Προσχήματα, των προσχημάτων, ω προσχήματα!

Παιδιά, εντάξει κάπου έχετε δίκιο. Κοιτάνε τους αλλογενείς και δεν φροντίζουμε τους εγχώριους φτωχούς. Έχει μια βάση όλο αυτό.

Αλλά για πείτε μου: Τώρα θυμηθήκατε τους έλληνες φτωχούς; Όταν ζητιανεύαμε για χατήρι τους και φτάσαμε στην πιό γραφική ηθικολογία να λέμε και να ξαναλέμε "μοιραστείτε το ψωμί με αυτούς πού δεν έχουν, φροντίστε τους άστεγους, τους αρρώστους" , εσείς μιλούσατε για τις αδικίες της κυβέρνησης και τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Χρησιμοποιούσατε εικόνες φτωχών και αστέγων για να προβαλλετε τα δικά σας αιτήματα και προβλήματα. 

Γιατί δεν είμαστε ειλικρινείς; Αν μας ένοιαζε για τους δικούς μας φτωχούς, πριν ακόμα έρθουν οι πρόσφυγες για να κάνουμε όλες αυτές τις χαριτωμένες συγκρίσεις, θα ήμασταν ήδη πιό μεταδοτικοί και ελεήμονες και θα το είχαμε λύσει το πρόβλημα. Αρα το προκείμενο δεν είναι ότι φροντίζουμε τους ξένους και παραμελούμε τους έλληνες. Το προκείμενο είναι πότε θα ξεφορτωθούμε τους πρόσφυγες να μην νιώθουμε ανασφάλεια. Γιατί αυτό τον ενδιαφέρει τον έλληνα: Να διώξει τους ξένους. Δεν τον ενδιαφέρει η υποτιθέμενη αδικία πού γίνεται στους γηγενείς φτωχούς.

Γιατί όταν φύγουν οι πρόσφυγες, πάλι θα τρώνε άνθρωποι από τα σκουπίδια και εμείς θα αναρτούμε ελεημοσύνες στο ΦΒ. Και θα υπάρχουν πάλι πλούσιοι με δέκα μασέλες και φτωχοι χωρίς στον ήλιο μοίρα. 

Γενικά είμαστε άσπλαχνη και ανελεήμων κοινωνία. Γι αυτό κάθε προσφορά και ανιδιοτέλεια από απλούς ανθρώπους γίνεται είδηση στα νέα των 8. Αν ήταν κάτι γενικευμένο και αυτονόητο πώς το μισό μου ψωμί θα πήγαινε σε αυτόν πού δεν είχε, δεν θα γινόταν είδηση! Και εντάξει , κάπου όλο αυτό είναι μια χειραγωγία και ένα προμόσιον, ωστόσο αν δεν ήταν μεμονωμένο δεν θα εντυπωσιάζε και δεν θα ήταν προς χρήση και κατανάλωση, έτσι;

από σχόλια μας στο Fb