Το κύρος και η προσωπικότητα του Ιησού.

Το κύρος του Χριστού είναι πολύ μεγάλο και από την ιδιότητά του ως διδασκάλου αλλά και ως Υιός Θεού «Εξεπλήσοντο οι όχλοι επί τη διδαχή αυτού, ην γαρ διδάσκων αυτούς ως εξουσίαν έχων και ουχ ως οι γραμματείς» Ματθαίος (ζ’ 28-29) «Τις η διδαχή η καινή αύτη» αναφωνούν οι όχλοι στον Μάρκο α’27 και στον Ιωάννη λένε οι Ιουδαίοι «ουδέποτε ούτως ελάλησεν άνθρωπος ως ούτος ο άνθρωπος». Υπήρχε βέβαια συνάφεια και με την προσωπική του ηθική «μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τω καρδία και ευρήσεσθε ανάπαυσιν ταις ψυχάς υμών» (Ματθ. ια’ 29) «τις εξ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας» (Ιω η’ 9).

Αν και τα κανονικά ευαγγέλια δεν παρέχουν ουδεμία περιγραφή της φυσικής όψης του Χριστού εντούτοις μας παραδίδουν τόσες πληροφορίες σχετικά με την ζωή Του ώστε μπορούμε να σχηματίσουμε πλήρη εικόνα για την προσωπικότητα ή τον χαραχτήρα Του. Κατά τον Γερμανό φιλόσοφο R. Euken «Κατά την συνολική εντύπωση είναι ο Ιησούς σαφέστερος και οικειότερος οποιουδήποτε άλλου ήρωα της παγκόσμιας ιστορίας….όταν όμως θέλουμε να αναλύσουμε και να τον ερμηνεύσουμε παρουσιάζονται πάρα πολλά προβλήματα».

Στα Ευαγγέλια η μορφή του Χριστού, κατά την γενική ομολογία ορθολογιστών κριτικών, τελείως εξαιρετικού μεγαλείου τέτοιου που δεν γνώρισε άλλον η ιστορία. Θαυμαστή είναι η παρατηρούμενη τέλεια αρμονία των πνευματικών δυνάμεών Του προς τις άλλες. Έχει υπεράνθρωπη διάνοια και σοφία χωρίς να είναι άκρατος νοησιαρχικός (intellectualist), έχει εξαιρετικά τρυφερή καρδιά χωρίς να πάσχει από παθολογική αισθηματικότητα και κατέχει εξαιρετικά ισχυρή θέληση χωρίς όμως να είναι τυφλή.

Υπήρξε ο μοναδικός άνθρωπος του οποίου ήταν σε πλήρη συμφωνία οι πράξεις και οι σκοποί, ήταν απαλλαγμένος από κάθε μονομέρεια και αποκλειστικότητα, κοσμούνταν από ακτινοβολούσα αγνότητα, αλλά δεν απέφευγε την συναναστροφή με αμαρτωλούς, περιφρονούσε τους πειρασμούς του κόσμου και δεν τους φοβόταν, αγαπούσε την μοναχικότητα και ζούσε συνήθως μεταξύ των ανθρώπων, συνδύαζε την αρμονική συνείδηση της υπερκόσμιας υπεροχής του με τρυφερότατη αγάπη και συγκινητικής επιείκειας, άφταστη ταπεινοφροσύνη με μεγαλειώδη αξιοπρέπεια, απλότητα τρόπων με υπερκόσμια ευγένεια, σοβαρότητα με μειλιχιότητα, ηρεμία-πραότητα και αγάπη μέχρι αυτοθυσίας και οργής επί της εμφάνισης του ψεύδους υπό οποιασδήποτε μορφής.

Ακόμη και σήμερα ο Ιησούς των Ευαγγελίων προκαλεί θαυμασμό στον αναγνώστη ανάλογη με εκείνη που προκαλούσε στην εποχή Του τόσο στους οπαδούς όσο και στους εχθρούς Του (Μάρκος ε’ 33, θ’31) – (Ιωάν. Ζ’ 44, ή 9). Η σοβαρή μελέτη επίσης των Ευαγγελίων φέρνει σε κοινή παραδοχή στους σοβαρούς μελετητές ότι ο Χριστός δεν είναι ούτε άνθρωπος, ούτε θεός αλλά θεάνθρωπος.

(πηγή:http://www.geocities.com/anonymos_pistos/gr/Xristos.htm)