Πέμπτη, Απριλίου 01, 2010

Και είδομεν αυτόν, και ουκ είχεν είδος ουδέ κάλλος· ...


" Ελκυστικός δεν ήταν , ούτε ωραίος ώστε να τον προσέξουμε,ούτε η παρουσία του ήταν τέτοια ώστε να τον προσέξουμε. Ήταν περιφρονημένος από τους ανθρώπους και εγκατελειμένος, άνθρωπος φορτωμένος θλίψεις, του πόνου σύντροφος, έτσι που να γυρίζουν απ'αλλού οι άνθρωποι το πρόσωπο τους. Τον αγνοήσαμε σαν να ήταν ένα τίποτα.Του δώσαμε την καταφρόνια μας και εκτίμηση ούτε μια στάλα. Αυτός όμως φορτώθηκε τις θλίψεις μας και υπέφερε τον πόνο τον δικό μας... Σαν πρόβατο που το πάνε στην σφαγή,καθώς το αρνί που στέκεται άφωνο μπροστά σ'αυτόν που το κουρεύει,ποτέ του δεν παραπονέθηκε. Κακόπαθε, καταδικάστηκε και οδηγήθηκε μακριά.Ποιός στη γενιά του ανάμεσα σκέφτεται τί να απόγινε;... Μα μέσα από τις πληγές του βρήκαμε εμείς την γιατρειά...". (Ησαΐας)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου