Το ευαγγέλιο είναι η χαρμόσυνη είδηση για την φανέρωση του Ιησού Χριστού στον κόσμο και η αναγγελία για την άκτιστο χάρη με την οποία ανακαινίζει τον κόσμο ολόκληρο, την βασιλεία του Θεού.Και οι τέσσερις ευαγγελιστές ομιλούν στο ευαγγέλιο τους για μια νέα αρχή, μια αναδημιουργία και κέντρο και δημιουργό αυτής της πράξης του σχεδίου του Θεού έχουν τον Θεάνθρωπο Ιησού. Είναι Αυτός ο πάλαι δημιουργός, ο οποίος με εντολή του Πατέρα και με την παρουσία του αγίου Πνεύματος, δημιούργησε από το μηδέν αυτόν τον κόσμο, τον ορατό και αόρατο, με κέντρο αυτόν τον άνθρωπο. Και μετά την πτώση του ανθρώπου, όταν όλη η κτίση συνέπεσε και συνέπαθε μαζί του, είναι Αυτός ο ίδιος πού έγινε άνθρωπος για να αναδημιουργήσει τα πάντα καινά.
Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, έχουμε την γνωστή κλήση των τεσσάρων κορυφαίων μαθητών στην θάλασσα της Γαλιλαίας.Όταν ο Χριστός τους κάλεσε στο αποστολικό αξίωμα, τους είπε: Δεύτε και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων. Η λέξη "ποιήσω" έχει μια έντονη δύναμη και ένα νόημα βαθιά θεολογικό. Δεν πρόκειται απλά για μια πρόσκληση στην μαθητεία, σε έναν νέο τρόπο ζωής, σε μια θρησκεία ή σε μια αποστολή, αλλά για μια ριζική ανακαίνιση και αναγέννηση. Ίδιον του Υιού είναι το ποιείν. Όπως λοιπόν πάλαι εποίησεν τον κόσμο, τώρα έρχεται να ποιήσει τους μαθητές, όσους πιστέψουν σε Αυτόν σε καινή κτίση, σε νέο δημιούργημα και καινοφανές.Αυτός πού σαρκώθηκε και προσέλαβε κτίσμα, παραμένει όμως Θεός Δημιουργός. Είναι Αυτός πού αναστρέφει τον Ιορδάνη της πεσμένης φύσης από την μοιραία πορεία του προς την άβυσσο της απώλειας, στον ουράνιο προορισμό του παραδείσου. Και την θάλασσα της Γαλιλαίας την άγονη από ιχθείς πνευματικούς, την μεταβάλει σε χώρο καρποφόρο πνευματικής αλιείας.Είναι Αυτός πού συναντά τον πεσμένο άνθρωπο στον φυσικό χώρο δράσης και εργασίας του, όπως τους τέσσερις εκείνους αλιείς, Αυτός πού καταδέχεται να επιδιώξει σωτήρια αυτή την συνάντηση με τους ανόμοιους, για να τους ποιήσει όμοιους με Αυτόν, νέα κτίση, νέα αποστολή, πολίτες βασιλείας. Και προς τούτο τους καλεί στην μίμηση Του. "Και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων". Τους μεταπλάθει σε μεταπλάστες και τους καινίζει σε καινιστές και από μαθητές τους ποιεί αποστόλους, πού θα πεί απεσταλμένους του Απεσταλμένου του Θεού.Αυτό το είδαμε καθαρά τις δύο προηγούμενες Κυριακές. Είδαμε την κάθοδο του Παρακλήτου στον κόσμο, είδαμε και τα πρόσωπα του Παρακλήτου, τους αγίους, Αυτή είναι η αλλοίωση της δεξιάς του Υψίστου, για την δύναμη της οποίας δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία.
Γνωρίζουμε από τους ευαγγελιστές Λουκά και Ιωάννη, πώς αυτοί οι τέσσερις μαθητές και γνώριζαν από πριν τον Χριστό και Τον ακολούθησαν πολύ νωρίς και παρέστησαν στα μεγάλα και πρώτα του θαύματα με τα οποία πιστοποίησε τον ερχομό της βασιλείας Του στον κόσμο. Ήταν ήδη δηλαδή μαθητές και ακόλουθοι, απέμενε όμως η κλήση και η συναίνεση τους,για να γίνουν κάτι ανώτερο, δηλαδή ως είπαμε νέες υπάρξεις και απόστολοι. Γιατί, πολλοί είναι οι κλητοί, ακόμα περισσότεροι οι ακόλουθοι, αλλά λίγοι οι εκλεκτοί.Λέμε συναίνεση τους, διότι είναι απαραίτητο να δεχτεί κάποιος να αφεθεί στα χέρια του Θεού Του, να τον πλάσει ως Εκείνος οίδε και ως Εκείνος θέλει. Δείχνει μια εμπιστοσύνη, μία αφοσίωση πίστης, μια παιδική απλότητα και αγάπη.Μέσα στην Εκκλησία είμαστε όλοι με το Βάπτισμα ήδη κλητοί και δυνάμει εκλεκτοί. Κατέχουμε θέσεις και υπουργήματα, μετέχουμε κατ έθος των μυστηρίων και των ακολουθιών και της διδασκαλίας και πάσης δράσης και έκφρασης. Λέμε ακόμα ότι πιστεύουμε.Όμως, το τραγικό είναι πώς μπορεί να πεθάνουμε όλοι μας κλητοί δηλαδή καλεσμένοι και όχι εκλεκτοί. Είναι αυτή η μεγάλη επίσκεψη και αλλοίωση, πού τις περισσότερες φορές μας διαφεύγει όταν έρχεται από τον Θεό, διότι δεν είμαστε σε εγρήγορση , δεν Του επιτρέπουμε να μας πλησιάσει περισσότερο, δεν έχουμε μάθει να Τον βλέπουμε και να Τον αφουγκραζόμαστε.Αυτή η επίσκεψη και ουράνια κλήση μπορεί και να έρθει μία και μόνο φορά στην ζωή μας και αλλοίμονο μας αν την χάσουμε ή αν την παραβλέψουμε ή αν την προσπεράσουμε ανυποψίαστοι και έχει ποικίλλες μορφές και αποκαλύψεις , "συμβατές" με τον καθένα μας. Το νόημα λοιπόν του ευαγγελίου του σημερινού είναι να στεκόμαστε με άγρυπνες τις πνευματικές μας αισθήσεις για μια τέτοια διάκριση. Και φιλότιμος ο δεσπότης δεν θα παραβλέψει κανέναν μας, όταν τον βρεί δεκτικό της επίσκεψης Του.
ππκ Ιούνιος 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου