Χωρίς τίτλο...

Αυτές τις μέρες η ανάμνηση της πρώτης άλωσης της Κωνσταντινουπόλεως από τους "ανθρώπους του Θεού" και "πολιτισμένους" σταυροφόρους. Αυτή ήταν η άλωση πού μας τελείωσε όλωσδιολου σαν Γένος. Οι Τούρκοι ήρθαν μετά και βρήκαν έτοιμα χωράφια να τρυγήσουν. Εμείς θα σιωπήσουμε. Τί άλλο να κάνουμε; Εμείς δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις να έρθουν οι φράγκοι "αδελφοί" μας να κάψουν, να βιάσουν και να λεηλατήσουν με πρόθεμα τον Σταυρό του Χριστού. Μην έχουμε παράπονο λοιπόν! Μετά ας σιωπήσουμε και ας κρύψουμε το "βυζάντιο" το απολίτιστο και μη ελληνικό σε κανένα αγιορείτικο πιθάρι να μην μας παρεξηγήσουν οι ισχυροί και οι καθ ημας φιλευρωπαϊκές κοτούλες, μάλλον δε παγώνια.Και ας πούμε με πόνο ρωμαίικο πώς "ήταν θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει" καταναλωνοντας ευρωπαϊκά δάνεια και υψηλό φράγκικο πολιτισμό. Και μετά με μία πλαστική καρυάτιδα στο χέρι , made in taiwan,ας κλάψουμε για την γερμανική ευαισθησία και τον φιλοκλασσικισμό τους και ας μακαρίσουμε τον πολύ και δυνατό πατέρα μας Καρλομάγνο πού μας έβγαλε από την αφάνεια του ανατολίτη αμόρφωτου ραγιά....

Ο νεοέλληνας πού αρνείται μία κάποια "βυζαντινή" καταγωγή εν ονόματι ενός κάποιου βαρβαρισμού, τεχνηέντως και κατευθυνόμενα ταυτισμένου με τον δυτικό μεσαίωνα, δεν προδίνει εμένα και σένα , τους κομνηνούς και τους παλαιολόγους. Την γλώσσα και τα τραγούδια της γιαγιάς του προδίδει, το φαγητό πού έτρωγε στο σπίτι της μαμάς του, τις παραδόσεις και τον τρόπο πού φέροταν και σκέφτοταν ο πατέρας και ο παππούς του,το εικονοστάσι και τα παραμύθια της γιαγιάς του και όλο το "οικοσύστημα" πού τον μεγάλωσε. Να το πούμε πιό καθαρά και προκλητικά δεν κάνει τίποτα άλλο από το να σοδομίζει την μαμά του, για μια αναγνώριση ευρωπαϊκής ταυτότητας και καταγωγής. Ακριβώς σαν τον τελευταίο απεμπολημένο ραγιά.Έχουμε ισχυρή παράδοση σε κάτι τέτοια ξεπουλήματα. Και στην διάρκεια της ιστορίας, πληρώνουμε τα μέτρα των πατέρων ημών, με συνέπεια αξιοθαύμαστη. Ας γίνει ίλεως ο Δεσπότης Χριστός εν ημέρα Κρίσεως για τα ανομήματα του λαού Του!