Σαρακοστιανά(32):Το Τέλος εγγίζει, και µέλλεις θορυβείσθαι

Ψυχή µου, ψυχή µου, ανάστα, τι καθεύδεις;. Το Τέλος εγγίζει, και µέλλεις θορυβείσθαι. Ανάνηψον ουν, ίνα φείσηταί σου Χριστός ο Θεός,ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών(Κοντάκιον)