Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο Βασιλεύς του Ισραήλ.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Λαμπρή και μεγαλοπρεπής είναι η είσοδος του Βασιλέως της Δόξης στην επίγειο Ιερουσαλήμ. Ωραία και θριαμβευτική είναι η υποδοχή πού επεφύλαξε ο λαός της πρωτεύουσας του Ιουδαϊκού Έθνους στον Υιό της Παρθένου.
Έρχεται στην Αγία Πόλη ο Υιός και Λόγος του Θεού καθήμενος επί πώλου όνου, απλός, πράος, ταπεινός. Έρχεται στην αγία Πόλη το άκακο αρνί της Αποκαλύψεως, ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των βασιλευόντων, και ο αγαθός λαός αυθόρμητα υποδέχεται τον ισχυρό αλλά ταπεινό Ιησού και επευφημεί και κράζει: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο Βασιλεύς του Ισραήλ».
Ο λαός του Ισραήλ, ο απόγονος των μεγάλων πατέρων Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, συγκεντρωμένος για την μεγάλη εορτή του Πάσχα, από όλα τα μέρη της Ιουδαίας γης, στην Πόλη των δακρύων, κρατώντας στα χέρια του βάγια από φοινικιές και στρώνοντας το δρόμο με τα ιμάτιά του βγήκε για να συναντήσει τον Μέγα Διδάσκαλο να συναντήσει Εκείνον πού, για τρία συνεχή χρόνια, χωλούς εθεράπευσε, τυφλούς ανέβλεψε, νεκρούς ανέστησε, δαιμόνια εξέβαλε. Εκείνον που, τέλος, ανέστησε τον τετραήμερο νεκρό φίλο Του, Λάζαρο.
Ο αγαθός λαός πού είχε ακούσει για όλες αυτές τις ευεργεσίες του Κυρίου, του έκαμε αυθόρμητο υποδοχή γιατί ήλπιζε πώς Αυτός θα εκπλήρωνε τα εθνικά όνειρα του Λαού και την ίδρυση της παλαιάς βασιλείας του Δαβίδ.
Ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο Σωτήρας του ανθρωπίνου γένους, όμως, δεν ήλθε να ιδρύσει εγκόσμιο βασιλεία, αλλά την Βασιλεία της χάριτος και της αγάπης, της αρετής και της αγαθότητας της πραότητας και της δικαιοσύνης. Ήλθε «μορφήν δούλου λαβών εν ομοιώματι ανθρώπου γενόμενος», από αγάπη να υποτάξει τον άνθρωπο υπό τον χρηστό ζυγό Του και να διαχύσει την χάρη και την ευλογία Του στις τετραυματισμένες από την αμαρτία ψυχές των ανθρώπων. Ο Κύριος ήλθε πραΰς και σώζων στην αγία Ιερουσαλήμ, «καθήμενος επί πώλου όνου».
Η θριαμβευτική αυτή είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα προτυπώνει τον θρίαμβο και την νίκη της διδασκαλίας Του κατά του κόσμου, της χάριτός Του κατά της κακίας, της Βασιλείας του Φωτός κατά του σκότους.
Έρχεται, όμως, και σήμερα «πραΰς και σώζων» στην πνευματική Ιερουσαλήμ, στην ψυχή εκάστου χριστιανού. Έρχεται να κατασκηνώσει σ΄αυτήν και να την απαλλάξει από τα δεσμά της θεοστηγούς αμαρτίας και του αιωνίου θανάτου, δηλαδή του χωρισμού του ανθρώπου από τον Θεό Πατέρα του, τον Πλάστη και Δημιουργό του σύμπαντος κόσμου. «Ιδού, έστηκα επί την θύραν και κρούω, εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, και εισελεύσομαι προς αυτόν και δειπνήσω μετ΄αυτού και αυτός μετ΄εμού». Έρχεται πλήρης αγάπης και αγαθότητος, να κατασκηνώσει στην ψυχή μας και να ενωθεί με αυτή.
Ας εξέλθωμεν, λοιπόν, και εμείς, Αδελφοί μου, ως οι ἀκακοι εκείνοι παίδες» και να υποδεχθούμε Αυτόν πού είναι το φώς και η αλήθεια και η ζωή, ψάλλοντες και λέγοντες: «ευλογημένος ο ερχόμενος, ωσαννά ο εν τοις υψίστοις». Αμήν.
Ο Λ.Κ.Α.Παΐσιος
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Λαμπρή και μεγαλοπρεπής είναι η είσοδος του Βασιλέως της Δόξης στην επίγειο Ιερουσαλήμ. Ωραία και θριαμβευτική είναι η υποδοχή πού επεφύλαξε ο λαός της πρωτεύουσας του Ιουδαϊκού Έθνους στον Υιό της Παρθένου.
Έρχεται στην Αγία Πόλη ο Υιός και Λόγος του Θεού καθήμενος επί πώλου όνου, απλός, πράος, ταπεινός. Έρχεται στην αγία Πόλη το άκακο αρνί της Αποκαλύψεως, ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των βασιλευόντων, και ο αγαθός λαός αυθόρμητα υποδέχεται τον ισχυρό αλλά ταπεινό Ιησού και επευφημεί και κράζει: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο Βασιλεύς του Ισραήλ».
Ο λαός του Ισραήλ, ο απόγονος των μεγάλων πατέρων Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, συγκεντρωμένος για την μεγάλη εορτή του Πάσχα, από όλα τα μέρη της Ιουδαίας γης, στην Πόλη των δακρύων, κρατώντας στα χέρια του βάγια από φοινικιές και στρώνοντας το δρόμο με τα ιμάτιά του βγήκε για να συναντήσει τον Μέγα Διδάσκαλο να συναντήσει Εκείνον πού, για τρία συνεχή χρόνια, χωλούς εθεράπευσε, τυφλούς ανέβλεψε, νεκρούς ανέστησε, δαιμόνια εξέβαλε. Εκείνον που, τέλος, ανέστησε τον τετραήμερο νεκρό φίλο Του, Λάζαρο.
Ο αγαθός λαός πού είχε ακούσει για όλες αυτές τις ευεργεσίες του Κυρίου, του έκαμε αυθόρμητο υποδοχή γιατί ήλπιζε πώς Αυτός θα εκπλήρωνε τα εθνικά όνειρα του Λαού και την ίδρυση της παλαιάς βασιλείας του Δαβίδ.
Ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο Σωτήρας του ανθρωπίνου γένους, όμως, δεν ήλθε να ιδρύσει εγκόσμιο βασιλεία, αλλά την Βασιλεία της χάριτος και της αγάπης, της αρετής και της αγαθότητας της πραότητας και της δικαιοσύνης. Ήλθε «μορφήν δούλου λαβών εν ομοιώματι ανθρώπου γενόμενος», από αγάπη να υποτάξει τον άνθρωπο υπό τον χρηστό ζυγό Του και να διαχύσει την χάρη και την ευλογία Του στις τετραυματισμένες από την αμαρτία ψυχές των ανθρώπων. Ο Κύριος ήλθε πραΰς και σώζων στην αγία Ιερουσαλήμ, «καθήμενος επί πώλου όνου».
Η θριαμβευτική αυτή είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα προτυπώνει τον θρίαμβο και την νίκη της διδασκαλίας Του κατά του κόσμου, της χάριτός Του κατά της κακίας, της Βασιλείας του Φωτός κατά του σκότους.
Έρχεται, όμως, και σήμερα «πραΰς και σώζων» στην πνευματική Ιερουσαλήμ, στην ψυχή εκάστου χριστιανού. Έρχεται να κατασκηνώσει σ΄αυτήν και να την απαλλάξει από τα δεσμά της θεοστηγούς αμαρτίας και του αιωνίου θανάτου, δηλαδή του χωρισμού του ανθρώπου από τον Θεό Πατέρα του, τον Πλάστη και Δημιουργό του σύμπαντος κόσμου. «Ιδού, έστηκα επί την θύραν και κρούω, εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, και εισελεύσομαι προς αυτόν και δειπνήσω μετ΄αυτού και αυτός μετ΄εμού». Έρχεται πλήρης αγάπης και αγαθότητος, να κατασκηνώσει στην ψυχή μας και να ενωθεί με αυτή.
Ας εξέλθωμεν, λοιπόν, και εμείς, Αδελφοί μου, ως οι ἀκακοι εκείνοι παίδες» και να υποδεχθούμε Αυτόν πού είναι το φώς και η αλήθεια και η ζωή, ψάλλοντες και λέγοντες: «ευλογημένος ο ερχόμενος, ωσαννά ο εν τοις υψίστοις». Αμήν.
Ο Λ.Κ.Α.Παΐσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου