Ειναι φρικτό να υπουδουλώσουμε την ελεύθερη ψυχή μας,αυτη που βρίσκεται σαν πολύτιμη και λατρευτή νυμφη και παμπόθητο παιδίον παντα στα χέρια του Θεού, στα πιο βδελυρά παθη και να την διεκδικήσουν οι ζοφεροί δαίμονες,αυτοί που δεν έχουν εξουσία πανω σε τιποτα,αλλά μάλλον ηττημένοι διαρκώς θρηνούν φρικιωντες την παταγώδη πτώση τους.Είναι φρικτό να απαιτηθεί το αγιο από τα σκυλιά και οι μαργαρίτες να ριχτούν στους χοίρους.Είναι απαίσιο να αναγνωρίσουν οι δαίμονες κάποια οικειότητα μαζί τους στα ανεξιτηλα τραυματα και τις πληγές στις οποιες παραδοθηκαμε ετι ζωντες και εκτυπωνονται ως μαρτυρίες ανεξαλειπτες στην ψυχή μας.Και ο καιρός της εξόδου μας να γίνει καιρός θρήνου και οδυρμού και όχι τελείωση και αρχή αγαλλίασης.Για τον καθένα από μας η κρίση είναι προ των θυρών.Ακριβώς την στιγμή του θανάτου του. Πριν ετοιμαστούμε για τα έσχατα,ας θυμηθούμε τα έσχατα τα δικα μας,τα οποία κανείς δεν μπορεί να μας ασφαλίσει ότι δεν είναι εγγύτατα.
"Καὶ πάρεσό μοι ἀεὶ ὡς ἐλεήμων, καὶ συμπαθής, καὶ φιλάγαθος, ἐν μὲν τῷ παρόντι βίῳ, θερμὴ προστάτις καὶ βοηθός,
τὰς τῶν ἐναντίων ἐφόδους ἀποτειχίζουσα, καὶ πρὸς σωτηρίαν καθοδηγοῦσά με,
καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἐξόδου μου, τὴν ἀθλίαν μου ψυχὴν περιέπουσα, καὶ τὰς σκοτεινὰς ὄψεις τῶν πονηρῶν δαιμόνων πόῤῥω αὐτῆς ἀπελαύνουσα·
ἐν δὲ τῇ φοβερᾷ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, τῆς αἰωνίου με ῥυομένη κολάσεως, καὶ τῆς ἀποῤῥήτου δόξης τοῦ σοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν κληρονόμον με ἀποδεικνύουσα."...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου