Αν ο Χριστός χτυπήσει την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε;

Αν ο Χριστός χτυπήσει την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε;

Θα έλθει ίσως σαν άλλοτε φτωχός
Κι αποδιωγμένος.
Σαν ένας εργάτης,
Σαν ένας άεργος
Η ένας απεργός που αγωνίζεται σε δίκαιη απεργία.

Μπορεί να είναι ασφαλιστής
Κι ακόμη πωλητής ανεμιστήρων...
Θ' ανεβαίνει, αδιάκοπα σκαλοπάτια,
Θα σταματά σε κεφαλόσκαλα
Μ΄ ένα χαμόγελο γλυκό
Στο θλιμμένο του πρόσωπο...
Μα το κατώφλι σας είναι τόσο σκοτεινό...
Άλλωστε, πως να δεις το χαμόγελο αυτών που διώχνεις!
«Δεν μ' ενδιαφέρει...», θα πείτε,
πριν ακόμη τον ακούσετε.

Κι αν βγει η μικρή σας υπηρέτρια, θα επαναλάβει το μάθημά της:
«Η κυρία έχει τους φτωχούς της»
και θα βροντήξει την πόρτα
καταπρόσωπο στον Φτωχό
που είναι ο ίδιος ο Σωτήρας.

Μπορεί ακόμη να είναι πρόσφυγας,
Ένας από τα δεκαπέντε εκατομμύρια προσφύγων,
Με κάποιο διαβατήριο του Ο.Η.Ε. στο χέρι,
Ένας από αυτούς που κανείς δεν τους θέλει
Και που περιπλανιούνται σ' αυτή την έρημο,
Τον Κόσμο,
Ένας από εκείνους που πρέπει να πεθάνουν,
«γιατί κανείς δεν ξέρει από που έρχονται
άνθρωποι σαν κι αυτούς...».

Μπορεί να είναι κάποιος μαύρος,
Στην Αμερική,
Ένας νέγρος, όπως τον λεν,
Που κατάκοπος ζητιανεύει άσυλο μες στα ξενοδοχεία της Νέας Υόρκη,
Σαν άλλοτε, στην Ναζαρέτ,
Η Παναγία.

Αν ο Χριστός χτυπήσει αύριο την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε;
Θα έχει όψη κουρασμένη,
Καθώς είναι εξαντλημένος,
Συντριμμένος,
Αφού πρέπει να βαστάζει
Όλα τα βάσανα της γης...
Πρόσεξε!...Κανείς δεν δίνει δουλειά
Σ' έναν τόσο κουρασμένο...
Καθώς μάλιστα αν Τον ρωτήσεις:
«Τι ξέρεις να κάνης;»
Δεν μπορεί ν' απαντήσει: όλα.

«Από που έρχεσαι;»
Δεν μπορεί να σου πει: από παντού.
«Τι θέλεις να κερδίσεις:»
Δεν μπορεί να πει: εσάς!
Έτσι, θα ξαναφύγει,
πιο κουρασμένος και συντριμμένος,
παίρνοντας μαζί Του, μες στα γυμνά Του χέρια,
την Ειρήνη.

R. Faullerau

Άγιος Ανδρέας ο πρωτόκλητος

του Φ.Κόντογλου

...Όλοι οι απόστολοι πεθάνανε με μαρτυρικό θάνατο, κηρύχνοντας το Eυαγγέλιο σε διάφορες χώρες. Στην Eλλάδα μαρτύρησε μοναχά ένας απ' αυτούς, ο Aνδρέας ο Πρωτόκλητος, δηλαδή που πήγε πρώτος κοντά στον Xριστό. Mαρτύρησε στην Πάτρα. Πολύ τιμημένη είναι η Πάτρα μέσα στον κόσμο, γιατί αξιώθηκε να ποτισθεί το χώμα της με το αίμα εκείνου που τον κάλεσε ο Xριστός πριν από τους άλλους έντεκα, πριν από τον αδερφό του τον Πέτρο. O Aνδρέας ήτανε στην αρχή μαθητής του Iωάννου του Προδρόμου...

O Aνδρέας γεννήθηκε στη Bηθσαϊδά της Γαλιλαίας, ένα ψαραδοχώρι χτισμένο στην ακρογιαλιά της λίμνης Γεννησαρέτ. Kατά τα παραπάνω που είπαμε, ο Πέτρος ήτανε αδελφός του Aνδρέα, κ' οι δυο ήτανε γυιοι του γέρο Iωνά, ψαραδόσογο. O Πέτρος ήτανε φουριόζος και ενθουσιαζότανε εύκολα, ενώ ο Aνδρέας ήτανε ήσυχος και λιγόλογος, όπως γράφει ο άγιος Eπιφάνιος: "Πέτρος θερμός τω πνεύματι ην πάνυ και εις κοσμικών χρεών μέριμναν επιτήδειος, ο δε Aνδρέας πραΰς και ολιγόλαλος". Aπό το Eυαγγέλιο φαίνεται πως ο Aνδρέας ήτανε ανάμεσα στους μαθητές του Xριστού που είχανε πιο πολύ θάρρος μαζί του, σαν τον Πέτρο, τον Iωάννη και τον Φίλιππο. Ωστόσο τα λόγια που έλεγε ήταν πάντα λιγοστά...Mετά την Aνάσταση, την τελευταία φορά που φανερώθηκε ο Xριστός στους μαθητές του, τους είπε: "Πηγαίνετε και μαθητέψετε όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τα στο όνομα του Πατρός και του Yιού και του αγίου Πνεύματος, και διδάσκοντάς τα να κρατάνε όλα όσα σας παράγγειλα. K' εγώ θάμαι πάντα μαζί σας όλες τις ημέρες, μέχρι τη συντέλεια του κόσμου". Aφού λοιπόν πήρανε τη χάρη του αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής, τραβήξανε ο καθένας κατά τη φώτιση που πήρε, στόνα και στ' άλλο μέρος. O άγιος Aνδρέας τράβηξε, κατά την παράδοση, και πήγε κατά πρώτο στα μέρη της Mαύρης Θάλασσας. Kήρυξε το Eυαγγέλιο στην Tραπεζούντα και στην Aμισό... Aπό κει τράβηξε στην Kολχίδα, δηλαδή στο σημερινό Λαζιστάν, που κατοικούσανε οι άγριοι κουρσάροι οι λεγόμενοι Kερκέτες. Kατόπι γύρισε πίσω στην Iερουσαλήμ για να δει τον αδελφό του τον Πέτρο και τους άλλους αποστόλους, και πάλι ξανάφυγε μαζί με τον Iωάννη τον Θεολόγο και πήγανε στην Έφεσο. Στην Έφεσο είδε στόνειρό του τον Xριστό, που τον πρόσταξε να πάγει στους Σκύθες να κηρύξει το Eυαγγέλιο. Πηγαίνοντας στη Σκυθία, πέρασε από τη Bιθυνία και κήρυξε στη Nικομήδεια, στη Xαλκηδόνα και στην Ποντοηράκλεια. Aπό κει πήγε στην Παφλαγονία και κήρυξε στην Άμαστρη και στη Σινώπη, κ' εκεί βάφτισε τους πιο πολλούς χριστιανούς και κατόπι πήγε πάλι στην Aμισό και στην Tραπεζούντα. Aπό κει πήγε στα Σαμόσατα που βρισκότανε απάνω στον ποταμό Eυφράτη και δίδαξε τους Έλληνες, που κατοικούσανε πολλοί σ' αυτό το μέρος. Aπό τα Σαμόσατα ξαναγύρισε στην Iερουσαλήμ και τότες είδε τον Παύλο. Mετά το Πάσχα, έφυγε πάλι και πέρασε την Kαππαδοκία και τη Λαζική κ' έφταξε στο Kίεβο της Σκυθίας, που ήτανε το Πάνθεο της σλαυωνικής πολυθεΐας, κι' απάνω σ' ένα χαμοβούνι έστησε έναν πέτρινο σταυρό. Kατόπι πέρασε τον Kαύκασο και την Kασπία Θάλασσα, και κήρυξε στη Xορασμία, στο σημερινό Xορωσάν. Ύστερα έστρεψε πίσω κατά το βασίλεμα και πήγε στην Kριμαία, κι' αφού δίδαξε και βάφτισε πολλούς, πέρασε στη Σινώπη, κι' από κει πήγε στο Bυζάντιο, που ήτανε τότες ένα χωριό, πριν χτιστεί η Kωνσταντινούπολη, κι' αφού χειροτόνησε επίσκοπο τον Στάχυν, έναν από τους Eβδομήντα αποστόλους, πήγε στη Θράκη και στη σημερινή Bουλγαρία και Σερβία. Έπειτα κατέβηκε στη Mακεδονία, στη Θεσσαλία και στη Pούμελη, κι' από κει πέρασε στον Mοριά και πήγε στην Aχαΐα που είχε πρωτεύουσα την Πάτρα...Aνθύπατος της Aχαΐας ήτανε τότες ένας που τον λέγανε Aιγεάτη. Σε λίγο ακούσθηκε πως ο Aνδρέας γιάτρεψε πολλούς αρρώστους μονάχα με το άγγιγμα των χεριών του κι' ο κόσμος έτρεχε σ' αυτόν. Έτυχε τότε ν' αρρωστήσει κι' η γυναίκα του Aιγεάτη, λεγόμενη Mαξιμίλλα, κι' ο άγιος Aνδρέας την έγιανε. Σε λίγον καιρό έφυγε στη Pώμη ο Aιγεάτης για να παρουσιασθεί στον αυτοκράτορα Nέρωνα για κάποιες υποθέσεις, κι' άφησε στο πόδι του τον αδελφό του Στρατοκλή. Aυτός ο Στρατοκλής ήτανε σοφός και φημισμένος μαθηματικός στην Aθήνα, κ' είχε ένα δούλο που τον λέγανε Aλκαμανά, και τον γιάτρεψε ο άγιος Aνδρέας από σεληνιασμό που υπόφερνε. O Στρατοκλής κ' η Mαξιμίλλα πιστέψανε στον Xριστό και βαφτισθήκανε, κι' άλλος πολύς κόσμος μαζί τους. Γυρίζοντας στην Πάτρα ο Aιγεάτης και μαθαίνοντας αυτά που γινήκανε, πρόσταξε να πιάσουνε τον Aνδρέα και να τον βάλουνε στη φυλακή, και σε λίγες μέρες, αφού τον δίκασε, έβγαλε απόφαση να σταυρωθεί. Πριν να τον πιάσουνε, χειροτόνησε επίσκοπο τον Στρατοκλή. Σαν ξημέρωσε η μέρα που θα τον σταυρώνανε, οι Pωμαίοι στρατιώτες, αφού τον βασανίσανε, τον πήγανε στην ακροθαλασσιά, στον τόπο που είναι σήμερα χτισμένη η εκκλησιά του και που τότες ήτανε χτισμένος ο ναός της Δήμητρας. Γύρισε και κοίταξε ατάραχος το σταυρό και τον βλόγησε, βλόγησε και τον κόσμο, κ' ύστερα τον σταυρώσανε, γέρον, παραπάνω από εβδομήντα χρονών. O σταυρός που μαρτύρησε ο άγιος Aνδρέας ήτανε κανωμένος από δυο ίσια σταυρωτά ξύλα σε σχέδιο X...O τάφος του βρίσκεται ως τα σήμερα μέσα στην εκκλησιά του, αλλά το άγιο λείψανο λείπει, γιατί 350 χρόνια ύστερα από το μαρτύριό του το ανακομίσανε στην Kωνσταντινούπολη και το καταθέσανε στην εκκλησιά των αγίων αποστόλων μαζί με των άλλων μαθητών του Xριστού. Στα 1204 πήγανε στην Πόλη οι Φράγκοι, κι' αρπάξανε ό,τι ήβρανε. Ένας καρδινάλης Πέτρος, από την Kαπούα, πήρε το λείψανο του αγίου Aνδρέα και το πήγε στο Aμάλφι της Iταλίας, και κει χτίσανε εκκλησία σε μνήμη του αγίου και βάλανε μέσα με μεγάλη πομπή το λείψανό του κλεισμένο σε ασημένια θήκη, στις 8 Mαΐου 1208. Στην Πάτρα απόμεινε μοναχά η αγία κάρα που τη δώρισε στους Πατρινούς ο αυτοκράτορας Bασίλειος ο Mακεδών...

Από το βιβλίο Γίγαντες Ταπεινοί, Εκδόσεις Aκρίτας 2000

O φασισμός των αποκαθηλωτών

του Μητροπολίτη Προικονήσου Ιωσήφ

Φαίνεται ότι το «Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι» (ΕΠΣΕ) τους τελευταίους καιρούς έχει βαλθεί να τρομοκρατήσει κάθε Έλληνα που έχει επιλέξει να μην αποκρύβει τη θρησκευτική του ταυτότητα. Η εργολαβική και κατά συρροή απαίτηση από ποικίλες εκφράσεις εξουσίας (Ευρωπαϊκό Δικαστήρι, Ελληνικά Δικαστήρια, Συνήγορο του Πολίτη κ.ο.κ.) να ενεργοποιηθούν προς την κατεύθυνση απομακρύνσεως κάθε θρησκευτικού συμβόλου (Σταυρού, εικόνας, Ευαγγελίου) από τους χώρους εκπαίδευσης και δικαιοσύνης έχει αρχίσει να παίρνει μορφή παράκρουσης και μανίας καταδιώξεως!Και βέβαια πρέπει να είναι κανείς αφελής για να πιστέψει ότι οι «ακτιβιστές» θα περιορισθούν σε αυτά. Μετά από λίγο θα ακούσουμε και άλλα: Θα τους ενοχλεί λ.χ. ο ήχος της καμπάνας, ο σταυρός στη σημαία ή στο εθνόσημο, η δημόσια εμφάνιση της κληρικής περιβολής και δεν ξέρω τι άλλο!Εγώ ως «κουτός και αγράμματος και από ορεινό χωριό» βλέπω το Ηνωμένο Βασίλειο λ.χ. να έχει ανώτατο άρχοντα ex officio αρχηγό της Εκκλησίας της Αγγλίας, τη σημαία του να έχει του Σταυρό του Χριστού και το σταυρό του Αγίου Ανδρέα, το δικαιϊκό του σύστημα να είναι αξεχώριστα συνυφασμένο με το εκκλησιαστικό δίκαιο (εξ ου και το περίφημο LLB όλων των δικηγόρων = Μπάτσελορ του κοσμικού και εκκλησιαστικού δικαίου!!) τον Εθνικό Ύμνο να επικαλείται το Θεό να σώζει τη βασίλισσα κ.α.π. Βλέπω φαρδύ πλατύ το Σταυρό στη σημαία της Δανίας, της Σουηδίας, της Φινλανδίας (έρημο Ελσίνκι!), της Νορβηγίας, πολύ «σκοταδιστικών», ως γνωστόν, Ευρωπαϊκών χωρών, για να μην πάω στην ασιατική Γεωργία (που η δική της έχει 5 (πέντε) σταυρούς!).Βλέπω στην «καθυστερημένη» Αυστραλία (πολύ μακριά πέφτει!) να ορκίζονται οι Κυβερνήτες στη Βίβλο και νομίζω πως το ίδιο συμβαίνει και με τις Η.Π.Α. και τον Πρόεδρό τους, όπου βέβαια όλα αρχίζουν και τελειώνουν με το «σκοταδιστικό» God bless America (ο Θεός να ευλογεί την Αμερική). Βέβαια μπορεί να φταίει το ότι δεν είμαι κουτός και αγράμματος κι’ από ορεινό χωριό, πάντως δεν έχω πληροφορηθεί πως γίνονται για όλα αυτά αντιδράσεις κάποιοι να νιώθουν προσβεβλημένοι, να θέλουν να ξωπετάξουν κ.τ.τ.Αυτή η έρημη Ελλάδα δεν προήλθε από παρθενογέννηση. Κάποιοι αγωνίστηκαν να την φτιάξουν, θυσιάσαν περιουσίες, θυσιάσαν ζωές, αίμα, πολύ αίμα!... Κι αυτοί που αγωνίσθηκαν, που θυσίασαν περιουσίες και ζωές κι ακριβοπλήρωσαν με πολύ αίμα λίγο ελεύθερο ουρανό για ν’ ανασάνουν, τόκαμαν για να μπορούν να κάνουν το σταυρό τους ελεύθερα ή όπως θαλέγε κι ο «μπανάλ» ο Σεφέρης: «για του Χριστού την πίστη, και για την ψυχή του ανθρώπου καθισμένη στα γόνατα της Υπερμάχου Στρατηγού, πουχε στα μάτια της ψηφιδωτό τον καημό της Ρωμιοσύνης». Έτσι στήθηκε κι έτσι έφτασε ως τον 21ον αιώνα η έρημη Ελλάδα.Πριν λίγους μήνες κάποιοι έκαμαν κάποια παρόμοια με των ΕΠΣΕιτών συζήτηση την Αυστραλία. Κι ο Πρωθυπουργός της «απολίτιστης» αυτής Χώρας είπε ξεκάθαρα: «Αυτοί που έφτιαξαν αυτή την Χώρα, τη χτίσανε πάνω σε χριστιανικά θεμέλια και αρχές. Όσοι έρχονται εδώ οφείλουν να το ξέρουν και να το σέβωνται. Αν δεν τους αρέσει μπορούν να πάρουν το καπελάκι τους και να πάνε κάπου αλλού» (προφανώς στην ΕΠΣΕλλάδα που έχει φρέσκο αέρα στα μυαλά μερικών)!Κανείς τίμιος άνθρωπος δε θ’απαιτήσει ποτέ από έναν άθεο να υποκριθεί το θρησκευόμενο, ούτε από τον πιστό κάποιας θρησκείας ή αίρεσης ή παραθρησκείας ν’ακολουθήσει πιστεύματα, έθιμα ή πρακτικές χριστιανικές. Άλλωστε η ανεξιθρησκεία και ως όρος είναι απόλυτα ελληνικός, και μάλιστα παπαδίστικος! Είναι επινόηση και εφεύρημα λεκτικό του Ευγένιου Βούλγαρη (Αρχιερέως, ως γνωστόν, σοφού ακαδημαϊκού διαφωτιστή όχι όμως αθέου α λά Βολταίρ, κλπ. κλπ.).

Ρωτάω με το κουτό και αγράμματο κι απ’ ορείνο χωριό μυαλό μου: Ρώτησαν οι φίλοι ΕΠΣΕίτες τους Μουσουλμάνους λ.χ. βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου αν θέλουν να πάψουν να ορκίζονται στο Κοράνιο ή τους Ισραηλίτες συμπατριώτες μας όταν προσφεύγουν στα δικαστήρια αν έχουν πρόβλημα με τον όρκο που δίδουν ή τέλος πάντων αν τους ενοχλεί η εικόνα του Χριστού (Εβραίου, ως γνωστόν, στο γένος κατά το ανθρώπινο, και Προφήτου του Ισλάμ κατά το Κοράνι, αντίστοιχα); Ρωτάω (με το κουτό κλπ.) από πότε οι μειοψηφίες (ΕΠΣΕίτες) θα επιβάλλουν τη θέληση τους στις πλειοψηφίες; Οι πλειοψηφίες παντού διαμορφώνουν τις συνθήκες (με σεβασμό στις μειοψηφίες) και οι μειοψηφίες συνυπάρχουν. Αυτό ξέρω (με το κουτό κλπ.) πως είναι η Δημοκρατία. Το αντίθετο είναι καραμπινάτος φασισμός!...Ναι, μα ό,τι ιερό και όσιο έχω!...

πηγη

Κυκλοφόρησε...

Κυκλοφόρησε το τρίτο τεύχος του περιοδικού της ΙΜΛΚΑ : "η ΟΛΚΑΣ των θελόντων σωθήναι", με θέματα σχετικά με την τοπική μας εκκλησία,την οικολογία, τα επίκαιρα του Νοεμβρίου και άλλα πνευματικά. Ευχόμαστε να συνεχιστεί η κανονική και μηνιαία ροή του περιοδικού προς ωφέλεια πνευματική των αναγνωστών και του χριστεπωνύμου πληρώματος.

Αν ενδιαφέρεστε να γραφείτε συνδρομητές επικοινωνήστε στο imakalymnoy@yahoo.gr  και στα τηλέφωνα της Ιεράς Μητροπόλεως.

Αποκαθήλωση συμβόλων

Την εκκλησιαστική επικαιρότητα , καθώς και την επικαιρότητα εν γένει απασχολεί η αποκαθήλωση των θρησκευτικών συμβόλων(όπου θρησκευτικά διάβαζε χριστιανικά) από τους δημόσιους χώρους. Αφορμή είναι πάντα ο σεβασμός προς τους τρίτους, δηλ. τους αλλόθρησκους ετερόκλητους συμπολίτες μας, μα τα αίτια βαθύτερα. Βαλθήκαμε λοιπόν να γίνει η Ελλάδα Σκανδιναυία. Σαν νέος άνθρωπος με όραμα και προσδοκίες και λειτουργός και εγώ μαζί σας. Ας γίνει λοιπόν η Ελλάδα Σκανδιναυία. Ας εξορθολογιστεί το οικονομικό σύστημα, ας εξυγιανθεί η δημόσια διοίκηση, η παιδεία, η υγεία, η δημόσια και κοινωνική ζωή ας βρει τον πολιτισμένο ευρωπαϊκό της δρόμο. Την θρησκεία όμως αφήστε την εκεί που βρίσκεται. Ασχοληθείτε με όλα τα παραπάνω και μην ξεριζώνεται το βαθύ και μεγάλο αυτο δέντρο που φτάνει ως το κέντρο της ζωτικής μας αρτηρίας που λέγεται ρωμαίικη συνείδηση. Μην αποκαθηλώνεται τον γλυκύ Ιησού και τον σταυρό του μαρτυρίου του, από κεί όπου πιστός και άπιστος λαμβάνουν πρότυπα αγάπης, θυσίας,αλληλεγγύης,ελπίδας,ανθρωπιάς. Μη ρίχνετε πέπλο λησμοσύνης σε Αυτόν που έθρεψε γενεές των γενεών με τα ευαγγελικά πρότυπα και λόγια. Αυτόν που έβαλε την σφραγίδα του στη ρωμαίικια και ευρωπαϊκή παιδεία. Μην μας στερείται τον άρτο τον ζωντανό , απ'όπου τράφηκαν συνειδήσεις και στερεώθηκαν ηθικά αναστήματα. Δεν υπάρχουν σύμβολα και πρότυπα να αντικαταστήσουν Σταυρό και Χριστό. Όλες οι ανθρώπινες επινοήσεις και ιδεολογήματα διέπονται από κριτική σχετικότητα και είναι καταδικασμένα στην αμφισβήτηση και την φθαρτότητα.

Παρηγορείστε τον μουσουλμάνο, μα μην αδικείτε τον χριστιανό. Περιθάλψτε τον άθεο μα μην εξοντώνεται τον ορθόδοξο. 

Μας μιλάτε για ανεξιθρησκεία χωρίς ποτέ να έχετε φιλοσοφήσει έστω και στην πιο αρνητική κριτική θεωρία περί θρησκείας. Αποκαθηλώνοντας τον σταυρό απλώς ευτελίζετε τα οράματα και τις θυσίες των πατέρων σας. Γυρίζοντας την πλάτη στον Ιησού Χριστό απλώς ομολογείτε ότι ελέγχεστε από την κοσμοθεωρία και φοβάστε την βασιλεία Του. Ζητάτε ίσως εκδίκηση και δικαίωση για την συστράτευση εκκλησιαστικών παραγόντων με συντηρητικά σχήματα στο παρελθόν, με την αήθη εκμετάλλευση Χριστού και Σταυρού από αντιλαϊκά τυρρανικά καθεστώτα. Σκεφτήκατε όμως για μια έστω στιγμή την βλασφημία και τον παραλογισμό μιας τέτοιας εκμετάλλευσης; Μέσα από τις δικές σας πληγές(όσοι βέβαια λάβατε πληγές και δεν εξαργυρώσατε εντυπώσεις) είδατε ποτέ το σύμβολο του Σταυρού ως αντικέιμο εκμετάλλευσης; Τον Χριστό ως συμμάρτυρα; Τον απλό παπά να προσπαθεί να ισορροπήσει στην  αξιοπρέπεια, προδωμένο και εκφοβισμένο από υψηλόβαθμους ιεροκόρακες;

Ή μήπως τώρα τελευταία η εθνική σας συνείδηση έγινε απλώς Εθνική και κάθε τι χριστιανικό σας φαίνεται αλλότριο και ανθελληνικό; Είστε εσείς οι ίδιοι που πριν μερικές δεκαετίες αμφισβητούσατε και αποκηρύσσατε μετά ... βδελυγμίας κάθε μορφή αρρωστημένης προγονολατρείας και νεοεθνικιστικά μορφώματα. Και τώρα απλά πάτε να δικαιώσετε αυτούς που θα σας οδηγούσαν ευχαρίστως σε κάποιο ικρίωμα, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά...

Κύριοι, πώς μπορείτε να ξεχνάτε τον σταυρό που έκανε ο πατέρας σας, την αγωνιώδη προσευχή της μάνας πάνω από το παιδικό σας προσκεφάλι, την απλοϊκή πίστη και πιστότητα κάποιου παππού σας, την αθωότητα της παιδικής σας ηλικίας; Πώς μπορείτε να απεμπολείτε ιδανικά και να αποχρωματίζεται κάθε τι ελληνικό για να φανείτε απλώς "τίμιοι και ορθοί" την στιγμή που είστε άτιμοι,τζουτζέδες και υποχείρια ξένων αφεντάδων, ξένων με την ελληνική πραγματικότητα,παράδοση και ιστορία;

Αφήστε τον Χριστό και τον Σταυρό ήσυχο στην θέση του. Εκεί που πρέπει να βρίσκεται. Τον βγάλατε από τις καρδιές σας, μην τον βγάζετε από την δική μας ζωή. Δεν έχετε το ιστορικό και ηθικό δικαίωμα. Διοχετεύστε την δημοκρατικότητα και την ευαισθησία σας αλλού. Οι πληγές της χώρας είναι ανοιχτές και ο λαός είναι και πάλι στα πεζοδρόμια...

Θέμα: Η γενιά των αποτυχημένων γονέων

Ένα μήνυμα που μου έστειλαν:

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ.

Θέμα: Η γενιά των αποτυχημένων γονέων

Στα εκατοντάδες ποστς για την γενιά των 700 ευρώ γίνονται αναφορές σε δεκάδες αιτίες που φταινε για την σημερινή τους κατάσταση.

"Φταίνε οι κυβερνήσεις", "φταίνε οι νεοφιλελεύθερες πρακτικές", "η παγκοσμιοποίηση", "η ακρίβεια" .... τα παντα φταίνε εκτός από τους

νέους με τους μισθούς των 700 ευρώ.

Και θα συμφωνήσω στο τελευταίο.



Δεν φταίει μία νέα γενιά που μόλις ενηλικιώθηκε. Αυτή η γενιά εκπαιδεύτηκε από κάποιους ανθρώπους και κυρίως από τους γονείς τους.

· Εκπαιδεύτηκε να ξοδεύει χωρίς να συγκρίνει τιμές... γιατί έτσι κάνανε και οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να μένει με τους γονείς της ... γιατί έτσι επιθυμούν οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να πετάει το τσιγάρο από το ανοιχτό παράθυρο στο αμάξι...γιατί έτσι κάνανε και οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να αναζητάει για μια θέση στο Δημόσιο... γιατί έτσι τους γαλούχησαν οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να παίρνει δάνεια για να αγοράσουν αυτοκίνητο (και όχι για να ανοίξουν επιχείρηση) ... γιατί έτσι κάνουν και οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να μην αλλάζει εύκολα δουλειές και να βολεύεται σε μια θεσούλα των 700 ευρώ ... γιατί έτσι την συμβουλεύουν οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να ψηφίζει τρία κόμματα ... γιατί τα ίδια ψηφίζουν και οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να μην δέχεται την αξιολόγηση και τον ανταγωνισμό ...γιατί το ίδιο δεν δεχονται και οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να δέχεται την επετηρίδα σε κάθε της μορφή... γιατί έτσι την δεχτήκαν και οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να εκπαιδεύεται σε βρώμικα δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια με γεμάτους από συνθήματα και αφίσες τοίχους .. γιατί έτσι της τα παραδώσανε και οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να κάνει κοπάνες από την δουλειά ... γιατί έτσι κάνανε και οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να διαδηλώνει με συνθήματα και ντουντούκες ...γιατί έτσι κάνανε οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να συζητάει μόνο για τα δικαιωματά της και όχι τις υποχρεώσεις της... γιατί έτσι κάνανε οι γονείς της.

· Εκπαιδεύτηκε να γκρινιάζει και όχι να προτείνει ... γιατί έτσι γκρίνιαζαν και δεν πρότειναν οι γονείς της.



....

Και τώρα οι γονείς της γενιάς αυτής, που βγάζουν τα πολλαπλάσια από τα παιδιά τους βγαίνουν υποκριτικά στα media και μιλάνε για την

απελπισμένη γενιά των G700.



· Είναι οι ίδιοι οι γονείς, που δεν δέχονται έναν άνθρωπο 40 ετών να διοικεί μια επιχείρηση ή να κυβερνά γιατί δεν έχει την πείρα τους και την ωριμότητά τους.

· Είναι οι ίδιοι που αρνούνται να πάρουν σύνταξη από τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις των επιχειρησεών τους αν δεν τους βγάλουν ξαπλωτούς από εκεί μέσα.

· Είναι οι ίδιοι οι γονείς τους που δεν παίρνουν στην δουλειά που προΐστανται μία άτεκνη παντρεμένη κοπέλα 25-35 ετών με τον φόβο ότι θα μείνει έγκυος και θα λείψει από την εταιρεία.

· Είναι οι ίδιοι γονείς που επιμένουν στα φακελάκια για να κάνουν την δουλειά τους ή να εγχειριστούν γρηγορότερα.

· Είναι οι ίδιοι γονείς που παρακαλάνε λυτούς και δεμένους και ξεροσταλιάζουν ημερες ολόκληρες έξω από πολιτικά γραφεία για ένα βύσμα στο στρατό, στον ΑΣΕΠ ή και σε μια ιδιωτική εταιρεία.

· Είναι οι ίδιοι οι γονείς που δεν αποποιούνται των προνομίων τους ενάντια στο κοινωνικό σύνολο.

· Είναι οι ίδιοι οι γονείς που χτίζουν αυθαίρετα μες τα δάση.

· Είναι οι ίδιοι οι γονείς που δεν αποσύρουν το μολυσμένο ηλιέλαιο από τις δικές τους επιχειρήσεις εστίασης και αρνούνται να συμμορφωθούν με τις κρατικές οδηγίες.

· Είναι οι ίδιοι που εκλέγουν βουλευτές και τα παιδιά των παλαιών βουλευτών που ψήφιζαν επί τετραετίες.

· Είναι οι ίδιοι γονείς που φοροδιαφεύγουν συστηματικά αναγκάζοντας το κράτος να δανείζεται.



Αν αυτή η γενιά δεν καταλάβει ποιος πραγματικά φταίει για την σημερινή τους κατάσταση, και παράλληλα δεν αλλάξει τις συνήθειες που

της κληρονομήσαν οι γονείς της, έχω ισχυρή την αίσθηση ότι και οι νέοι αυτής της γενιάς δεν θα εκπαιδεύσουν καλύτερα τις επόμενες γενιές, και

η μόνιμη γκρίνια και μοιρολατρία θα συνεχίσει να διαιωνίζεται ως γνήσιο χαρακτηριστικό της φυλής μας.



Και τότε δεν θα φτ αίνε οι γονείς τους...

O Ιερός Χρυσόστομος (13 Νοεμβρίου)

Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα

Ο ιερός Χρυσόστομος, από τους πιο γνωστούς αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 354, από γονείς ευσεβείς. Πατέρας του ήταν ο αρχιστράτηγος Σεκούνδος και μητέρα του η Ανθούσα. Πολύ νωρίς έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του φρόντισε να τον αναθρέψη με τα ιερά νάματα του Ευαγγελίου. Σπούδασε στην Αντιόχεια ρητορική και φιλοσοφία. Σε ηλικία 18 ετών βαπτίσθηκε και σπούδασε τρία χρόνια στην Θεολογική Σχολή της Αντιόχειας. Μετά την κοίμηση της μητέρας του αποσύρθηκε στην έρημο, όπου παρέμεινε για έξι χρόνια. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια της ασκητικής του ζωής τα πέρασε κοντά σε ένα γέροντα ασκητή και τα δύο επόμενα έμεινε μόνος του σε μια σπηλιά. Ο βιογράφος του, ο Ελενοπόλεως Παλλάδιος, γράφει: “Τον περισσότερο καιρό τον πέρασε χωρίς ύπνο, μαθαίνοντας την Αγία Γραφή. Δεν ξάπλωσε να κοιμηθή κατά το διάστημα των δύο ετών, ούτε νύκτα, ούτε ημέρα”. Ο κλονισμός της υγείας του από την υπερβολική άσκηση τον αναγκάζει να επανέλθη στην Αντιόχεια, όπου το 381, χειροτονείται Διάκονος και Πρεσβύτερος. Ως Πρεσβύτερος υπηρέτησε στην Αντιόχεια μέχρι το 397, έτος κατά το οποίο εκλέχθηκε και χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Από το “μετερίζι” αυτό διεξήγαγε μεγάλους αγώνες εναντίον των ειδωλολατρών, αλλά και των αιρετικών, που διασπούσαν την ενότητα της Εκκλησίας. Οργάνωσε την φιλανθρωπία καθώς και την ιεραποστολή στην Γοτθία, την Σκυθία, την Περσία και την Φοινίκη. Σταθερός και αταλάντευτος καθώς ήταν στην πίστη και στον αγώνα εναντίον της αμαρτίας και της κάθε είδους αδικίας, εξορίσθηκε τρεις φορές και τελικά εκοιμήθη εξόριστος στην Κουκουσό της Αρμενίας στις 14 Σεπτεμβρίου του 407. Η μνήμη του λόγω της ημέρας της εορτής του Σταυρού, που ισοδυναμεί με την Μ. Παρασκευή, μετετέθη στις 13 Νοεμβρίου, για να πανηγυρίζεται λαμπρά και χαρμόσυνα.Τα έργα του είναι διαχρονικά, γιατί είναι θεόπνευστα. Όταν τα μελετά κανείς, νομίζει ότι έχει μπροστά του έναν συγγραφέα σύγχρονο και πολύ επίκαιρο. Είναι άριστος ερμηνευτής της Αγίας Γραφής, η οποία ερμηνεύεται όχι από οιονδήποτε, αλλά από τους θεοπνεύστους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας, οι οποίοι ως κεκαθαρμένοι και “πεπληρωμένοι των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος” είναι οι αλάνθαστοι ερμηνευτές των Αγίων Γραφών. Ο ιερός υμνογράφος τον χαρακτηρίζει “χρυσύλατον σάλπιγγα και θεόπνευστον όργανον, νουν ουράνιον και βυθόν της σοφίας”.Για τον χρυσορρήμονα άγιον μπορεί κανείς να ομιλή ώρες πολλές ή να γράψη ολόκληρους τόμους. Στο σύντομο αυτό άρθρο θα τονίσουμε τρία μόνο σημεία, τα οποία έχουν σχέση με την εκρηκτική και μεγαλειώδη αυτή προσωπικότητα:Πρώτον, υπήρξε μεγάλος θεολόγος, αλλά και αληθινός ποιμένας. Όπως τονίζει ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, “εποίμαινε θεολογών και θεολογούσε ποιμαίνων”. Από πολλούς χαρακτηρίζεται κοινωνικός, επειδή ασχολήθηκε με τους ανθρώπους και τα κοινωνικά προβλήματα. Ήταν πράγματι κοινωνικός, ακριβώς επειδή ήταν νηπτικός και ασκητικός. Ήταν ο αδιαλείπτως προσευχόμενος. Οι λόγοι του και τα κηρύγματά του είχαν ζωντάνια και αμεσότητα και εύρισκαν μεγάλη απήχηση, γιατί αγαπούσε αληθινά τον λαό και ένδιαφερόταν γι’ αυτόν. Για την πνευματική του προκοπή, αλλά και για τις υλικές του ανάγκες, αφού ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ύπαρξη. Επεδίωκε όμως και να θεραπεύη από τα σωματικά και ψυχικά πάθη. Για παράδειγμα, ομιλώντας για την φιλαργυρία προτρέπει τους πλουσίους να μη κρατούν τα αγαθά του Θεού μόνο για τον εαυτό τους, αλλά να βοηθούν και τους πτωχούς. Δεν μένει όμως εκεί, προχωρεί βαθύτερα προσπαθώντας να θεραπεύση και τους μεν και τους δε από το φοβερό αυτό πάθος, γιατί υπάρχουν και πτωχοί που είναι φιλάργυροι, όπως και πλούσιοι που δεν είναι.Δεύτερον, Είχε ως κέντρο της ζωής του την λατρευτική ζωή και σε αυτή την προοπτική αγωνιζόταν να εντάξη το “λογικό του ποίμνιο”. Δίνει μεγάλη σημασία στην Λατρείαν γιατί πιστεύει ότι, όταν μετέχουμε της Θ. Λειτουργίας και κοινωνούμε των αχράντων Μυστηρίων, μετέχουμε στο πασχαλινό Δείπνο μαζί με τους μαθητές του Χριστού και τρώγουμε από τον ίδιο άρτο και πίνουμε από το ίδιο ποτήριο και όσων οι καρδιές, σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο, καίγονται από την αγάπη του Χριστού, τον γνωρίζουν, όπως τον γνώρισαν οι μαθητές “εν τη κλάσει του άρτου”. Η θεία Λειτουργία που συνέγραψε είναι η πιο γνωστή αφού τελείται σχεδόν όλο τον χρόνο. Βέβαια, στο πέρασμα των αιώνων υπέστη κάποιες αλλαγές στην μορμή και κάποιες προσθήκες, όμως οι ευχές είναι οι ίδιες, όπως τις απήγγελλε ο ίδιος ως Αρχιεπίσκοπος Κωσταντινουπόλεως. Φρόντισε να επανδρώση τα ιερά Θυσιαστήρια με αξίους Ιερείς, οι δε λόγοι του “περί Ιερωσύνης” είναι ανεπανάληπτοι και αξίζει να μελετηθούν από όλους τους πιστούς, Κληρικούς Λαϊκούς. Τρίτον, αυτό που τον απασχολεί και τον συνέχει κυριολεκτικά είναι η πνευματική προκοπή του ποιμνίου του, καθώς και η δόξα του Τριαδικού Θεού και της Αγίας Του Εκκλησίας. Δόξα για τον εαυτό δεν λαμβάνει, γιατί δεν τον θεωρεί άξιο τιμής. Άλλωστε το θεωρεί αποστασία και αμαρτία. Και δεν μπορούσε να γίνη διαφορετικά, αφού ήταν στο έπακρο ταπεινός και με την συμπεριφορά του διδάσκει και υποδεικνύει σε όλους μας το ύψος της ταπεινοφροσύνης. “Η του στόματός σου καθάπερ πυρσός εκλάμψασα χάρις την οικουμένην εφώτισεν, αφιλαργυρίας τω κόσμω θησαυρούς εναπέθετο, το ύψος ημίν της ταπεινοφροσύνης υπέδειξεν”.Ο “χρυσούς την γλώτταν και την καρδίαν” άγιος Ιωάννης, με την ζωή και τους λόγους του μας προτρέπει να αγαπήσουμε την προσευχή και την λατρευτική ζωή, ούτως ώστε να “καίγεται” και η δική μας καρδία από την αγάπη του Χριστού, για να αξιωθούμε και εμείς να Τον γνωρίσουμε “εν τη κλάσει του άρτου”. 

7 λόγοι για να μην συμμετέχω σε "εράνους ανθρωπιστικών οργανώσεων""

1. Σκοποί και "εγκέφαλοι": Οι σκοποί και το βάθος τέτοιων οργανώσεων διέπονται από κάποια ασάφεια΄, κάποιο μυστήριο. Έχουν ειπωθεί πολλά  για τους εγκεφάλους και τους διοικούντες όπως λχ μασονικές στοές ή διεθνείς υπηρεσιες που εξυπηρετούν ιδίους και ωφελιμιστικούς σκοπούς τρίτων και δεν έχουν καμία σχέση με αλτρουϊσμό, προσφορά και μέριμνα για τον ανθρώπινο πόνο. Πιόνι και συνεργάτης δεν γίνομαι. Το τιμημένο ράσο που εν ελευθερία Χριστού φορώ είναι άξιο κάθε σεβασμού και δεν πρέπει να σύρεται σε άρματα και συμφέροντα.

2. Ο ίδιος ο ουμανισμός όπως τον αντιλαμβάνεται η σύγχρονη φιλοσοφική σκέψη αποτελεί υποκατάστατο  και αντικατάστατο της εκκλησιαστικής διακονίας. Κέντρο του έχει έναν κακομοίρη σκλάβο άνθρωπο, έρμαιο επιλογών και μερίμνης τρίτων και ήρωα του , τον ανήθικο υπεράνθρωπο-μόρλωξ, προστάτη και δυνάστη των αδυνάτων.Στο πρόσωπο του αδελφού δεν εντοπίζεται ο Χριστός αλλά η στατιστική μονάδα στην οποία οφείλουμε κάποια επιμέλεια για να μην "κρασάρει το σύστημα". Παρελθέτωσαν απ'εμού τέτοιες θεωρήσεις.

3. Οι κυβερνήσεις και οι ΜΚΟ δεν κινούνται συνήθως από χριστιανική αγάπη αλλά από ιδιοτελή συμφέροντα , όπως η επίδειξη.(βλ. παραπάνω). Η φιλανθρωπία ωστόσο είναι υποχρέωση και εκδήλωση διακονίας και δεν πρέπει να σαλπίζεται στις ρύμες και στα κανάλια, έστω και αν αυτό αποτελεί κάποια... διαφήμιση προς μίμηση. Και φυσικά δεν πρέπει να επιτελείται μόνον τα Χριστούγεννα.

4. Καιρό τώρα ακούμε για διακριτούς ρόλους μεταξύ κράτους και εκκλησίας. Τί δουλειά λοιπόν έχει ο ιερεύς του Υψίστου, κύριοι ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ, να γίνεται όχι απλώς συνεργάτης αλλά και ουραγός τέτοιων εκδηλώσεων, εκεί και αυτών που δεν τον θέλουν παρά μόνο σαν "βιτρίνα επιχείρησης" και θυμούνται την κοινωνική του αξία και ωφελιμότητα μόνο σε τέτοιες περιστάσεις;

5. Οι μητροπόλεις μας κοντά στα Χριστούγεννα διοργανώνουν και αυτές τον λεγόμενο "Έρανο της Αγάπης" στον οποίο ανταποκρίνεται ο ελληνικός λαός και ο οποίος έχει ως σκοπό την άμεση ανακούφιση και αρρωγή των αδελφών μας, χωρίς διάκριση στην ταυτότητα, στο πρόβλημα στην κοινωνική θέση και κατάσταση. Όταν λοιπόν βγούμε για τον δικό μας έρανο, ύστερα από τους "αντιεράνους" που αναφερθήκαμε, σκέφτεστε πώς μας αντιμετωπίζει ο κόσμος που μας έχει ήδη να συνοδεύουμε εράνους τρίτων; Μου έχει συμβεί το εξής περιστατικό: μία κυρία ανενημέρωτη ή και σκοπίμως ...αφελής μς έψεξε διότι βγήκα ...τρίτη φορά για έρανο εννοώντας πώς και την πρώτη εκείνη φορά που συνόδευα απλώς κάποια οργάνωση  τα λεφτά πήγαν ... στην Εκκλησία!

6. Ο κόσμος λέγεται ότι βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Δεν μπορείτε λοιπόν κκ υπεύθυνοι να τον "βομβαρδίζετε" με εράνους και κόντρα εράνους, όταν μάλιστα στις κινήσεις σας και τους σκοπούς σας δεν υπάρχει διαφάνεια και δεν εκθέτετε αναλυτικά και ανοικτά στον ελληνικό λαό το που καταλήγουν τα χρήματα- προϊόντα των εράνων σας. Η Εκκλησία αντίθετα προβάλλει ανοικτα και αναλυτικά στην κοινωνία τα έσοδα και έξοδα της. Σ'αυτό το σημείο μάλιστα δεν φοβάται να φανεί ακόμα και προκλητική για τα μάτια των πλέον καχύποπτων, φτάνει να είναι ... καθαρή.

7. Ακούγεται ότι τα προϊόντα των εράνων καταλήγουν σε κάποιο δημόσιο ταμείο υγείας πρόνοιας.Ωστόσο δεν έχουμε δει τα τελευταία χρόνια καμία σοβαρή εξέλιξη στην δημόσια υγεία και πρόνοια από καμιά κυβέρνηση.. Επιπρόσθετα έχω δει πολλές φορές ασθενείς να ανακουφίζονται και να ενισχύονται από την Εκκλησία οικονομικά και ηθικά , αλλά ποτέ μα ποτέ κάποιον ¨αντικαρκινικό " ας πούμε "σύλλογο" να προσφέρει τόσα πολλά ή έστω... να προσφέρει! Επιπλέον, ο έλλην πολίτης είναι ήδη φορολογούμενος και άρα τα δικαιώματα του πρέπει να είναι τόσα , αν όχι και περισσότερα, όσες και οι υποχρεώσεις του. Tέλος ο άνθρωπος-πρέπει να σας γίνει συνείδηση αυτό- απαιτεί δικαιοσύνη και όχι ελεημοσύνη, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και πολιτικής του ζωής και παρουσίας.

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι... αλλά ας σεβαστώ την ιερότητα του ... αριθμού.

Χαίρομαι που επικοινωνώ και πάλι μαζί σας.

(εικόνα : άγιος Ιωάννης Αλεξανδρείας ο Ελεήμων, αληθινό πρότυπο φιλαδελφίας και ελέους, ελέγχει με την μεταδοτική και κενωτική ζωή του, τους φανφαρονίσκους της "κοινωνικής τάχα προσφοράς και βοηθείας")