ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Δος μου κι εμένα άνεση, Παναγιά μου,
πριν ν’ απέλθω και πλέον δεν θα υπάρχω.(Αλεξ. Παπαδ.)

Σάββατο, Νοεμβρίου 28, 2015

Ο εγκλωβισμένος νέος








Και πάλι αύριο το ευαγγέλιο εν πρώτοις διαπραγματεύεται το θέμα της εξάρτησης από τον πλούτο. 

Ο νέος του ευαγγελίου είχε όλες τις θρησκευτικές προϋποθέσεις να θεωρείται δίκαιος και ευσεβής άνθρωπος. Εκ νεότητος του τήρησε όλες τις εντολές με ακρίβεια, ενώ φαίνοταν πώς είχε ειλικρινή διάθεση για να κερδίσει την αιώνια ζωή. Η αγωνία και η πρόθεση του ήταν ευσεβής και ασφαλώς επαινετέα από κάθε θρησκευτικό περιβάλλον. 

Αλλά τελικά, πόσο ρηχή!

 Έφτανε μία και μόνο πρόσκληση στην τελειότητα από τον Χριστό, για να πέσει σε θλίψη και απογοήτευση και να απομακρυνθεί από Αυτόν και να ξεχάσει και ζωή αιώνια και βασιλεία του Θεού. Ο πλούτος, το μέγα διακυβευόμενον σημείον και η απόταξη του , του προκάλεσαν πανικό.

 Η πιθανότητα πώς θα έχανε την επαφή και την εξάρτηση από τα βολικά του κόσμου τούτου τον απέλπιζε και τον γέμιζε τρόμο.

Τελικά, είναι το θέμα του εγκλωβισμού μας πού διαπραγματεύεται το ευαγγέλιο. Του εγκλωβισμού μας σε παραστάσεις και επιλογές θρησκευτικότητας. 

Μπροστά στην μεγάλη απόταξη και στην μεγάλη κατάφαση και την πιθανότητα της χριστιανικής τελειότητας τρομάζουμε. Αποδιώχνουμε έναν τόσο δύσβατο δρόμο. Μας αρέσει να βολευόμαστε.Μας βολεύει να παραμένουμε σε έναν ψεύτικο κόσμο πού δημιουργήσαμε για να θρησκεύουμε κατά το δοκούν. Τέλος, μισούμε και αποστρεφόμαστε έναν Χριστό απαιτήσεων. Ο χαρακτήρας και η ουσία του Αντιχρίστου έγκειται ακριβώς εκεί. Σε έναν πλαστό Χριστό, σε έναν προσωπικό Χριστό, φτιαγμένο και κομμένο και ραμμένο στις δικές μας απαιτήσεις και μέτρα. 

Και όμως τί τραγική αυταπάτη! Την ώρα πού φαντασιοκοπούμε και αυτοσυστηνόμαστε για θρησκευτικές προσωπικότητες με αναφορά στον Χριστό, βρισκόμαστε διαρκώς σε μια κατάσταση άρνησης, σε μια κατάσταση αντίχριστης πολεμικής. Και αυτός πού φθείρεται και αναλώνεται δεν είναι παρά ο εγκλωβισμένος και δυστυχής εαυτός μας. 

Η ελευθερία είναι στην άρνηση του θελήματος μας και στην απόλυτη κατάφαση του να δεχτούμε Χριστόν και Ευαγγέλιον καθώς εστί και όχι όπως υπολογίζουμε ή όπως θα θέλαμε να είναι.

 Ένα μεγάλο και αποφασιστικό βήμα σε μια άβυσσο σωτηρίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: