση ούτε με την ακοή, γιατί Εκείνος είναι μακριά από κάθε αίσθηση και ανθρώπινη διάσταση, έξω από κάθε σχήμα και λογική προκατάληψη. Για να βρεθεί κανείς στη γνώση του Θεού πρέπει να ανέβει ολομόναχος πολύ ψηλά, μέσα από κακοτράχαλα και απρόσιτα μονοπάτια. Το πλήθος στους πρόποδες περίμενε με αγωνία τις Θείες Αποκαλύψεις, που θα γίνονταν στον ενάρετο αρχηγό και απεσταλμένο τους. Ο Μωυσής ανεβαίνοντας μπήκε στη σκοτεινή ομίχλη και εκεί συνάντησε τον Θεό. Γιατί για τον ανθρώπινο νου, η ουσία του Θεού καλύπτεται από βαθύ σκοτάδι έτσι, ώστε να μη μπορεί κανείς να την διακρίνει καθαρά.
Ο Μωυσής κατάφερε να εισχωρήσει στα άδυτα της θεογνωσίας και εκεί είδε την αχειροποίητη σκηνή. Πήρε στα χέρια του τις πλάκες των Εντολών και κατέβηκε στο Λαό του. Η ειδωλολατρία, στην οποία είχαν πέσει οι Ισραηλίτες, τον έκανε να σπάσει τις πρώτες πλάκες του Νόμου και να οπλίσει τους Λευϊτες κατά των συμπατριωτών τους. Ο ίδιος ανέβηκε ξανά στο όρος και έφερε νέες πλάκες κατασκευασμένες από υλικό της γης.
Ενθυμούμενος τον ερχομό του ανθρώπου στον κόσμο, μπορείς να διακρίνεις ότι οι πρώτες πλάκες συμβολίζουν την αθάνατη και αδιαίρετη ανθρώπινη φύση, όπως είχε πλαστεί από τα χέρια του Θεού και είχε στολιστεί με τα άγραφα γράμματα του Νόμου, καθώς υπήρχε έμφυτη μέσα της η θέλησή του αγαθού και η Αποστροφή του Κακού. Μα, όταν ακούστηκε ο ήχος της αμαρτίας, τότε η ανθρώπινη φύση κατέπεσε στη γη σπάζοντας την πρώτη μορφή της σε χιλιάδες κομμάτια. Ο φιλεύσπλαγχνος Θεός ανέλαβε ξανά τη σωτηρία της, κατασκευάζοντας από το υλικό της γης, νέες πλάκες του Νόμου και μέσω της Παρθένου Μαρίας μας έδωσε την παλαιά μας ιερή ενότητα, επειδή με την έλευση του Κυρίου μας, βρήκαμε ξανά το δρόμο της Σωτηρίας και γίναμε Αθάνατοι. Το υλικό της γης είναι το φθαρτό σαρκίο που ντύθηκε ο Μονογενής υιός του Θεού για να επιστρέψει το Νόμο στον άνθρωπο.
Ο Μωυσής ζήτησε από τον Θεό να δει την δόξα Του καταπρόσωπο και παρόλο που αρχικά η διαβεβαίωση του Θεού ήταν ενθαρρυντική, τελικά το αίτημα του απορρίφθηκε. Ο άνθρωπος αδυνατεί να δει άμεσα τον Θεό, μπορεί όμως να Τον γνωρίσει δια μέσου των έργων του Ιησού Χριστού. Όπως η ψυχή μας είναι αόρατη, μολονότι η ύπαρξή της βεβαιώνεται από τη συμπεριφορά του ανθρώπινου σώματος, έτσι και ο Θεός δεν μπορεί να γίνει ορατός από τους οφθαλμούς των ανθρώπων αλλά από την πρόνοια και τα έργα Του «βλέπεται και νοείται». Ο Μωυσής είδε τελικά μονάχα το πίσω μέρος του Θεού και αυτός είναι ένας υπέροχος συμβολισμός. Ο Ιησούς Χριστός προέτρεπε τους μαθητές Του να τον ακολουθήσουν. Ο Μωυσής, που καιγόταν από τον πόθο να δει τον Θεό, διδάχθηκε πως αυτό μπορούσε να γίνει μόνον, αν Τον ακολουθούσε, δηλαδή Εκείνος να προπορεύεται αυτό είναι η γνώση του Θεού. Το να αντιλαμβανόμαστε το πέρασμα Του και να Τον ακολουθούμε.
Αυτό το πέρασμα δηλώνει καθοδήγηση αυτού που ακολουθεί, γι’ αυτό ο Θεός είπε: «δε θα δεις το πρόσωπο μου», διότι όταν ερχόμαστε καταπρόσωπο με τον οδηγό, τότε σαφώς οι πορείες μας έχουν γίνει αντίθετες…

Ο Μωυσής γενναίος και ισχυρός στο φρόνημα έσωσε τους ομοεθνείς του, αφού πρώτα είχε λάβει τα ανώτερα μαθήματα της ησυχίας και του φωτισμού του νου. Στο μακρύ ταξίδι προς τη Γη της Επαγγελίας αξιώθηκε να λάβει το Θεϊκό Νόμο και να τον παραδώσει στον πολύπαθο Λαό του. Μα, δεν αξιώθηκε να μπει στην ευλογημένη γη, γιατί ανέβηκε στο όρος της ανάπαυσης για να ενωθεί για πάντα με τον Θεό. Κανείς δεν έμαθε τον τόπο της ταφής του, γιατί τα μάτια του δεν έσβησαν και το πρόσωπο του δεν αλλοιώθηκε. Αυτός είναι ο σκοπός του ενάρετου βίου, ο ζωντανός θάνατος.
Τον ενάρετο άνθρωπο δεν τον περιμένει κανένας τάφος και καμία πλάκα δεν θα καλύψει το σώμα του, ούτε κάποια αλλοίωση θα υποστεί το πρόσωπο του.
Εύχομαι, λοιπόν, να γίνεις εσύ ο ίδιος λιθοξόος της καρδιάς σου, για να χαράξεις πάνω της τα Θεϊκά Λόγια. Έτσι θα πράξεις, όπως ο καλλιτέχνης αγαλματοποιός. Πρώτα θα πάρεις το ακάθαρτο συμπαγές μάρμαρο και με τη βοήθεια του Θείου Λόγου θα κόψεις και θα καθαρίσεις την πέτρα από κάθε βρωμιά και ξένο σώμα. Έπειτα θα κόψεις τα περιττά κομμάτια που ενοχλούν και εμποδίζουν την πρόοδο του έργου και τέλος θα δώσεις το γενικό σχήμα, ώστε να αρχίσει να αχνοφαίνεται το σχέδιο. Στο τέλος, να είσαι σίγουρος πως η σκληρή πέτρα θα «ομοιάζει» απόλυτα με το πρωτότυπο/Όταν τέλος, καταστρέψεις το χρυσό είδωλο και αποφύγεις την επιθυμία της πλεονεξίας, θα βλαστήσει η ψυχή σου, όπως η ιερατική ράβδος του Ααρών.

Σκοπός σου στο εξής θα είναι να ονομαστείς «φίλος του Θεού» αφήνοντας κάθε πάθος και κακία στη γη και αναβλέποντας μόνον στα μεγάλα ύψη της αρετής…

από οοδε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου