ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Δος μου κι εμένα άνεση, Παναγιά μου,
πριν ν’ απέλθω και πλέον δεν θα υπάρχω.(Αλεξ. Παπαδ.)

Σάββατο, Δεκεμβρίου 29, 2012

Κυριακή μετα τα Χριστούγεννα

Ο αυριανός απόστολος αναφέρεται στην συνάντηση του απ. Παύλου με τον αδελφόθεο Ιάκωβο και ειναι εναρμονισμένος με την μνήμη των Θεοπατόρων. Εορτάζουμε τον Ιωσήφ τον Μνήστορα και "υπουργόν" του Μυστηρίου. Τον Δαβίδ τον Θεοπάτορα και πρόγονο του Χριστού και τον άγιο Ιάκωβο, πού λέγεται ότι παρέστη στην γεννηση βοηθώντας τον Ιωσήφ και την Μαριάμ , ως νεαρός συγγενής του πρώτου. Εορτάζοντας την συγγένεια του Χριστού μια Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα, ουσιαστικά ομολογούμε την μεγάλη αλήθεια και το νόημα των Χριστουγέννων: Η σύναξη μας είναι η εορτή και η πανήγυρη μιας μεγάλης και νέας οικογενείας. Δια του Ιησού Χριστού υιοθετηθήκαμε από τον Θεό Πατέρα. Είμαστε πλέον αδελφοί και συγκληρονόμοι Χριστού. Η Εκκλησία είναι ο πνευματικός οίκος του Πατέρα και οι αδελφικοί δεσμοί μεταξύ μας νομιμοποιούνται πνευματικά και αιώνια.Εορτάζουμε την μεγάλη αλήθεια πώς πλέον είμαστε παιδιά Θεού και αδέλφια Ιησού Χριστού, του συνάψαντος τους διεστώτας κόσμους.

To δε Ευαγγέλιο περιγράφει τον "εμπαιγμό" του Ηρώδη από τους σώφρονας Μάγους και την δεινή παιδοκτονία της Βηθλεέμ. 

Ο πνευματικός χριστιανός εμπαίζει τον απατεώνα κόσμο και ακολουθεί μονοτρόπως τον δρόμο του Θεού, ικανοποιημένος και πεπληρωμένος επειδή γνώρισε την αλήθεια. Οι υιοί του αιώνος τούτου παύουν πλέον να είναι φρονιμότεροι των αγνών χριστιανών, όταν η θεογνωσία γίνεται μοναδική αποκάλυψη, ασφάλεια και σιγουριά και οι κατέχοντες και δυνατοί αποδεικνύονται ανόητοι και ξεγελασμένοι μπροστά στην κρίση της Αλήθειας, εξαποστέλλονται δε κενοί.

Από το "δόξα εν υψίστοις" μεταφερόμαστε στο κλίμα του "θρήνος και οδυρμός πολύς". Αυτό είναι δραματικά αποδεικτικό πώς το Ευαγγέλιον δεν γεννήθηκε σε φάτνη χρυσή, ούτε μέσα σε παλάτια και ανάκτορα, αλλά σε σπήλαιον βαθύ και υπόγειο, εκεί πού βρίσκουν καταφύγιο οι διωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης και οι ιερομάρτυρες.

Σημείον αντιλεγόμενον ο Χριστός, αφ'ης στιγμής γεννήθηκε σε έναν κόσμο σκότους, διωγμών και μίσους. Η αγάπη είναι επικίνδυνο πράγμα, ασύμβατο με τον κόσμο του μίσους και της καθεστηκυίας νομικής αξιοπρέπειας. Στον βωμό της επιβίωσης των δαιμονικών συμφερόντων πρέπει να θυσιαστούν οι αντιφρονούντες, οι αγνοί, οι δίκαιοι και όσοι ακολουθούν τον Νόμο του Θεού. Στον άρχοντα του αιώνος τούτου του απατεώνος, δόθηκε πρόσκαιρη εξουσία, την οποία παλεύει να κρατήσει με νύχια και με δόντια. Ο Σταυρός του μαρτυρίου είναι ο δρόμος των αγαπώντων το Θείον Βρέφος. Η Εκκλησία αύθις μετά τα Χριστούγεννα εορτάζει τον Πρωτομάρτυρα, τους αγίους δισμυρίους και τα Νήπια της Βηθλεέμ. Υπάρχει ένα αποκαλυπτικό κλίμα σε αυτόν τον εορτασμό, πού καταδεικνύει πώς μάχαιραν και πυρ ήλθε να βάλει το υπερπαν όνομα επί γης. 


Ο Χριστιανισμός σήμερα διώκεται επισήμως ή ανεπισήμως σε 131 χώρες ανά τον κόσμο. Είναι η πλέον διωγμένη, συκοφαντημένη και αποτρόπαια πίστη για τον κόσμο των λογικών, των θρησκευομένων και των υλιστών. Ο Χριστός προκαλεί μίσος γιατί φέρει την αδιανόητη αγάπη. Τα Χριστούγεννα είναι η εορτή της νέας οικογένειας του Θεού, των υιοθετηθέντων, της νέας Κιβωτού.Αυτή η οικογένεια διώκεται. Όσο διώκεται όμως τόσο λαμπρύνεται και ενισχύεται. Η γέννηση του Χριστού είναι σημείο κρίσης του καθένα μας. Απαιτείται εγρήγορση. Πάλιν έρχεται Χριστός κρίναι κόσμον ον έπλασε. Και αυτή την φορά όχι "ηρέμα" και ταπεινα αλλά μετά δόξης.

 Ποιός από μας είναι διατεθειμμένος να δεχτεί τον διωγμό για τον Αστερα και Ηλιο της Βηθλεέμ;  Οποιος ζεί με την βεβαιότητα του Θεού μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν και εις κρίσιν ουκ έρχεται.Ο πιο γενναίος άνθρωπος σε έναν κόσμο αβεβαιοτήτων, πιθανοτήτων και επιβαλλόμενης σοφίας είναι ο Χριστιανός. Αυτός πού λατρεύει έναν εσταυρωμένο Μεσσία.Και αυτό ο κόσμος δεν θα το συγχωρήσει ποτέ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: