Ο Χριστός συνεχίζει τις καθόδους του, την κένωσή του, με το να καθιστά μέτοχον του εαυτού του την καρδιά, την σκέψη, το μυαλό, την αμαρτία του καθενός. Αίρει τα πάντα επάνω του, για να μπορεί, κρυπτόμενος όπισθεν αυτών, να διευκολύνει τον άνθρωπο να τον κρατά δέσμιο της αγάπης του, χωρίς να αναιρεί την ελευθερία του.
Αυτόν τον μεγάλο ρόλο έπαιξε θαυμάσια και η Θεοτόκος στην ζωή του Χριστού, με την απλότητα της φύσεώς της, με την σοφία της καρδιάς της και με την ολοκληρία της βουλήσεως και της καθαρότητός της. Όταν δοκίμασε ο αρχιερεύς τον Ιωσήφ και την Θεοτόκο, εξεπλάγη για την πληρότητα της καθαρότητος, της αγιότητος και της ακεραιότητος της ζωής της. Δεν υπήρχε τίποτε που να τεμαχίζει την ύπαρξή της, διότι η αμαρτία, δηλαδή η απόστασις του ανθρώπου από τον Θεόν, τεμαχίζει τον άνθρωπο. Εκείνη, όπως και ο Ιωσήφ, βρέθηκαν ακέραιοι. Αυτό ήταν προίμιο της ολοκληρίας του Χριστού, όπου βρίσκομε και εμείς τον εαυτό μας και νοιώθομε το πλήρωμα της αγιότητος και της τελειότητος του Θεού.
Η Παναγία δεν έκανε τίποτε άλλο στην γη, παρά μόνον υπηρέτησε την κένωση και το κρύψιμο του Θεού, για να μπορούμε εμείς να τον έχωμε, χωρίς να αντιδρούμε. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Είναι δυνατόν κάποτε να θέλεις συμβουλή ή να χρειάζεσαι ευλογία ή και μερικά χρήματα. Επειδή όμως αντιδράς σε μένα, εγώ τα δίνω στον φίλο σου ή σε κάποιον άλλον, για να σου τα δώσει. Εσύ τότε τα παίρνεις, του φιλάς τα χέρια και κλαίγοντας του λες: Με έσωσες σήμερα. Τα δέχεσαι, χωρίς να ξέρεις ότι πίσω από αυτόν κρύβομαι εγώ. Κάτι ανάλογο κάνει και ο Θεός.
Μετά τον Κύριον η Θεοτόκος ήταν το τελειότερο πλάσμα που μπορούσε να σιωπά, αν και έκρυβε μέσα της έναν Θεόν. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Θεός χρησιμοποίησε γυναίκα στο σχέδιο της οικονομίας του, παρ’ ότι αυτή δύσκολα σιωπά. Το πέτυχε με την Παναγία, γι' αυτό και τα κείμενά μας περιέχουν χωρία, που δείχνουν πόσο εκλεκτή ήταν από όλες τις γυναίκες ανά τους αιώνες. Έπρεπε να περάσουν αιώνες, για να βρεθεί το πρόσωπο της Παναγίας και να κρύψει εντός της τον Χριστόν. Η κρυμμένη ζωή της δείχνει ότι όλα τα γεγονότα της ζωής της είναι μυστικά και δεν πρέπει να εξιχνιασθούν, γιατί δεν αντέχει ο άνθρωπος την αποκάλυψή τους.
Τα απόκρυφα χρησιμοποιούν ωραιότατες απλές σκηνές, που κρύβουν το μεγαλείο της φύσεώς της αλλά και της αληθείας. Στην απορία, λόγου χάριν, και τον εντυπωσιασμό της Σαλώμης κρύβεται όλο το δόγμα της παρθενίας και της αειπαρθενίας της Θεοτόκου, ενώ εμείς θα έπρεπε να γράψωμε πολλούς τόμους για το θέμα αυτό. Υπάρχει επίσης η παράδοσις, η οποία επεκράτησε στην Εκκλησία μας, ότι, όταν οι ιερείς βρέθηκαν σε δύσκολη θέση για το αν θα μπορούσε η Παναγία να συνεχίσει να μένει στον ναό, άφησαν την ευθύνη της αποφάσεως στον Ζαχαρία. Εσύ, του είπαν, που την έβαλες στον ναό, εσύ τώρα κανόνισε: ρώτησε τον Θεόν και κάνε ό,τι σου πει. Εμείς μπορούμε μόνον να σιωπήσωμε για το γεγονός το οποίο συνέβη.
Επίσης σε παρόμοια δυσχέρεια βρέθηκε ο Ζαχαρίας, όταν η Παρθένος γέννησε τον Χριστόν. Μη μπορώντας οι ιερείς να καταλάβουν το γεγονός, χρειάστηκε εκείνος να απολογηθεί ότι η Παναγία όχι μόνον ήταν, αλλά και είναι παρθένος. Το μυστήριο της αειπαρθενίας κρύβει στην πραγματικότητα το μυστήριο του Θεού, όλα τα γεγονότα της ζωής του. Όταν οι Ιουδαίοι άκουσαν να λέγεται ότι η Παναγία παρέμεινε παρθένος και μετά την γέννηση του Χριστού, εξεμάνησαν. Συνέλαβαν τον Ζαχαρία, τον κτύπησαν και εν συνεχεία τον λιθοβόλησαν. Έτσι ο αρχιερεύς του Θεού εκοιμήθη ως μάρτυς της αειπαρθενίας της Θεοτόκου. Η κλειστή θύρα της Θεοτόκου κρύβει τα απόρρητα μυστήρια, τον ίδιο τον Θεόν. Όλα τα γεγονότα της ζωής της Θεοτόκου εντύπωναν τον Χριστόν. Η είσοδος, επί παραδείγματι, στα Άγια των Αγίων εσήμαινε την κατάργηση της νομικής αρχιερωσύνης και την είσοδο δια του Χριστού της νέας ιερωσύνης, της νέας βασιλείας και της πραγματικής σωτηρίας, η οποία κρυβόταν πίσω από τις ιουδαϊκές θυσίες.
Λόγοι Εόρτιοι Μυσταγωγικοί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου