Των αγίων στην Χαλκηδόνα συνελθόντων πατέρων

Η Εκκλησία μας εορτάζει την Κυριακή αυτή, την μνήμη των εξακοσίων πενήντα θεοφόρων πατέρων της τέταρτης οικουμενικής συνόδου, πού συνήλθε στην Χαλκηδόνα το 451 και κατεδίκασε τον μονοφυσιτισμό, δογμάτισε δε τον Ιησού Χριστό "εν δύο φύσεσιν ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως γνωριζόμενον", θεϊκή και ανθρωπίνη σε ένα πρόσωπο εκφραζόμενες.

Το μήνυμα της Κυριακής των Πατέρων της Δ' Οικουμενικής Συνόδου είναι σπουδαίο και καίριο για την πίστη μας. Είναι πώς η ορθοδοξία δεν είναι ούτε Ιδέα, αλλά ούτε κουλτούρα, όπως την καταντήσαμε, αλλά εσαρκωμένη αποκάλυψη μέσα στον δικό μας κόσμο. Μέτρο, κέντρο και ουσία της ορθοδοξίας είναι το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.Ορθοδοξία είναι όταν ο Θεός συναντά τον άνθρωπο σε πραγματικές συνθήκες με αιώνιες προοπτικές. Αυτό εικονίζεται στην ίδια την Εκκλησία. Δεν είναι λοιπόν δόγμα, ομολογία, θρησκεία, κουλτούρα, ιδέα ή σύστημα η ορθοδοξία αλλά πίστη με βιωματικά έργα και με συγκεκριμένο Μέτρο κρίσης και ύπαρξης: τον Χριστό.

Το δόγμα της Εκκλησίας μας είναι πραγματικότητα ζωντανή και ζωοποιός. Δεν είναι ξερό και κενό θεωρητικό γράμμα, ακόμα και αν εκφράζεται βραχύ ρήματι και με απόλυτο τρόπο, αλλά εκφράζει την ζωντανή παράδοση, το ζην και το υπάρχειν της Εκκλησίας, του εκκλησιαστικού ανθρώπου. Το δόγμα έχει ζωντανή εφαρμογή στην ζωή και την πολιτεία, στην θεώρηση και την πράξη του χριστιανού. Βιώνοντας σήμερα μια τεράστια ηθική και οικονομική κρίση δεν έχουμε την εγκληματική πολυτέλεια να θεωρητικολογούμε ως χριστιανοί ορθόδοξοι, υπεύθυνοι και ενεργοί πολίτες του κόσμου τούτου, στον οποίο κληθήκαμε να κάνουμε χρήση βιώματος και πράξης της βασιλείας του Θεού.

Η Δ Οικουμενική σύνοδος δογματίζει πώς ο Χριστός αγίασε το πρόσωπο, το ανθρώπινο πρόσωπο, κατήλθε στον υλικό κόσμο, τον κόσμο του βδελύγματος για την ανθρώπινη φιλοσοφία. Πόσο σεβασμό αποτίουν οι έμποροι των εθνών σε αυτό το πρόσωπο; Πώς ο άνθρωπος έγινε άτομο της μάζας, ψηφίο, αμελητέα ποσότητα; Πώς ο ανεπανάληπτος και μοναδικός αδελφός έγινε εχθρός, ξένος, αμελητέος, άγνωστος, μηδαμινός, σχετικός; Ο αντίχριστος ζεί ανάμεσα μας. Είναι αυτός πού καταργεί το πρόσωπο, την αγία σάρκωση του Χριστού, την μοναδικότητα του ανθρώπου.