Κρίση: Οι ευλογημένοι ανήξεροι και οι "δίκαιοι" υποκριτές...Ένα μικρό σχόλιο.

 "Κύριε πότε σε είδομεν..."

Ευλογημένη ταπείνωση των αγίων! Θα τους πεί ο Βασιλεύς: Ευλογημένοι εσείς πού με ταϊσατε, με ποτίσατε, με ντύσατε, με επισκεφτήκατε ασθενή και εν φυλακή και εκείνοι θα απαντήσουν: "Εμείς; Πότε Κύριε; Πότε σε είδαμε έτσι και σε διακονήσαμε;"

Ευλογημένη η αγάπη πού δεν σκέφτηκε ποτέ υπολογιστικά το αντάλλαγμα και την ανταπόδωση. Ευλογημένοι άγιοι πού θα πάτε με έκπληξη στον Παράδεισο. Αλλοίμονο σε μας τους σίγουρους, αλλοίμονο και στα φαβορί...

Πονηροί και μικρόψυχοι οι εξ ευωνύμων, πού δεν ήξεραν τίποτα για τον ...φόνο. Θα ζητήσουν τον λόγο από τον Κύριο: "Εσένα είδαμε γυμνό και πεινασμένο και άρρωστο και ασθενή και δεν διακονήσαμε; Μη γένοιτο!"

Μωρές παρθένες όλο ευσέβεια με καθόλου λάδι μέσα στα λυχνάρια τους, πού θα έλεγε και ο Χρυσόστομος. "Απαξίωσες να με δείς", θα απαντήσει ο Κύριος. "Σε επισκέφτηκα στο πρόσωπο του ελάχιστου αγαπητέ μου άσπιλε και δίκαιε και απέστρεψες το πρόσωπο σου..."( γιατί ίσως μας χαλούσαν την ευπρέπεια, την νιρβάνα) .

Ο δε Παλαμάς Γρηγόριος δίνει μια άλλη εικόνα: Διψά και πεινά, γυμνητεύει ο Χριστός για την σωτηρία σου κύριε αξιότιμε άγιε και δεν τον χορτάζεις.

Καταραμένη αυτάρκεια, καταραμένη σιγουριά της "αγιότητας", κατακρήμνισες τόσους και τόσους "δικαίους"...