Ο Νέλσον Μαντέλα της Ορθοδοξίας

Ο κανονικός αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Ιωάννης, προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας των Σκοπίων και υπαγόμενος στο πατριαρχείο Σερβίας, φυλακίζεται ξανά και ξανά με στημένες κατηγορίες (όπως τονίζουν διαμαρτυρόμενες ορθόδοξες φωνές από πολλές κατευθύνσεις), μόνο και μόνο για πολιτικούς λόγους. 

Το κρατίδιο των Σκοπίων (Π.Γ.Δ.Μ.) έχει δημιουργήσει μια δικιά του, αυτόνομη Ορθόδοξη Εκκλησία, τη δήθεν "Μακεδονική Εκκλησία", σχισματική και μη αναγνωρισμένη από καμιά άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία, για να στηρίζει τις πολιτικές διεκδικήσεις του σε βάρος της Ελλάδας, αλλά και της Σερβίας (από το έδαφος της οποίας προέρχεται). Ο αρχιεπίσκοπος Ιωάννης φυσικά δεν αναγνωρίζει ως κανονική αυτή τη χριστιανική κοινότητα, γι' αυτό και βρίσκεται στο στόχαστρο του σκοπιανού κράτους (αλλά έχει και φιλελληνικές θέσεις).

Οι εκκλησιαστικές πνευματικές αρχές Σερβίας & Ελλάδας κατά καιρούς επιχειρούν να τον υπερασπιστούν με διαμαρτυρίες και διαβήματα... Αποτελεσματικά; Αναιμικά; Δεν ξέρω. Αυτό που αισθάνομαι είναι πως γενικά οι ενδιαφερόμενοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα σιωπούν για την περίπτωσή του, ενώ για τα ΜΜΕ δεν υπάρχει καν! Στο τέλος αυτός ο άνθρωπος θα πεθάνει στις φυλακές και εκείνος θα γίνει μάρτυρας και άγιος, εμείς όμως θα είμαστε εκείνοι που τον εγκατέλειψαν.
Ίσως φαίνεται υπερβολή να παραλληλίζω τον π. Ιωάννη με το Νέλσονα Μαντέλα, όμως είναι η πιο ταιριαστή αναφορά που μπορώ να βρω (λόγω της μακράς φυλάκισης) - ας σημειωθεί πως ακόμη δεν έχει τελειώσει η Οδύσσειά του και δεν ξέρουμε πόσο να συνεχιστεί ή πώς θα καταλήξει...
Να αναφέρουμε επίσης ότι την αρχιεπισκοπή Αχρίδος είχε ποιμάνει στο παρελθόν και ο μεγάλος πνευματικός πατέρας του σερβικού έθνους άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ενώ για ένα διάστημα είχε διατελέσει εκεί καθηγητής στο Θεολογικό Σεμινάριο (σχολή) του Μπιτόλ (Μοναστηρίου) ο άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς. Τότε μάλιστα ο άγιος λειτουργούσε και στα ελληνικά, για τους πολυπληθείς Έλληνες της περιοχής (ξεχασμένους από μας σήμερα)...

Από το 2004 διαβάζουμε το παρακάτω άρθρο της Μαρίας Παπουτσάκη (Ελευθεροτυπία της Κυριακής 14 Νοεμβρίου 2004, σελ. 12 των "Πολιτικών Θεμάτων" - το αναδημοσιεύουμε από ΟΟΔΕ).

Ιερές Ίντριγκες με το όνομα

Μια άγνωστη πλευρά του προβλήματος με τα Σκόπια είναι και το εκκλησιαστικό: Η παρουσία από το 1967 μιας σχισματικής εκκλησίας με το όνομα «Αυτόνομη Εκκλησία της Μακεδονίας», αποτελεί αντικείμενο αντιπαραθέσεων με την Εκκλησία της Ελλάδος και, για διαφορετικούς λόγους, με το Πατριαρχείο Σερβίας από όπου αποσχίσθηκε.

Δεν έχει αναγνωριστεί από καμιά ορθόδοξη Εκκλησία, έχει ωστόσο σχέσεις με το Βατικανό και, όπως καταγγέλλουν ιερωμένοι, ασκεί ήδη προπαγάνδα κυρίως στην Αυστραλία και στον Καναδά.

Άκαρπες συναντήσεις

Από το 1999 μέχρι το 2002, πραγματοποιήθηκαν πέντε συναντήσεις εκπροσώπων του Πατριαρχείου της Σερβίας και της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων,  όλες κατέληξαν χωρίς αποτέλεσμα.

Το 2002, το Οικουμενικό Πατριαρχείο προσπάθησε να βρει λύση: Όρισε μεσολαβητή τον αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο ο οποίος συγκέντρωσε    τους   εκπροσώπους των Σέρβων και των Σκοπίων στην πόλη Νις της Σερβίας.

Κατάφερε αρχικώς να πείσει τους σχισματικούς να υπογράψουν προσχέδιο συμφωνίας με το οποίο η Εκκλησία τους θα ονομαζόταν «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος», θα είχε μια μορφή αυτονομίας αλλά θα ανήκε στο Πατριαρχείο της Σερβίας, όπως παλαιότερα.

Μια συμφωνία από την οποία υπαναχώρησαν οι Σκοπιανοί, με το σκεπτικό ότι ισοδυναμεί με κατάργηση του ονόματος της «Μακεδονίας» και της αυτονομίας της.

Έτσι, με το όνομα «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος» το Πατριαρχείο Σερβίας αναγνώρισε όσους κληρικούς των Σκοπίων δέχτηκαν τη συμφωνία. Σ' αυτό συμφώνησαν οι Σέρβοι κι οι Έλληνες, διαφώνησαν όμως... οι Βούλγαροι!

Στη δίνη αυτής της διαμάχης βρέθηκε και ο 37χρονος μητροπολίτης Βελεσσών Ιωάννης, ο οποίος σπούδασε πολιτικός μηχανικός στα Σκόπια, Θεολογία στο Βελιγράδι και έκανε μεταπτυχιακά στη Θεσσαλονίκη.

Ο ιεράρχης, που δεν υποστηρίζει τη σχισματική Εκκλησία, εκδιώχθηκε από την έδρα του, που ήταν η Μονή του Αγίου Γεωργίου Νεγότινο. Του απαγορεύθηκε να λειτουργεί στους ναούς των Σκοπίων. Μάλιστα, συνελήφθη όταν πήγε να βαπτίσει το παιδί της αδελφής του και φυλακίσθηκε για μία εβδομάδα!

Πατριάρχης Σερβίας Παύλος (1914 - 15.11.2009)

Ο Πατριάρχης της Σερβίας Παύλος, για να τον βοηθήσει, τον όρισε έξαρχο της «Αρχιεπισκοπής Αχρίδος». Δεν άλλαξε τίποτα. Οι διώξεις συνεχίστηκαν και ο μητροπολίτης και περίπου 60 μοναχοί και μοναχές αναγκάζονται, πλέον, να καταφεύγουν σε σπίτια για να τελέσουν τις λειτουργίες, ενώ η έδρα της Μητρόπολης είναι... το σπίτι του. Πρόσφατα, το Πατριαρχείο της Σερβίας επιχείρησε και πάλι να τον βοηθήσει, εκλέγοντας δύο ακόμη επισκόπους, για να αρχίσει η συγκρότηση ιεράς συνόδου. Η χειροτονία είχε αποφασισθεί να γίνει σε σκοπιανό έδαφος, γεγονός που ανησύχησε τις αρχές οι οποίες αποφάσισαν να απαγορεύσουν πλέον την είσοδο στη χώρα τους των ορθόδοξων ιερέων Σέρβων και Ελλήνων. Οι χειροτονίες έγιναν, τελικά, στη Σερβία, ενώ εντάθηκαν οι πιέσεις από τους Σκοπιανούς. «Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε ένα μοναστήρι στην πόλη Μπίτολα, για τους μοναχούς μας», λέει ο ιεράρχης. «Εκεί θεμελιώσαμε και τον ναό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Μάλιστα, είχε παραστεί στην τελετή και ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος. Ήρθαν όμως και μας γκρέμισαν τον ναό με τη δικαιολογία ότι δεν είχαμε άδεια, σε μια περιοχή όπου όλα τα κτίσματα είναι αυθαίρετα».

Διαρκείς διώξεις

«Δεν έχουμε πλέον ούτε έναν ναό», λέει. «Έχω την αίσθηση πως το κράτος ασχολείται μόνο μαζί μου, αφού με παρακολουθούν συνεχώς, ακόμη και τα τηλεφωνήματα μου... Να σκεφθείτε ότι με καταδίκασαν με την κατηγορία της "αναζωπύρωσης εθνικού και θρησκευτικού μίσους". Όλα αυτά είναι παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Η εκκλησιαστική διένεξη μάλλον θα συνεχιστεί. Και έχει συνέπειες, αφού αρκετοί είναι διατεθειμένοι να παίξουν πολιτικά παιχνίδια γύρω από αυτό το πρόβλημα, γνωρίζοντας πόσο κρίσιμος είναι ο ρόλος της Εκκλησίας σε μια περιοχή με 1.200.000 ορθόδοξους και 600.000 μουσουλμάνους. 

 

 

 

πηγή και εκετενέστερα στον Νεκρό