μικρή υμνολογική συμβολή στον δεκαπενταύγουστο...

Προς το Aι Αγγελικαί

Αι Αγγελικαί, νυν πορεύεσθε Δυνάμεις, από του Θαβώρ, προς Σιών την βασιλίδα·ευτρέπισον ο δήμος αποστόλων τα σάβανα, η Γεθσημανή προετοιμάζου,εις την δοχήν της Θεοτόκου, λαοί είπωμεν · ευλογημένη αληθώς, υπάρχεις Θεόνυμφε.


Στώμεν ευλαβώς, και βοήσωμεν τη Κόρη, συν τω Γαβριήλ, τω πρωτάρχη των Αγγέλων·αγάλλου Θεοτόκε, εν τη θεία εξόδω σου, όντως μακαρία συ υπάρχεις, εν γυναιξί ευλογημένη, Χριστόν τέξασα, προς σωτηρίαν των βροτών και θείαν ανάπλασιν.


Μέγα και φρικτόν,ξένον θέαμα ορώμεν! Τάφος την ζωήν ανατείλασα εγκρύπτει·παρίστανται εν φόβω αποστόλων οι πρόκριτοι, δέει προσκυνούντες και βοώντες, σεπτοίς χείλεσι·Ηγιασμένη τω Θεώ, υπάρχεις Πανάμωμε.


Άσματα καινά,τη σεπτή σου μεταστάσει·τρόμω και χαρά σοι προσφέρωμεν Παρθένε·άνω συγχορεύει ουρανίων διάκοσμος, τη μαθητική χοροστασία·τάφος γίνεται,θείων χαρίτων παροχεύς, ημίν τοις εν θλίψεσι.

Πόθω μυστικώ και χαρά ανεκλαλήτω,παν το επί γης οι θνητοί καταλιπόντες,προς τον ουρανόν μεταρθώμεν τοις πνεύμασι, όπου ο Υιός της Θεοτόκου και ο βασιλεύων τοις ανθρώποις, Χριστός δέχεται,ηνπερ το πάλαι εις δοχήν Αυτού προετοίμασε.

 

έγραφα σήμερον τη 8η Αυγούστου πρωΐ