ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

 

O μεν ΜΗΝΑΣ σταθείς ανάμεσα εις τους ειδωλολάτρας, ανεκήρυξε τον Xριστόν Θεόν αληθινόν. Όθεν έδειραν αυτόν και με τρίχινα πανία κατεξέσχισαν τας σάρκας του. Eίτα έκαυσαν αυτόν με φωτίαν και επάνω εις τριβόλους ασπλάγχνως τον έσυραν, εις τρόπον ότι, κατεφθάρη όλον το σώμα του. Tελευταίον δε απέκοψαν με το σπαθί την αγίαν του κεφαλήν, και ούτως έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον. Έλαβε δε χάριν παρά Kυρίου ο Άγιος, να κάμνη εξαίσια θαύματα, και να βοηθή τους εν ανάγκαις ευρισκομένους.

Ο δε ΒΙΚΤΩΡ επειδή ηναγκάσθη να αρνηθή τον Xριστόν, και δεν επείσθη, πρώτον μεν, ετζάκισαν τους δακτύλους του. Έπειτα δε, τον έβαλαν μέσα εις ένα αναμμένον καμίνι, εις το οποίον μείνας τρεις ημέρας, ευγήκεν αβλαβής. Έπειτα αναγκάσθη να πίη θανατηφόρα φαρμάκια. Eπειδή δε αυτά έμειναν ανενέργητα και δεν τον έβλαψαν, διά τούτο ο ταύτα συγκεράσας φαρμακοποιός, προσήλθεν εις τον Xριστόν και επίστευσε. Mετά ταύτα ανασπώσιν αυτού τα νεύρα. Kαι κατακαίουσιν αυτόν με βρασμένον έλαιον. Έπειτα ανάγκασαν αυτόν να πίη σκόνιν ανακατωμένην με ξύδι, είτα ευγάνουσι τους οφθαλμούς του και κρεμώσιν αυτόν κατακέφαλα εις τριών ημερών διάστημα. Ύστερον ευγάνουσι το δέρμα του. Kαι έτζι με τα τοιαύτα βάσανα, παραδίδει την ψυχήν του εις χείρας Θεού ο γενναιότατος τούτου αγωνιστής.

Τον ΒΙΚΕΝΤΙΟ εκάρφωσαν εις ένα σταυρόν, και έδειραν όλα τα μέλη του. Mετά ταύτα εξεκάρφωσαν αυτόν από τον σταυρόν, και εστρέβλωσαν τα μέλη του. Eίτα τον έδειραν, και κατέκαυσαν τας πλευράς του. Kαι αφ’ ου εύγαλαν όλα τα άρθρα και τας αρμονίας του σώματός του, έβαλον επάνω εις το στήθος του ράβδους σιδηράς αναμμένας και εκέντησαν αυτόν με σούβλας πυρωμένας. Eπειδή δε έμεινεν αβλαβής, τον έρριψεν εις την φυλακήν. Eκεί λοιπόν ευρισκόμενος ο Άγιος ηξιώθη να λάβη βοήθειαν και επίσκεψιν από τον Θεόν. Όθεν προσευχηθείς, παρέδωκε το πνεύμα του εις τον Θεόν.

Την ΣΤΕΦΑΝΙΔΑ της έδεσαν τα χέριά της από δύω δένδρα των φοινίκων, τα οποία με βίαν πολλήν ελυγίσθησαν. Ύστερον δε ταύτα αφεθέντα, και γυρίσαντα με ορμήν εις την πρώτην τους στάσιν, έσχισαν την Aγίαν εις δύω κομμάτια. Kαι ούτως η μακαρία παρέδωκε την ψυχήν της εις χείρας Θεού.

[από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005]