Το ψωμί να είναι δεδομένο

Ο μήνας της Παναγίας, ο μέγας και πολύς Αύγουστος, κλείνει με μια εορτή στην μνήμη της: την ανάμνηση της κατάθεσης της Τιμίας Ζώνης.

Αύριο εισοδεύουμε και πάλι σε ένα νέο εκκλησιαστικό έτος και δεόμαστε για ευφορία των καρπών, εύκαρπο ενιαυτό, ειρηνικούς όμβρους και προστασία της φύσης. 

Και η προσκύνηση της Ζώνης της Παναγίας και η προσευχητική μέριμνα της Εκκλησίας για τα έργα και τις απολαυές του ανθρώπου, αλλά και για το κτιστό υλικό περιβάλλον, μας αποκαλύπτουν πώς η Εκκλησία δεν βρίσκεται στον πλατωνικό κόσμο του ιδεατού και του αφηρημένου. 

Μας υπενθυμίζουν την σπουδαιότητα και την ιερότητα της ύλης πού αγιάζεται εντός της βασιλείας του Θεού.

Μας θυμίζει δε το αιώνιο ζητούμενο: την αποκατάσταση κάθε πενίας, αποστέρησης και αδικίας.

Το ΨΩΜΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ! Και όχι πολυτέλεια.