Μία κάποια κλήση

Καμιά φορά ορισμένοι άνθρωποι πού είναι έξω από την πίστη μας, διατυπώνουν τεράστιες αμφιβολίες για την ύπαρξη θαυμάτων , βιβλικών γεγονότων, ακόμα και για την ιστορική ύπαρξη του ιδίου του Χριστού!

Δεν μιλάω για συντονισμένες κινήσεις. Μιλάω για ανθρώπους πού ψάχνονται και έχουν ερευνητικό πνεύμα! 

Δεν θα πρέπει να τους βρίζουμε, να τους αποστρεφόμαστε ή να τους ελεεινολογούμε.Ακόμα και αν μας υβρίζουν ή μας βλέπουν με καχυποψία, ως ευήθεις και ημάς τους ιερείς ως απατεώνες. 

Πιστεύω πώς μέσα τους μιλάει η καλή αμφιβολία και η έρευνα πού τους σπέρνει ο Θεός για να Τον γνωρίσουν. Με συμπάθεια να τους κοιτάμε! Η αποκλειστικότητα στην χαρά και την γνώση είναι στενοκαρδία.

Και πάνω απ όλα να στρέφουμε την ελεεινολογία κάποτε κάποτε στον εαυτό μας: Εγώ πού είμαι χριστιανός, σκέφτηκα ποτέ να μάθω, να τεκμηριώσω και να στερεωθώ; Πότε;Ποιά ήταν η τελευταία φορά πού προβληματίστηκα; 

Δεν λέω πώς κάθε έρευνα και αμφιβολία είναι από τον Θεό, ειδικά για εμας πού μεγαλώσαμε στην Εκκλησία και είδαμε και δύο θαυμάσια και επισκέψεις Θεού στην ζωή μας, αλλά η ειλικρίνεια και η αναζήτηση είναι πολλές φορές κ λ ή σ η !