Λάμπρυνόν μου τὴν ψυχήν,
καὶ τὸ φῶς τὸ αἰσθητόν,
ὅπως ἴδω καθαρῶς, καὶ κηρύξω σε Θεόν.
Ένα Παιδί με τους γονείς του εισέρχεται στον Ναό του Θεού για να αφιερωθεί ως πρωτότοκο. Τί συνηθισμένη εικόνα για εκείνη την εποχή του Νόμου.Καθημερινή, ασήμαντη, προσπελάσιμη. Πολλοί Το παραβλέπουν, λίγοι κοιτάζουν, (οι) ελάχιστοι Το αναγνωρίζουν.Μόνον ο Συμεών οδηγήθηκε εκείνο το πρωΐ στον ναό από το Πνεύμα το Άγιο για να αγγίξει και να δει τον Θεό , ο οποίος έρχεται ταπεινά στον Ναό της δόξας Του.Μόνον η Άννα Το κηρύττει ως στερεώσαντα τον ουρανόν και την γην. Μόνο ελάχιστοι ακούν και πιστεύουν αυτή την αποκάλυψη.Λίγοι. Γιατί είναι Σημείον Αντιλεγόμενον. Θεός και Νήπιο.Θεός με δούλου μορφή. Δύσκολα αναγνωρίσιμος. Οπωσδήποτε κείμενος εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών.
Ω Χριστέ, σε αυτό το πέρασμα από την γη των ανθρώπων,Εσύ που μας κάλεσες για κληρονομία Σου, μην επιτρέψεις να Σε αγνοήσουμε και να Σε προσπεράσουμε ποτέ! Γιατί είναι πολύ το σκότος των ανθρώπων, το σούρουπο πλησίασε και ήδη κέκλικεν η ημέρα. Λάμπρυνε τα μάτια της ψυχής μας. Χάρισε άπλετο φως στις καρδιές μας από το φως σου! Δώσε μας την ευλογημένη νηπιότητα.Γιατί Εσύ που έγινες Νήπιο για εμάς μόνο με την καρδιά την βρεφική αναγνωρίζεσαι σε αυτόν τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου