Ο βίος του μάρτυρα Νικηφόρου δείχνει καθαρά πώς ο Θεός αποστρέφεται την υπερηφάνεια και στεφανώνει με δόξα την ταπείνωση

και την αγάπη. Ζούσαν στην Αντιόχεια δύο στενοί φίλοι, ο πολυμαθής ιερέας Σαπρίκιος και ο απλός λαϊκός Νικηφόρος. Με κάποιον τρόπο, η φιλία τους έφθασε να μετατραπεί σε φοβερό μίσος του ενός για τον άλλον. Ο θεοφοβούμενος Νικηφόρος προσπάθησε πολλές φορές να ειρηνεύσει με τον ιερέα. Ωστόσο, ο Σαπρίκιος σε καμμία περίπτωση δεν επιθυμούσε να συμφιλιωθεί μαζί του.

Όταν άρχισε ο διωγμός των Χριστιανών, ο πρεσβύτερος Σαπρίκιος καταδικάστηκε σε θάνατο και σύρθηκε στον τόπο της εκτέλεσης. Περίλυπος ο Νικηφόρος ακολουθούσε το Σαπρίκιο, ικετεύοντας τον καθ’ οδόν να τον συγχωρέσει, τουλάχιστον, πριν από το θάνατό του, ώστε και οι δυο να αναχωρήσουν από τη ζωή εν ειρήνη.

«Σε παρακαλώ, μάρτυρα του Χριστού», έλεγε ο Νικηφόρος, «συγχώρεσέ με αν έχω αμαρτήσει εις βάρος σου!” Ο Σαπρίκιος δεν ήθελε ούτε να κοιτάξει τον εχθρό του, αλλά ήσυχα και αλαζονικά πορευόταν προς το θάνατό του. Βλέποντας την σκληρότητα της καρδιάς του ιερέα, ο Θεός δεν ήθελε να δεχτεί τη θυσία του μαρτυρίου του και να τον στέψει με το στεφάνο του μάρτυρος, αλλά Εκείνος μυστηριωδώς συγκρατούσε τη χάρη Του. Την τελευταία στιγμή, ο Σαπρίκιος αρνήθηκε τον Χριστό και δήλωσε ενώπιον των δημίων του ότι θα προσκυνήσει τα είδωλα. Έτσι συμβαίνει με το τυφλό μίσος! Ο Νικηφόρος εκλιπαρούσε τον Σαπρίκιο να μην αρνηθεί το Χριστό λέγοντας: ” Αγαπημένε μου αδελφέ, μην το κάνεις αυτό, μην αρνηθείς τον Κύριό μας Ιησού Χριστο. Μην χάσεις τον ουράνιο στέφανο”. Όμως, όλα ήταν μάταια. Ο Σαπρίκιος παρέμεινε αμετάπειστος. Στη συνέχεια, ο Νικηφόρος φώναξε προς τους δημίους: «Κι εγώ, χριστιανός είμαι, αποκεφαλίστε με στη θέση του Σαπρικίου!” Οι δήμιοι ενημέρωσαν τον δικαστή και εκείνος διέταξε την απελευθέρωση του Σαπρικίου και, στη θέση του, τον αποκεφαλισμό του Νικηφόρου. Με χαρά ο Νικηφόρος χαμήλωσε το κεφάλι του πάνω στην πέτρα και αποκεφαλίστηκε. Έτσι, έγινε άξιος της Βασιλείας και στέφθηκε με το αθάνατο στεφάνι της δόξας του Θεού. Αυτό συνέβη το έτος 260 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γαλλιηνού.

Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Φεβρουαρίος).