Διάκρισις εἶναι ἡ ἱκανότης νά διακρίνῃ κανείς τήν ἀλήθεια, νά κρίνῃ μέ δικαιοσύνη, ν’ ἀποφασίζῃ καί νά ἐνεργῇ σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον.
Κατά τόν Μέγα Ἀντώνιο εἶναι ἡ μεγίστη τῶν ἀρετῶν, διότι ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια στόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Κατά τόν ὅσιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος εἶναι “ἡ τοῦ Θείου Θελήματος ἀσφαλής κατάληψις ἐν παντί καιρῷ καί τόπῳ καί πράγματι..., σκοτίας λύχνος, πεπλανημένων ἐπάνοδος, μυωπαζόντων φωτισμός”.
Στοιχειώδη διάκρισι ἔχουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Θολώνει ὅμως καί σκοτίζεται μέ τά διάφορα πάθη. Ἐνῶ λεπτύνεται καί φωτίζει μέ τήν πνευματική καλλιέργεια, τήν προσευχή, τήν μελέτη, τήν ταπείνωσι, τήν ἐγκράτεια, τήν κάθαρσι γενικά ἀπό τά πάθη.
Ὅταν ἡ διάκρισις παγιωθῇ στήν ψυχή, ὁ πιστός γίνεται τηλαυγής φάρος καί ἀπλανής ὁδηγός. Γίνεται ἀνιχνευτής καί ἑρμηνευτής σκοτεινῶν καταστάσεων καί δυσκόλων προβλημάτων.
Γίνεται λύρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!
Ἕνας κυνηγός, βλέποντας τόν “πατριάρχη τῆς ἐρήμου” Μέγα Ἀντώνιο (251 – 356) ν’ ἀστειεύεται μέ τούς ὑποτακτικούς του, σκανδαλίσθηκε. Θέλοντας ὁ ὅσιος νά τόν διδάξῃ ὅτι μερικές φορές ἡ διάκρισις ἐπιβάλλει κάποια συγκατάβασι στήν πολλή αὐστηρότητα, τοῦ εἶπε:
-Τέντωσε τό τόξο σου.
Ὁ κυνηγός ὑπήκουσε. Ὁ ὅσιος τοῦ εἶπε πάλι:
-Τέντωσέ το περισσότερο.
Ὁ κυνηγός τό τέντωσε περισσότερο, ὁπότε ὁ ὅσιος τοῦ εἶπε ξανά:
-Τέντωσέ το ἀκόμα πιό πολύ.
Ὁ κυνηγός διαμαρτυρήθηκε:
-Ἄν τό τεντώσω περισσότερο, θά σπάσῃ.
-Τό ἴδιο θά συμβῇ, ἀποκρίθηκε ὁ ὅσιος, καί μέ τούς ἀδελφούς, ἐάν ἀγωνίζωνται συνεχῶς σκληρά, χωρίς καμμιά ἀνάπαυσι καί ἀναψυχή.
Κατά τόν Μέγα Ἀντώνιο εἶναι ἡ μεγίστη τῶν ἀρετῶν, διότι ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια στόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Κατά τόν ὅσιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος εἶναι “ἡ τοῦ Θείου Θελήματος ἀσφαλής κατάληψις ἐν παντί καιρῷ καί τόπῳ καί πράγματι..., σκοτίας λύχνος, πεπλανημένων ἐπάνοδος, μυωπαζόντων φωτισμός”.
Στοιχειώδη διάκρισι ἔχουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Θολώνει ὅμως καί σκοτίζεται μέ τά διάφορα πάθη. Ἐνῶ λεπτύνεται καί φωτίζει μέ τήν πνευματική καλλιέργεια, τήν προσευχή, τήν μελέτη, τήν ταπείνωσι, τήν ἐγκράτεια, τήν κάθαρσι γενικά ἀπό τά πάθη.
Ὅταν ἡ διάκρισις παγιωθῇ στήν ψυχή, ὁ πιστός γίνεται τηλαυγής φάρος καί ἀπλανής ὁδηγός. Γίνεται ἀνιχνευτής καί ἑρμηνευτής σκοτεινῶν καταστάσεων καί δυσκόλων προβλημάτων.
Γίνεται λύρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!
Ἕνας κυνηγός, βλέποντας τόν “πατριάρχη τῆς ἐρήμου” Μέγα Ἀντώνιο (251 – 356) ν’ ἀστειεύεται μέ τούς ὑποτακτικούς του, σκανδαλίσθηκε. Θέλοντας ὁ ὅσιος νά τόν διδάξῃ ὅτι μερικές φορές ἡ διάκρισις ἐπιβάλλει κάποια συγκατάβασι στήν πολλή αὐστηρότητα, τοῦ εἶπε:
-Τέντωσε τό τόξο σου.
Ὁ κυνηγός ὑπήκουσε. Ὁ ὅσιος τοῦ εἶπε πάλι:
-Τέντωσέ το περισσότερο.
Ὁ κυνηγός τό τέντωσε περισσότερο, ὁπότε ὁ ὅσιος τοῦ εἶπε ξανά:
-Τέντωσέ το ἀκόμα πιό πολύ.
Ὁ κυνηγός διαμαρτυρήθηκε:
-Ἄν τό τεντώσω περισσότερο, θά σπάσῃ.
-Τό ἴδιο θά συμβῇ, ἀποκρίθηκε ὁ ὅσιος, καί μέ τούς ἀδελφούς, ἐάν ἀγωνίζωνται συνεχῶς σκληρά, χωρίς καμμιά ἀνάπαυσι καί ἀναψυχή.
(Γεροντικόν)
«ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ»
ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου