Η ιεροσύνη των γυναικών -μια άποψη

...Θα εξηγήσω γιατί ιερείς είναι μόνο άνδρες και δεν είναι γυναίκες. Είναι ένα θέμα που έχει τεθεί τελευταία, ιδίως από ξένες Εκκλησίες.(Δεν υπάρχει συνάντηση με ετεροδόξους που να μην τεθεί αυτό το θέμα της ιεροσύνης των γυναικών). Το ερώτημα θα ήταν όντως πολύ σοβαρό, εάν η ιεροσύνη ήταν ένα επάγγελμα, μία τάξη, μία κάστα. Τέτοια ήταν π.χ. στους Ιουδαίους η φυλή του Λευί, οι Λευίτες, απ' όπου προέρχονταν οι ιερείς. Εάν λοιπόν η ιεροσύνη ήταν μία ιδιότητα, τότε το ερώτημα θα ήταν πράγματι πολύ σοβαρό. Γιατί όχι και η γυναίκα; Δεν υπάρχει δογματικός λόγος που να μην επιτρέπει στη γυναίκα να είναι ιερέας. Και εάν το εξετάσουμε ιστορικά ή ανθρωπολογικά, επίσης δεν υπάρχει λόγος να μην είναι η γυναίκα ιερέας. Αλλά στην Εκκλησία μας υπάρχει μια άλλη παράμετρος.... την οποία δεν τη βρίσκω στις άλλες χριστιανικές ομολογίες. Είναι η παράμετρος της εικονολογικής αντιλήψεως του κόσμου.. Η Ορθόδοξη παράδοση αντιλαμβάνεται τον κόσμο εικονολογικά. Σ' αυτήν την εικονολογία, το ζητούμενο είναι να πραγματοποιήσουμε το δείπνο της Βασιλείας. Κάθε θεία ευχαριστία είναι το δείπνο της Βασιλείας. Μάλιστα, κατά τα λόγια του ίδιου Χριστού, η Ευχαριστία είναι ένα γαμήλιο δείπνο. Πρόκειται δηλ. για φανέρωση ερωτικής σχέσης, με όλη τη σημασία που έχει η λέξη (ας θυμηθούμε ότι οι προφήτες, χρησιμοποιώντας το ρήμα "γινώσκειν", μιλούσαν για σχέση ανδρός και γυναικός). Γι' αυτό και πολλές από τις παραβολές του Κυρίου περί της Βασιλείας του Θεού αναφέρονται σ' ένα γαμήλιο δείπνο. Σας θυμίζω τα δυο, λεγόμενα αποκαλυπτικά βιβλία, εκ των οποίων το ένα θέτει το ερώτημα και το άλλο δίνει την απάντηση περί του γάμου του Νυμφίου με την νύμφη. Το ερώτημα τίθεται από το Άσμα Ασμάτων, όπου η ένωση φαίνεται να μην τελείται, να εμποδίζεται. Υπάρχουν οι οικείοι, υπάρχουν οι φρουροί, υπάρχουν τα τείχη, υπάρχουν τα εμπόδια, ο έρωτας όμως είναι μεγάλος, η λαχτάρα του Νυμφίου και της νύμφης να ενωθούν είναι μεγάλη. Το Άσμα Ασμάτων μιλά κατ' ουσίαν για την ιστορία της συναγωγής που αναμένει τον Μεσσία. Το άλλο βιβλίο είναι η Αποκάλυψη του Ιωάννη. Η Αποκάλυψη μας μιλά επίσης για τον έρωτα του Νυμφίου και της νύμφης, που σαφώς αντιστοιχούν στον Χριστό και στην Εκκλησία. Εκεί το δείπνο συντελείται, παρά τις αντιξοότητες, παρά τις εχθρότητες και παρά τους πολέμους. Τελικά η νύμφη παρουσιάζεται ενώπιον του Νυμφίου και τελείται ο γάμος.Κάθε θεία Ευχαριστία είναι η τέλεση ενός τέτοιου γάμου. Είναι ανάγκη σ' αυτόν τον γάμο να φανερωθούν και να λειτουργήσουν οι ρόλοι. Τη θέση του νυμφίου την αναλαμβάνει ο ιερέας. Αυτός είναι ο Χριστός, ο εις τόπον και τύπον Χριστού. Η γυναίκα αναλαμβάνει τον ρόλο της νύμφης. Η Εκκλησία είναι θηλυκού γένους. Όταν μιλάμε για γάμο ή ένωση του Χριστού και της Εκκλησίας, αναγόμαστε στην αρχετυπική ζεύξη άρρενος και θήλεος, σ' αυτό το προαιώνιο μυστήριο. Γι' αυτό μέσα στην ιστορία ο κλήρος, ο επίσκοπος, ήταν πάντα άνδρας, γιατί έπρεπε να δηλώσει την παρουσία του Χριστού και την σχέση του με την ανθρωπότητα και την κτίση, με την νύμφη Εκκλησία. Μόνο λοιπόν αν δούμε την Εκκλησία με τον τρόπο αυτό, δηλ. εικονολογικά, μπορούμε να πούμε ότι ο ιερέας πρέπει να είναι άνδρας.Να εξηγήσω τί εννοούμε όταν λέμε "εικονολογικά". Η εικονολογική διάσταση της Εκκλησίας αποσαφηνίζεται στην Ζ' Οικουμενική Σύνοδο. Όλα όσα τελούνται στην Εκκλησία αποτελούν εικόνα ενός πρωτοτύπου. Η Εκκλησία μας παρέχει μια εικόνα των πραγμάτων, δηλ. των όντων, τα οποία δεν γίνονται αλλιώς κατανοητά ή μεθεκτά, παρά μόνο μέσω μιας εικόνας τους. Έχουμε ανάγκη από μια εικόνα για να τα ψηλαφήσουμε, να τα κατανοήσουμε, να τα γνωρίσουμε και να ενωθούμε μαζί τους. Εδώ μιλάμε για την εικόνα της ενώσεως Χριστού και Εκκλησίας, δηλ. Χριστού και πιστών.
Δ. Μαυρόπουλος
Υάκινθος