OI ΜΑΥΡΕΣ ΣΚΟΥΠΕΣ

OI ΜΑΥΡΕΣ ΣΚΟΥΠΕΣ ---κυριακη του καλου σαμαρειτη--

 
‘‘από τότε που ο ιερέας εγκατέλειψε αβοήθητο τον πλησίον ο θεός μεταμόρφωσε όλο τo σινάφι του σε μαύρες σκούπες να στριφογυρίζουνε ατέλειωτα στους δρόμους και να πασαλείβονται την σκόνη τους ’’

Πρωινη εφημεριΑ – απ’το ημερολογιου ενός ιερεα



KAΠΟΙΟΣ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΗΤΑΝ MAΖΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΠΑΠΛΩΜΑ ΤΡΑΒΟΥΣΕ , ΜΕ ΕΣΠΡΩΧΝΕ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΚΙ ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΟΥ ΗΣΥΧΗ ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΡΥΘΜΙΚΑ..



ΜΕΤΑ, ΤΟ ΠΡΩΙ, ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΕΚΟΤΑΝ ΤΡΙΧΩΤΟΣ ΓΟΥΝΙΝΟΣ ΓΚΡΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΖΕΣΤΑΘΕΙ…



ΜΕΤΑ ΑΥΤΟΣ HTANE ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΦΙΛΟΥΣΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΙ ΑΝΕΒΗΚΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ..ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓO ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΝΟΗΜΑΤΑ, ΗΤΑΝΕ ΓΕΡΟΣ ΑΝΗΜΠΟΡΟΣ ΖΗΤΙΑΝΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΦΑΝΑΡΙΑ.. ΜΕΤΑ ΣΤΕΚΟΤΑΝ ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΛΑΣΤΡΑ ΣΤΟ ΠΕΡΒΑΖΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΑΝ SMS ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ -.



ΜΕΤΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ, ΚΙ ΕΓΩ ΝΤΥΝΟΜΟΥΝΑ ΤΑ ΑΣΠΡΑ ΡΟΥΧΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ-ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΜΦΙΑ-..ΜΕ ΑΥΤΑ ΣΚΕΠΑΣΑ ΤΟΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΩ TA ΑΛΛΑ ΡΟΥΧΑ, ΤΑ ΜΑΥΡΑ, ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ..



ΤΑ ΜΑΥΡΑ, ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΚΟΥΠΙΖΟΥΝΕ.….



ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΑΥΡΕΣ ΣΚΟΥΠΕΣ-ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΣΚΟΥΠΙΖΟΥΝΕ ΤΗΝ ΛΥΠΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ- ΚΥΡΙΩΣ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ- ΟΛΗ ΤΗΝ ΜΑΖΕΜΕΝΗ ΣΚΟΝΗ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΗNΟΥΝΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΠΡΑ ΡΟΥΧΑ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΜΦΙΑ………







ΜΕΤΑ, ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΡΟΥΧΑ ΚΡΥΦΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΠΗΡΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΠΟΤΗΡΙ, ΚΙ ΑΥΤΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΠΟΤΗΡΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΕΙ MEΣΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΑΥΤΟ ΔΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΡΑΥΓΗ..ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΚΟΝΙΣΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ.. ΓΙ’ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ Σ’ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΥΠΗΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ ..



ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΤΥΠΙΕΤΑΙ Η ΜΑΥΡΙΛΑ ΤΗΣ ΓΗΣ..



ΕΠΕΙΔΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΧΙ ΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ Σ’ΕΜΑΣ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΤΑΞΗ, ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΑΣ ΘΡΕΦΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ



π.Σιλουανός




ΜΕΤΑ, ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΤΑΝΕ, ΕΙΧΕ ΣΧΕΔΟΝ ΞΕΧΑΣΤΕΙ.. ΜΕΧΡΙ, ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝΕ ΝΑ ΠΙΩ.. ΤΟΤΕ ΕΙΔΑ ΝΑ ΣΚΑΛΙΖΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΤΗΡΙΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΩΣ ΤΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ:ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΤΟΤΕ ΕΚΕΙ Η ΛΕΞΗ ΠΛΗΣΙΟΝ Σ’ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.. ΤΟΤΕ ΞΑΝΑ ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ..ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΗΤΑΝ ΚΟΝΤΙΝΟΣ-ΠΛΗΣΙΟΝ…ΜΕΤΑ ΗΠΙΑΜΕ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΗΤΑΝΕ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΩ.. Ο ΠΛΗΣΙΟΝ ΕΙΧΕ ΠΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΘΕΤΟ Μ’ΕΜΕΝΑ, ΚΑΙ ΛΕΓΟΤΑΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΕΛΕΝΗ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΚΙ ΕΤΣΙ ΜΕΤΑ ΓΙΝΑΜΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ…………………………..



ΜΕΤΑ ΕΓΩ, ΞΑΝΑ ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΜΑΥΡΗ ΣΚΟΥΠΑ ΤΡΙΓΥΡΙΖΑ ΕΞΩ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ…………………….



ΜΕΤΑ, ΠΕΡΑΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΞΕΘΩΡΙΑΣΕ Σ’ΕΜΕΝΑ ΚΙ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟΤΕ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΝΑ ΣΤΑΖΕΙ ΠΑΛΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟ… ΑΡΧΙΣΕ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΑΠ’ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ ΕΝΑ ΗΣΥΧΟ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΓΑΛΗΝΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗΣ ΑΦΕΘΩ..ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ ΑΥΤΟ ΕΞΑΠΛΩΘΗΚΕ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ..ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΕΝΩ ΣΥΝΕΧΙΖΑΝΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΑΥΤΟΣ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΞΑΝΑ ΑΠΛΩΣ ΕΝΑΣ ΚΑΠΟΙΟΣ.. ΗΤΑΝΕ ΞΑΝΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ, ΚΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ………………………………………………



ΕΝΑΣ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ………



ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΑΝ ΤΙΣ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ ΤΩΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΧΑΡΑ ΤΙΣ ΞΕΠΑΚΕΤΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΥΚΟΛΑ ΜΕ ΧΑΡΑ ΤΙΣ ΞΕΦΟΡΤΩΝΕΣΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΞΕΧΝΑΣ—Ο ΠΛΗΣΙΟΝ ΗΤΑΝΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΠΩΣ ΟΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΤΟΙΒΑΓΜΕΝΕΣ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΠΟΥ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΠΟΤΕ ΜΑΓΕΥΤΗΚΕΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΤΙΣ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΞΕΣ



ΥΣΤΕΡΑ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΑ 4 ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΓΙΝΑΝΕ ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΛΑ ΟΣΑ ΚΟΙΤΟΥΣΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ.. ΜΕΤΑ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΕΣΒΗΣΕ ΑΠ’ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ,ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΤΙΕΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥΧΑ ΠΟΤΕ ΔΕΙ…. ΗΜΟΥΝΑ ΤΟΤΕ ΕΝΑΣ ΑΜΕΡΙΜΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΜΝΗΜΟΝΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΣΥΣΤΗΘΕΙ, ΚΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥΗΘΕΛΑ……………………………...







ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΠΑΛΙ …ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Σ’ΕΜΕΝΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΥΣΟ ΠΟΤΗΡΙ……………….



ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ..



ΝΑ ΑΝΑΨΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΙΑ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΗ ΦΛΟΓΙΤΣΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ.. ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΑΛΙ Σ’ΕΜΕΝΑ ΜΝΗΜΗ.. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΟΧΙ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣHΣ











''WHAT DO I LOVE AND WHERE ARE YOU?---THAT I LOST MY CENTER FIGHTING THE WORLD''---[Ezra Pound]------------------------''ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ,ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ? ΓΙΑΤΙ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΟΥ ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ


Από το blog ANAZHTΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ της Ζωής
Η εικόνα από το Ζωντανό Ιστολόγιο