Γιατί λέμε πιστεύουμε...Δεν είμαστε αυτοί, πού κατάλαβαν ό,τι δεν κατάλαβαν άλλοι. Δεν ιερουργήσαμε την πίστη με το μυαλό μας, μα όταν γευτήκαμε το μέλι από την κηρήθρα και τεμάχιον ιχθύος οπτού.Γι αυτό παραμένουμε μουδιασμένοι και ωσεί νεκροί μπροστα στην ασέβεια και τον κομπασμό κάθε θεομαχίας, η οποία είναι το άλλο όνομα της αδιαφορίας για Θεό.Τα πάντα μου προβάλλονται σαν μια παράλληλη πραγματικότητα στην οποία είτε ανήκω συστενάζοντας και συνοδυνόμενος, είτε δεν ανήκω σαν ένας αναίσθητος σχεδόν και έκπληκτος παρατηρητής. Με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός , απομακρυνόμαστε ο ένας από τον άλλο και όλοι μαζί από την πηγή ύπαρξης και συνύπαρξης , πού λέγεται Θεός!Κόκκοι άμμου είμαστε, κόκκοι άμμου και τελείως αμαθείς. Είμαστε αυτοί πού θα έπαιρνε ένας άγιος στην αγκαλιά του για παρηγοριά. Δεν γνωρίζουμε την ουσία, την φύση του Α και την φύση του Ω και έχουμε απαίτηση σταθερού εκφραστή, γνώστη, ότι κρέμεται όλος ο κόσμος και η ευθύνη του από τις πλάτες μας.Το μεγαλύτερο μου πλεονέκτημα, η μεγαλύτερη μου αδυναμία.Δηλώνω πώς είμαι ένα Τίποτα.
Υπάρχω μόνον όταν είμαι σφιχτά κρεμασμένος "στα γένια του Θεού"!!!!
ππκ 2013-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου