Η Θεοτόκος ναός του Θεού

...Η λέξη ναός προέρχεται από το ρήμα ναίω και δηλώνει το κατοικητήριο του Θεού, δηλαδή τον τόπο στον οποίο κατοικεί ο Θεός, “τό ενναίειν εν αυτώ τον Θεόν”. Με αυτήν την σημασία και ο χώρος εκείνος, στον οποίο συναντώνται οι Χριστιανοί, που αποτελούν το Σώμα του Χριστού, για να τελέσουν τα μυστήρια, ιδιαιτέρως το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, καλείται Ναός. Και φυσικά όταν λέγεται ότι εκεί κατοικεί ο Θεός εννοείται ότι εκεί εκδηλώνεται η ενέργειά Του και όχι ότι στον χώρο εκείνο περιορίζεται ο Θεός...

Αυτή η φράση όμως - “ο καθαρώτατος ναός του Σωτήρος” - στο κοντάκιο των Εισοδίων, αναφέρεται στην Παναγία, που είναι το πρόσωπο εκείνο δια του οποίου ενηνθρώπησε ο Υιός και Λόγος του Θεού. Η Παναγία μας ονομάζεται “ο καθαρώτατος ναός του Σωτήρος” και “τό ιερό θησαύρισμα της δόξης του Θεού”. Αν ο χώρος εκείνος στον οποίο φαίνονται έκδηλα τα ενεργήματα του Θεού ονομάζεται ναός, πολύ περισσότερο μπορεί να χαρακτηρισθή η Παναγία ναός, ακριβώς επειδή μέσα στην μήτρα της ο Υιός και Λόγος του Θεού προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και την θέωσε και παρέμεινε για εννέα μήνες μέσα σε αυτήν, αγιάζοντας όλο το σώμα της. Γι’ αυτό η Παναγία λέγεται “καθαρώτατος ναός” και “ιερό θησαύρισμα της δόξης του Θεού”. Είναι ναός η Παναγία δυνάμει της υποστατικής ενώσεως θείας και ανθρωπίνης φύσεως στο πρόσωπο του Λόγου.

Ως ναό υμνούμε την Παναγία και στο κοντάκιο των Χαιρετισμών: “Ψάλλοντές σου τον τόκον ανυμνούμεν σε πάντες, ως έμψυχον ναόν Θεοτόκε· εν τη σή γαρ οικήσας γαστρί, ο συνέχων πάντα τη χειρί Κύριος, ηγίασεν, εδόξασεν, ...”.

Και οι άγιοι Πατέρες ύμνησαν, εκτός των άλλων, την Παναγία και ως έμψυχο ναό του Θεού. Για παράδειγμα, ο άγιος Ανδρέας Κρήτης σε μια ομιλία του αναφερόμενος στην Παναγία, θα πή: “Αύτη εστιν η Θεοτόκος Μαρία, το θεόκλητον όνομα, ής εκ νηδύος μετά σαρκός ο υπέρθεος προελήλυθεν, ήν αυτός εαυτώ ναοποιήσας υπερουσίως επήξατο”. Ο ίδιος ο Χριστός ναοποίησε την Παναγία, με το να την καταστήση μητέρα Του. Αυτός έκανε τα εγκαίνια του εμψύχου αυτού ναού. Και αλλού ο άγιος Ανδρέας θα ονομάση την Παναγία νυμφώνα, που έχει εδώ και την έννοια του ναού, σύμφωνα με όσα αναφέραμε προηγουμένως. “Χαίρε νυμφών, εν ω ο Χριστός ενυμφεύσατο την ανθρωπότητα”.

...Εάν έμψυχος και ζωντανός ναός του Θεού είναι η Παναγία μας, μπορούμε να πούμε ότι και για μας είναι ναός το πρόσωπο εκείνο στο οποίο αισθανόμαστε τα μεγαλεία του Θεού. Όπως σε κάθε ναό εισέρχονται οι πιστοί και κατανύσσονται, υπάρχουν άνθρωποι που υπηρετούν μέσα σε αυτόν, έτσι συμβαίνει και με μας σε σχέση με την Παναγία. Εισερχόμαστε σε αυτόν τον ζωντανό ναό του Θεού και δεχόμαστε την δωρεά του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι αγαπούμε την Παναγία, ασχολούμαστε μαζί της, την υμνούμε, την αγαπούμε, προσευχόμαστε σε αυτήν. Συμβαίνει αυτό που λέγει ο άγιος Γερμανός Κωνσταντινουπόλεως: “καί της φωνής σου πάντες ακούομεν· και η φωνή των όλων προς τα σά της ακροάσεως ώτα”. Όποιος έχει μια εσωτερική καρδιακή ευαισθησία αυξάνει αυτήν την επικοινωνία με την Παναγία.


[Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ
Πηγή: www.paremvasis.gr]