Μεγάλη Πέμπτη

Η ημέρα της παράδοσης του Πασχάλιου Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Το τυπικό νομικό Πάσχα όπου με αίματα ζώων σφραγίστηκε η Παλαιά Διαθήκη στο Σινά ανάμεσα στον Θεό και τον λαό του παρέρχεται και πληρούται. Τώρα αντί για Σινά έχουμε "ανώγαιον εστρωμένον" και σφραγίζεται η Νέα Διαθήκη με το Αίμα του Αμνού του Θεού ανάμεσα σε Εκείνον και την Εκκλησία. Ο Κύριος σήμερα μυσταγωγεί τους μαθητές στο καίριο και καινό Πάσχα που δεν είναι παρά η απόταξη του σκοτεινού κόσμου και η κοινωνία μας με τον Σταυρό και την Ανάσταση Του. "Οσάκις" από το Ποτήρι τούτο πίνουμε και από το Σώμα Εκείνο τρώμε, "τον Σταυρόν καταγγέλομεν και την ανάστασιν ομολογούμεν".

Η ημέρα εξάλλου μας προβάλλει την άχραντη ταπείνωση του Νιπτήρα, που δεν είναι άλλη από την ίδια την ταπείνωση του Σταυρού. Ο Δεσπότης διακονεί τους δούλους και στην διακονία αυτή προσδίδει υψηλό νόημα που αποτελεί αληθινό γνώρισμα του Μαθητή: είναι διακονία Αγάπης. Το "αγαπάτε αλλήλους" , που θεσμοθετείται σήμερον, γίνεται όχι σύνθημα αγαπολογίας αλλά γνώρισμα και μάθημα έμπρακτης ταπείνωσης και αγάπης, αγάπης "δε σταυρού".

Η προσευχή και η αγωνία του Κυρίου στην Γεθσημανή, κατά την οποία εφιδρώνει αίμα εξαγιάζει την αγωνία του ανθρώπου μπροστά στο θάνατο και τον απαλλάτει τελικά απ'αυτήν. Ο γονατισμένος και εξουθενωμένος Χριστός δεν είναι παρά ο Νικητής του Θανάτου και η απόφαση Του, χαρακτηρίζεται ως ξεγέλασμα του διαβόλου και του Άδη. Ματώνει και πάσχει ο Χριστός, αλλά πίσω από την αγωνία Του κρύβεται η κυριαρχική Του και καταλυτική Του δύναμη και ισχύ.

Τέλος, το δράμα εξελίσσεται με την προδοσία, την σύλληψη και την ανάκριση του Χριστού , ο οποίος περνάει μια νύχτα εμπαιγμών, εξευτελισμού και ηθικής εξόντωσης. Η άρνηση του Πέτρου μπροστά στον εξευτελισμό του Δασκάλου, μας εφιστά ακόμα μια φορά την προσοχή γαι εγρήγορση και επαγρύπνηση πνευματική ώστε να μην αλωθούμε από το σκοτάδι και τα κριτήρια-φόβητρα του κόσμου,"ο Σταυρός γαρ εγγύς".