Χριστός και Σαμαρείτισσα: Η πιό βαθειά θεολογία στην συνάντηση τους

Παρὰ τὸ φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, εὑρὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν Σαμαρείτιδα, αἰτεῖ ὕδωρ παρ' αὐτῆς ὁ νέφεσι καλύπτων τὴν γῆν. Ὢ τοῦ θαύματος! ὁ τοῖς Χερουβὶμ ἐποχούμενος, πόρνῃ γυναικὶ διελέγετο, ὕδωρ αἰτῶν, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας, ὕδωρ ζητῶν, ὁ πηγὰς καὶ λίμνας ὑδάτων ἐκχέων, θέλων ἑλκῦσαι ὄντως αὐτήν, τὴν θηρευομένην ὑπὸ τοῦ πολεμήτορος ἐχθροῦ, καὶ ποτίσασθαι ὕδωρ ζωῆς, τὴν φλεγομένην ἐν τοῖς ἀτοπήσασι δεινῶς, ὡς μόνος εὔσπλαγχνος καὶ φιλάνθρωπος.

Η πιό βαθιά θεολογία στην συνάντηση του Χριστού με την Σαμαρείτιδα δεν υπάρχει τόσο στους λόγους Του με αυτήν, πού άλλωστε από μόνοι τους είναι βαθύτατα θεολογικοί και καίριοι για την ευαγγελική διδασκαλία, αλλά στην καθ εαυτή συνάντηση τους! 

Την συναντά στο πηγάδι πού ο πατριάρχης του Ισραήλ συνήψε διαθήκη με τον Θεό. Εκεί ο Χριστός συνάπτει διαθήκη με την Εκκλησία στο πρόσωπο της εξ εθνών Σαμαρείτιδος. 

Είναι ο Θεός πού μίλησε στον παλαιο κόσμο και τώρα εγκαινιάζει και τον καινό. Είναι ο δημιουργός του ύδατος και τώρα χορηγός τους ύδατος του αλλομένου εις ζωήν αιώνιον. Αυτός πού μετέβαλε το ύδωρ σε οίνο καινόν στην Κανά, τώρα την άχαρη ζωή και υδαρή και ανούσια της Σαμαρείτιδας την ποιεί καινή, μετουσιωμένη,μεστή της ιεράς μέθης και κοινωνίας, έυγευστη και δηλωτική της χαράς.

Στην Παλαιά Διαθήκη συνάπτει διαθήκη και μιλάει με τους αγίους. Εδώ συνομιλεί με την αιρετική, την πόρνη ,την αλλόφυλη, την γυναίκα πάνω απ όλα, στην οποία κατά τα παλαιά ειθισμένα ήταν αντιθρησκευτικό για έναν ραββίνο να της μιλήσει δημόσια.Στην Παλαιά Διαθήκη κατά την μεσημβρία και ημέρα έκτη ο άνθρωπος, η Εύα, απώλεσε την ευλογία. Εδώ όμως κατά την έκτη ώρα, μια κόρη της Εύας, η Σαμαρείτις βρήκε την σωτηρία! Τί θαυμαστός παραλληλισμός!

Η Σαμαρείτιδα πέντε άντρες αγάπησε, τους πέντε νόμους προ Χριστού παρ εβραίοις και αυτός ο έκτος ο σαμαρειτικός , δεν ήταν αληθινός της άντρας μα παράνομος γιατί δεν μπόρεσε να την οδηγήσει στην σωτηρία της. Όταν απαρνήθηκε τους πέντε και τον τελευταίο έκτο και έγινε ολότελα διαθέσιμη παντρεύτηκε τον μόνο Νυμφίο της ψυχής της Χριστό.

Ο Χριστός αποκαλύπτεται όχι σε προφήτη, αλλά σε πεπτωκότα άνθρωπο, σε χαμένο πρόβατο. 

Αλλά και η Σαμαρείτιδα φαίνεται πώς έχει κάποια αξία. Βαθείς προβληματισμούς, σωστές ερωτήσεις, πνευματικά ορθές απορίες και μετά ιεραποστολικό ζήλο μεγαλύτερο και από τον ζήλο των δώδεκα ίσως.

Στην σκηνή του φρέατος έχουμε μια σκηνή αποκαλυπτική του Θεού στον κόσμο του. Μια εν σαρκί Θεοφάνεια με πνευματικές συζητήσεις και αποκαλύψεις.

Και αυτό το παραπλανημένο πλάσμα του μοιάζει σαν το πιό πολύτιμο πρόσωπο πάνω στην γη για τον ίδιο τον Χριστό.Αυτό από μόνο του είναι η πιό ισχυρή θεολογική αλήθεια!