Σημείο αντιλεγόμενο έγινε ο των όλων Κύριος και η Αγία Αυτού εικόνα

Σημείο αντιλεγόμενο έγινε ο των όλων Κύριος και η Αγία Αυτού εικόνα, και διωγμούς φοβερούς υπέστη η Εκκλησία Του.

Θεομάχοι Αυτοκράτορες, Βασιλείς και άρχοντες του κόσμου τούτου: Άρειος ο ασεβής, Μακεδόνιος, Απολλινάριος, Νεστόριος, Ησύχιος, Ευτυχής και Διόσκουρος, Πέτρος, Σεβήρος, Πύρος και οι περί αυτών ομότροποι κενά μελέτησαν κατά του Κυρίου και της Αγίας Αυτού Μορφής.

Λύκοι βαρείς με ένδυμα προβάτου προσπάθησαν να αντιτάξουν το ψεύδος με την αλήθεια, το σκοτάδι με το Φώς το Αληθινό, την αγνωσία με την Θεογνωσία.

Οι διώκτες και αιρετικοί δεν ήταν κοινοί άνθρωποι. Ήταν δυνατοί και σοφοί κατά κόσμον, θέλησαν με λόγια, πράξεις και έργα να διαφθείρουν το καθαρό ύδωρ της ουρανόπεμπτης αλήθειας και να μεταβάλλουν την Θρησκεία της αγάπης και της απολύτρωσης σε ένα απλό, άγονο και ασταθές φιλοσοφικό σύστημα.

Αυτοί οι ασεβείς και θεομάχοι λύκοι μη θέλοντας να εννοήσουν ότι «επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη», δια την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, ο προ των αιώνων γεννηθείς και εκ Παρθένου σαρκωθείς, ο Κύριος της Δόξης, έσχισαν με λόγια, έργα και πράξεις τον χρυσοΰφαντο χιτώνα Αυτού.

Όμως, ζεί Κύριος, ζεί και ο λαός αυτού.

Τον χρυσοΰφαντο χιτώνα του Χριστού, τον οποίο βιαίως έσχισαν οι ασεβείς και θεομάχοι αιρετικοί, οι Άγιοι Θεοφόροι Πατέρες, επόμενοι των θεοκηρύκων Αποστόλων, αφού τον εξύφαναν με την σοφία τους, την πίστη τους και τον σεβασμό τους, τον παρέδωκαν στην Εκκλησία αρραγή και αλώβητο να τον διαφυλάξει, ως κόρη οφθαλμού.

Και η Εκκλησία, η αμώμητος νύμφη του Χριστού, έχουσα ζωγραφισμένη εν εικονίσμασι την αγία Μορφή Του χαίρεται, αγάλλεται, σκιρτά και ψάλλει σήμερα μετά των τέκνων της επινίκιο ωδή: «την άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν Αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρησιν των πταισμάτων ημών Χριστέ ο Θεός».

Η Εκκλησία του Χριστού χωρίς όπλα και δυνάμεις υλικές νίκησε όλους τους εχθρούς της αλήθειας και διαδόθηκε παντού και το κυριότερο συνέτριψε την ειδωλολατρία και έφερε στον κόσμο την αγάπη, την ειρήνη, την καταλλαγή, την ισότητα, την αδελφοσύνη.

Δυστυχώς, παρά του ότι η Εκκλησία του Χριστού, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική ζει και κινείται δια μέσου των αιώνων, εν Αγίω Πνεύματι, και φωτίζει και αγιάζει και ζωογονεί ολόκληρο τον κόσμο, όμως, και σήμερα υπάρχουν υπεράνω αυτής μαύρα σύννεφα, τα οποία προσπαθούν να καλύψουν το αιώνιο και αΐδιο φώς Της.

Ας μαίνεται όσο θέλει η κακοδοξία, ας ταράσσεται όσο θέλει το ψεύδος και ας κοσμείται με πολύ σοφιστεία ο πεπολιτισμένος άνθρωπος του εικοστού πρώτου αιώνα.

Η Χριστιανική αλήθεια, την οποία έχει περιχαρακώσει η Ορθόδοξος Εκκλησία στα δώδεκα άρθρα του Σύμβολου της Πίστεως χάρι στην διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, θα μένει πάντοτε στο αυτό ύψος φωτοβολούσα και λάμπουσα, μηδέποτε σβησμένη, μηδέποτε ταπεινωμένη.

«Πολυσχιδές και ποικίλον το ψεύδος, απλή δε της αληθείας η χάρις», λέγει σοφώς ο σοφός ιερός Θεοδώρητος.

Ο ΛΚΑ Παΐσιος