Αστράπτει και λάμπει η Εκκλησία του Χριστού!

παντοκράτωρ, ιμ φιλοθέου

...Aστράπτει καὶ λάμπει, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσιν, Εἰκόνων τῶν ἁγίων νῦν, ἐκτυπωμάτων καὶ λάμψεσι, καὶ ὁμόνοια γίνεται, τῶν Πιστῶν θεοβράβευτος!

Oι άγιες Εικόνες του Δεσπότου Χριστού(πρώτα και πάνω απ όλα), της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Αγίων, Τα Τίμια Ξύλα του Σταυρού, τα χαράγματα, οι αγιογραφίες, η εκκλησιαστική τέχνη η εικαστική σε όλες τις μορφές, τα άγια λείψανα, τα ιερά κεχρισμένα σκεύη, οι Άγιες Γραφές και συγγραφές, αντανακλούν την Άκτιστη Θεία Ενέργεια και αγιάζουν!

Φανταστείτε την Εκκλησία μας κενή από Εικόνες και σύμβολα, απορφανισμένη, καταφρονημένη, αποδιωγμένη. Τί καταφρόνηση υπέμεινε κατά την Εικονομαχία! Εικονομαχία! Μια ανατολίτικη δοξασία σατανική, ενός απόμακρου ανεικονικού ψευτοθεού, μακρυά πολύ μακρυά από τους ανθρώπους. Μια στείρα πνευματολογία,φιλοσοφία σκέτη χωρίς θεολογία και αγιασμό.Μια επιστροφή στον ιουδαϊσμό και ένας πλατωνισμός ανίερος και "ξενέρωτος".

Πώς να εννοήσουν οι ηθικιστές εικονομάχοι την Σάρκωση ενός Θεού;Ότι ο Θεός προσέλαβε άνθρωπον, γην και σκήνωσε ΕΔΩ, ανάμεσα μας! Όχι κάπου έξω μακρυά και αφηρημένα , αλλά ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ! Οι ψευτοευλαβεις ιουδαίοι, οι θεομάχοι παίδες του Μάνεντος, οι κατ εικόναν και καθ ομοίωσιν της Ιδέας ενός Θεού φιλοσοφικού και αφηρημένου, οι άυλοι και απάνθρωποι!

"Aστράπτει καὶ λάμπει, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσιν, Εἰκόνων τῶν ἁγίων νῦν, ἐκτυπωμάτων καὶ λάμψεσι!".

Φανταστείτε τί ενέπνευσε τον ιερό υμνογράφο για να γράψει αυτά τα λόγια. Εκεί πού ο ναός ήταν κενός, άδειος, ψυχρός, λεηλατημένος, περισσότερο αίθουσα θρησκευομένων, παρά Ιερείον του Όντως Θεού, ξαφνικά γέμισε και πάλι με Εικόνες! Και άστραψε και έλλαμψε και καταστολίστηκε! 

Ε, αυτό δεν είναι ο Θρίαμβος του Ανθρώπου;! Δεν είναι ο Θρίαμβος της Αλήθειας πάνω στα σύννεφα και τα αινίγματα και τις άψυχες νεφέλες; Δεν είναι ο Θρίαμβος της αγιασμένης ύλης πάνω στην κούφια φιλοσοφία; Δεν είναι η δόξα του αγιασμένου Ανθρώπου; Του Σαρκωμένου Θεού; Η νίκη της Θεολογίας πάνω στην ηθικολογία; Και η νίκη του Σταυρού πάνω στην μωροδοξία;

Το απτό, το ψηλαφητό και ταυτοχρόνως υπερκόσμιο!

Αυτή η πίστις των Ορθοδόξων!