Τη Κυριακή της Ορθοδοξίας

Αγαπητοί αδελφοί,

Εορτάζουμε σήμερα την ημέρα της Ορθοδοξίας, τον θρίαμβο της πίστης, την νίκη κατά της κοσμικής απάτης και την επικράτηση της αληθινής σοφίας και την εορτή της Ορθοδοξίας την συνδέουμε με το τέλος της εικονομαχίας και την αναστήλωση των εικόνων και όχι άδικα.

Διότι πίσω από την αναστήλωση και την τιμή των εικόνων βρίσκεται μία βαθιά θεολογία και εδράζεται θα λέγαμε σύμπασα η ορθόδοξη πίστη στην τιμή της εικόνος!

Προσκυνώντας την εικόνα του γλυκύτατου δεσπότου μας Ιησού, ομολογούμε και κηρύττουμε:

Α)Την θεότητα Του, διότι στον Θεό ανήκει μόνο η προσκύνηση και όχι σε ανθρώπους και είδωλα ανθρώπων.

Β) Την αληθινή σάρκωση του Υιού ως ανθρώπου ψυχοσωματικού και τελείου. Διότι μόνο το ανθρώπινο περιγράφεται και εικονίζεται και ότι λογικά έχει σάρκα, ενώ ο Θεός δεν περιγράφεται και είναι ανεικόνιστος. Προσκυνώντας όμως τον Χριστό ομολογούμε το ανθρώπινον μεν, προσκυνούμε δε την αλήθεια του θεανθρώπινου, διότι δεν λατρεύουμε άνθρωπο είδωλο, αλλά Λόγον Θεού,Θεόν σεσαρκωμένον. Σαρκούμενος λοιπόν ο Θεός μας έδωσε το δικαίωμα της περιγραφής Του και της εν εικόνι προσκυνήσεως και αυτής της θεότητος Του. Ομοίως στην εικόνα του σαρκωμένου Υιού, προσκυνούμε και αυτήν την αόρατο και απερίγραπτη θεότητα του Πατρός, διότι ο Υιός είναι του Πατέρα η εικόνα και την θεότητα του αγίου Πνεύματος ,διότι το Πνεύμα είναι η εικόνα του Λόγου. Έτσι με την σάρκωση του Υιού είδομεν τον Πατέρα, γνωρίσαμε και το Πνεύμα, όχι κατά την ουσία αλλά κατά την προσκυνητή θεότητα.

Γ) Αποδίδοντας προσκύνηση λατρείας στον Θεό και απόδοση τιμής στις εικόνες του Θεού πού είναι η Παναγία Θεοτόκος και οι άγιοι, τιμώντας το σύμβολο του Σταυρού και έχοντας σε χρήση αγιαστικά μέσα όπως το αγιασμένο νερό, το νάμα, τον άρτο, αυτά τα ίδια τα λείψανα των αγίων ομολογούμε και κηρύττουμε πώς η ύλη δεν είναι μισητή και βδελυρή, αλλά αγιάζεται με την χάρη και την άκτιστη ενέργεια του Θεού. Ομοίως ο άνθρωπος αγιάζεται ως ψυχοσωματική οντότητα. Τον κόσμο δεν τον αντιμετωπίζουμε μανιχαϊστικά, αλλά τιμούμε το πνεύμα, δεν αποστρεφόμαστε την ύλη. Αγνοούμε δε το είναι του Θεού, αλλά γινόμαστε μέτοχοι της ακτίστου ενέργειας Του πού δίνει υπόσταση, ζωή, συντήρηση και θέωση στην κτιστή ύλη. Χωρίς την ενέργεια του Θεού τα πάντα είναι ανύπαρκτα και απολυμένα, ενώ αποφεύγουμε την ειδωλολατρεία, αφού στα κτίσματα ανιχνεύουμε την δημιουργική πνοή του Θεού και δεν τα αντιμετωπίζουμε ούτε ως αυθύπαρκτα, ούτε ως αυτόθεα.

Με τον θρίαμβο της ορθοδοξίας αποσαφηνίζεται ο γνήσιος σκοπός και η προοπτική του κόσμου, πού είναι ή ο αγιασμός και η τελείωση του, είτε η απώλεια του μακράν και εκτός του Θεού. Αν και η επέτειος της αναστηλώσεως των εικόνων τέθηκε την Α΄ εβδομάδα των νηστειών για ιστορικούς λόγους, ωστόσο μας δίνεται μια άλλη προοπτική: με την νηστεία, την εγκράτεια, την πίστη, την προσευχή και την συναλληλία έχουμε την δυνατότητα να γίνουμε και εμείς οι κτιστοί άνθρωποι ζωντανές και έμψυχες και τίμιες εικόνες του Θεού, δοχεία της χάριτος της αγίας και αγιαστικής ενέργειας Του κατά τα μέτρα μας ο καθένας. Η Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι μια ζωντανή ομολογία όχι μόνο για το τι είμαστε: ορθόδοξοι τη πίστει, αλλά τι μπορούμε να γίνουμε : ορθόδοξοι άνθρωποι δηλαδή άγιοι και θεοί κατά χάριν.

Ας έχουμε όλοι βοηθό το Παράκλητο Πνεύμα, με τις πρεσβείες πάντων των αγίων και ομολογητών, σ’αυτόν τον όμορφο αγώνα μας. ΑΜΗΝ

π παντελεήμων 2010