Μεγάλη Δευτέρα

Η αγία και Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του αγίου Ιωσήφ, δικαίου και Παγκάλου στο σώμα και στην ψυχή. Ο δίκαιος Ιωσήφ μακαρίζεται γιατί απέφυγε την αμαρτία με την γυναίκα του αφέντή του Πετεφρή και ανεχόμενος άδικες συκοφαντίες και κρίση ρίχτηκε σε ατιμωτική φυλακή. Έπειτα όμως δοξάζεται και βασιλεύει της Αιγύπτου.

Ο Ιωσήφ είναι εις τύπον του Κυρίου μας Ιησού Χριστού διότι και αυτός αν και αναμάρτητος και ανεύθυνος από κάθε αμαρτία συκοφαντήθηκε και καταδικάστηκε ως προδότης και παρεδόθηκε από τους αχάριστους και αμαρτωλούς στην φυλακή του Άδη. Έπειτα όμως ανέστη και βασίλευσε στην νοητή Αίγυπτο, δηλαδή πάνω στον κόσμο της αμαρτίας. Όμοια η προδοσία των αδελφών του Ιωσήφ και η πώληση του ως δούλου, μας θυμίζει την προδοσία του Ιούδα και την πώληση του αδελφού και διδασκάλου του στους άρχοντες των Ιουδαίων.

Σήμερα όμως θυμόμαστε και την ξηρανθείσα συκιά, την γεμάτη φύλλα μα καθόλου καρπούς.
Η συκή συμβολίζει την ιουδαϊκή συναγωγή που είχε το νόμο τον σκιώδη αλλά όχι τον καρπό και τα έργα της χάρης. Είναι επίσης ένα εσχατολογικό σημείο που συνδέεται με το κλίμα των ημερών και τονίζει την ανάγκη να είμαστε πάντα έτοιμοι με έργα καρποφορίας και αρετής για να μην παραδοθούμε ως άγονοι στο πυρ της αποξένωσης του Θεού.

Η υμνολογία της ημέρας εστιάζει στο εξής: "Των παθών του Κυρίου τας απαρχάς η παρούσα ημέρα λαμπροφορεί" και "ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα... δεύτε ουν και ημείς συμπορευθώμεν Αυτώ και συσταυρωθώμεν..." για να κερδήσουμε με Αυτόν την συνανάσταση και την είσοδο μας στη βασιλεία των ουρανών, στην άνω Ιερουσαλήμ...