Ο Πολύκαρπος, και οι πρεσβύτεροι που είναι μαζί του, προς την Εκκλησία του Θεού που βρίσκεται στους Φιλίππους. Να πληθυνθεί σε εσάς το έλεος και η ειρήνη του Θεού του Παντοκράτορος και Ιησού Χριστού του Σωτήρα μας.
Χάρηκα πολύ μαζί με εσάς εν Κυρίω ημών Ιησού Χριστώ, που δεχθήκατε να μιμηθείτε την αληθινή αγάπη και που ξεπροβοδίσατε, όπως επιβάλλεται, εκείνους που είναι τυλιγμένοι με τα αγιοπρεπή δεσμά, τα οποία είναι διαδήματα των αληθινά εκλεγμένων από τον Θεό, και από τον Κύριό μας.
Και που η σίγουρη ρίζα της πίστεώς σας, η οποία είχε ανακοινωθεί από αρχαιοτάτων χρόνων, μέχρι και τώρα παραμένει και καρποφορεί στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, ο Οποίος υπέμεινε υπέρ των αμαρτιών μας, φτάνοντας μέχρι τον θάνατο, τον Οποίον ανέστησε ο Θεός, λύνοντας τις ωδίνες του Άδη, Τον Οποίον, χωρίς να Τον έχετε δει, Τον πιστεύετε με ανεκλάλητη και γεμάτη δόξα χαρά, στην οποία πολλοί επιθυμούν να εισέλθουν, βλέποντες ότι είσαστε σωσμένοι δια της Χάριτος, και όχι δια των έργων σας, αλλά με το θέλημα του Θεού, δια Ιησού Χριστού.
Για τον λόγο αυτό, ζώνοντας την μέση σας, να εργάζεσθε για τον Θεό με φόβο και αλήθεια, εγκαταλείποντας την κενή ματαιολογία και την πλάνη των πολλών, μιας και έχετε πιστέψει σε Εκείνον που ανέστησε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό εκ νεκρών και που έδωσε σε Αυτόν θρόνο στα δεξιά Του, στον Οποίον έχουν υποταγεί όλα τα επουράνια και τα επίγεια, τον Οποίον κάθε πνοή λατρεύει, ο Οποίος έρχεται ως Κριτής ζώντων και νεκρών, του Οποίου το Αίμα θα απαιτήσει ο Θεός από εκείνους που απειθούν σε Αυτόν.
Ο δε Εκείνος που Τον ανέστησε εκ των νεκρών θα αναστήσει και εμάς, εάν κάνουμε το θέλημά Του και πορευόμαστε σύμφωνα με τις εντολές Του και αγαπούμε αυτά που Εκείνος αγάπησε, απέχοντας από κάθε αδικία, πλεονεξία, φιλαργυρία, καταλαλιά, ψευδομαρτυρία, μη αποδίδοντες κακό αντί κακού ή βρισιά αντί βρισιάς, ή γροθιά αντί γροθιάς, ή κατάρα αντί κατάρας.
μνημονεύοντες επίσης όσα είπε ο Κύριος, που δίδασκε: «Μην κρίνετε, για να μην κριθήτε. Συγχωρείτε, και θα σας συγχωρεθούν. Να ελεείτε, για να ελεηθείτε. Στο μέτρο που εσείς μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε εσάς» και ότι «Μακάριοι οι πτωχοί και οι διωκόμενοι ένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτών είναι η βασιλεία του Θεού.»
Αυτά, αδελφοί μου, περι δικαιοσύνης, δεν τα έγραψα αφ’ εαυτού μου, αλλά επειδή εσείς μου το είχατε ζητήσει πρωτύτερα.
Διότι ούτε εγώ, αλλά ούτε άλλος που να μου μοιάζει, μπορεί να ακολουθήσει την σοφία του μακαρίου και ενδόξου Παύλου, ο οποίος όταν ήταν μαζί σας εδίδαξε προσωπικά τους τότε ανθρώπους με ακρίβεια και βεβαιότητα τους λόγους περι της αληθείας, ο οποίος ακόμα και όταν απουσίαζε σας έγραφε επιστολές, τις οποίες αν μελετήσετε, μπορείτε να οικοδομηθείτε στην πίστη σας, που σας δόθηκε,η οποία είναι μητέρα όλων μας, ακολουθούμενη από την ελπίδα, με πρώτη την αγάπη στον Θεό και Χριστό και στον πλησίον. Διότι εάν κάποιος είναι μέσα σε αυτά, τότε έχει εκπληρώσει την εντολή της δικαιοσύνης. Επειδή εκείνος που έχει αγάπη, απέχει μακριά από κάθε αμαρτία.
Η δε αρχή όλων των δυσκολιών, είναι η φιλαργυρία. Βλέποντες, λοιπόν, ότι τίποτε δεν φέραμε μέσα στον κόσμο, αλλά ούτε έχουμε τίποτε να βγάλουμε από αυτόν, ας οπλιζόμαστε με τα όπλα της δικαιοσύνης και ας διδάξουμε τους εαυτούς μας πρωτίστως να πορευόμαστε στην εντολή του Κυρίου.
Έπειτα και τις γυναίκες σας, στην πίστη και την αγάπη που τους έχουν παραδοθεί, να στέργουν τους άνδρες τους σε κάθε αλήθεια και να αγαπούν όλους εξ ίσου, με κάθε εγκράτεια, και τα τέκνα να τα εκπαιδεύουν με την παιδεία του φόβου του Θεού.
Σωφρονίζοντας τις χήρες σχετικά με την πίστη του Κυρίου, να ικετεύουν (τον Θεό) αδιάλειπτα για τα πάντα, μακριά από κάθε διαβολή, καταλαλιά, ψευδομαρτυρία, φιλαργυρία και από κάθε κακό, γνωρίζοντας ότι (αυτές) είναι θυσιαστήριο του Θεού, και ότι τα πάντα περνούν από έλεγχο, και ότι τίποτε δεν Του διαφεύγει, ούτε από λογισμούς, ούτε από έννοιες ούτε το οποιοδήποτε από τα κρυφά της καρδιάς.
Βλέποντες λοιπόν, ότι ο Θεός δεν εμπαίζεται, οφείλουμε να περπατούμε αξίως στην εντολή και την δόξα Του.
Ομοίως οι Διάκονοι να είναι άμεμποι ενώπιόν της δικαιοσύνης Του, ως διάκονοι του Θεού και του Χριστού και όχι των ανθρώπων. Να μην είναι διάβολοι, δίλογοι, να είναι αφιλάργυροι, εγκρατείς σε όλα, εύσπλαχνοι, επιμελείς, να πορεύονται σύμφωνα με την αλήθεια του Κυρίου, ο Οποίος έγινε Διάκονος όλων, τον Οποίον, αν ευαρεστήσουμε στον παρόντα αιώνα, θα απολάβουμε και στον μέλλοντα - αφού μας υποσχέθηκε πως θα μας εγείρει εκ των νεκρών, και ότι αν πολιτευθούμε άξια γι' Αυτόν, θα συμβασιλεύσουμε μαζί Του, εάν πιστεύουμε.
Ομοίως και οι νεώτεροι να είναι άμεμπτοι σε όλα, προπαντός να προνοούν για την αγνότητά τους και να χαλιναγωγούν τους εαυτούς τους από κάθε κακό. Διότι είναι καλό να ανακόπτεται κανείς από τις επιθυμίες του κόσμου, αφού κάθε επιθυμία στρατεύεται κατά του πνεύματος, και ούτε οι πόρνοι, ούτε οι μαλθακοί, ούτε οι αρσενοκοίτες θα κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού, ούτε όσοι κάνουν άτοπα πράγματα. Γι’ αυτό, πρέπει να απέχετε από όλα αυτά, υποτασσόμενοι στους Πρεσβύτερους και τους Διακόνους, σαν στον Θεό και τον Χριστό. Οι παρθένοι, ας βαδίζουν με άμωμη και αγνή την συνείδησή τους.
Και οι Πρεσβύτεροι δε, ας είναι εύσπλαγχνοι, σε όλους ελεήμονες, φέρνοντας πίσω τα πλανημένα (τέκνα της Εκκλησιας), επισκεπτόμενοι όλους τους ασθενείς, μη αμελούντες τις χήρες ή ορφανό ή πένητα, αλλά, προνοούντες πάντοτε για το καλό ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων, να απέχουν από κάθε οργή, προσωποληψία, άδικη κρίση, μένοντες μακρυά από κάθε φιλαργυρία, να μην πιστεύουν εύκολα εναντίον κάποιου, να μην είναι απότομοι στην κρίση τους, γνωρίζοντας ότι όλοι μας είμαστε οφειλέτες της αμαρτίας.
Αν λοιπόν δεόμαστε στον Κύριο για την δική μας άφεση, οφείλουμε και εμείς να δίνουμε άφεση, διότι είμαστε απέναντι στους οφθαλμούς του Κυρίου και Θεού, και όλοι μας θα παραστούμε στο Βήμα του Χριστού, και όλοι πρέπει να παρασταθούμε στο βήμα του Χριστού, και ο καθένας θα δώσει λόγο για τον εαυτό του.
Έτσι λοιπόν ας εργαζόμαστε για Αυτόν, με φόβο και κάθε ευλάβεια, όπως ο Ίδιος έδωσε εντολή, και οι Απόστολοι και προφήτες που μας ευαγγέλισαν, οι προκηρύξαντες την έλευση του Κυρίου μας. Να είμαστε ζηλωτές για το καλό, και να απέχουμε από τα σκάνδαλα και τους ψευδαδελφούς και εκείνους που με υποκρισία φέρουν το όνομα του Κυρίου, οι οποίοι αποπλανούν τους κενούς ανθρώπους.
Διότι, ο κάθε άνθρωπος που δεν ομολογεί Ιησού Χριστό ελθόντα εν σαρκί είναι αντίχριστος. Και όποιος δεν ομολογεί το μαρτύριο του Σταυρού, είναι εκ του διαβόλου. Και όποιος αν μεθοδεύει τα λόγια του Κυρίου προς τις δικές του επιθυμίες, και λέει πως ούτε Ανάσταση, ούτε Κρίση υπάρχει, εκείνος είναι πρωτότοκος του Σατανά.
Γι’ αυτό, εγκαταλείποντας την ματαιότητα των πολλών (ανθρώπων) και τις ψευτοδιδασκαλίες τους, ας επιστρέψουμε στον εξ αρχής παραδοθέντα λόγο, νήφοντες προς τις ευχές και υπομένοντες νηστείες, ζητούντες με δεήσεις από τον παντεπόπτη Θεό να μην μας εισάγει σε πειρασμό (δοκιμασία), καθώς είπε ο Κύριος: «Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής»
Ας προσκαρτερούμε λοιπόν μαζί με την ελπίδα μας και τον αρραβώνα της δικαιοσύνης, που είναι ο Χριστός Ιησούς, ο Οποίος πήρε τις αμαρτίες στο ίδιο το Σώμα Του πάνω στο ξύλο, ο Οποίος δεν έκανε καμία αμαρτία, ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα Του, αλλά, για μας, για να ζήσουμε εν Αυτώ, υπέμεινε τα πάντα.
Ας γίνουμε λοιπόν μιμητές της υπομονής (Αυτού), και αν τυχόν πάσχουμε για το Όνομά Του, ας Τον δοξάζουμε. Αυτό είναι ο υπογραμμός που μας έβαλε δια του Εαυτού Του, και εμείς αυτό επιστεύσαμε.
Παρακαλώ λοιπόν όλους σας να πειθαρχείτε στον λόγο της δικαιοσύνης και να ασκείτε κάθε υπομονή, την οποία και είδατε με τα μάτια σας, και όχι μόνο στους μακαρίους Ιγνάτιο και Ζώσιμο και Ρούφο, αλλά και σε άλλους από εσάς, και στον ίδιο τον Παύλο και τους λοιπούς αποστόλους,όντες πεπεισμένοι ότι όλοι αυτοί δεν βάδισαν άδικα, αλλά με πίστη και δικαιοσύνη, και ότι βρίσκονται στον τόπο που οφείλουν να είναι πλάι στον Κύριο, από το οποίο συμπεραίνουμε ότι δεν αγάπησαν τον παρόντα αιώνα, αλλά Εκείνον τον αποθανόντα για εμάς, και αναστάντα από τον Θεό για εμάς.
Μείνετε λοιπόν στα πράγματα αυτά, και ακολουθείτε το παράδειγμα του Κυρίου, μένοντες σταθεροί και αμετάβλητοι στην πίστη, αγαπώντες την αδελφοσύνη και προσκολλημένοι μεταξύ σας, ενωμένοι εν τη αληθεία, επιδεικνύοντες την ταπεινότητα του Κυρίου στις μεταξύ σας συναναστροφές, χωρίς να περιφρονείτε κανέναν.
Όταν μπορείτε να κάνετε καλό, μην το αναβάλλετε, επειδή η ελεημοσύνη ελευθερώνει εκ του θανάτου. Να είσθε ο καθένας σας υποταγμένος στον άλλον, έχοντας ακατάκριτον την συμπεριφορά σας εν μέσω των Εθνικών, ώστε και να λάβετε έπαινο για τα καλά σας έργα, και ο Κύριος να μην βλασφημείται εξ αιτίας σας.
Όμως αλλοίμονο σ’ αυτόν δια του οποίου βλασφημείται το όνομα του Κυρίου! Διδάξτε λοιπόν την νηφαλιότητα σε όλους, και επιδείξτε την και στην δική σας συμπεριφορά.
Θλίβομαι πολύ για τον Ουάλεντα, ο οποίος υπήρξε Πρεσβύτερος κάποτε ανάμεσά σας, διότι τόσο αδιαφόρησε για την θέση που του είχε δοθεί (μέσα στην Εκκλησία). Σας προτρέπω λοιπόν, να απέχετε από την απληστία, και να είσθε αγνοί και ειλικρινείς. Απέχετε από κάθε είδος πονηρίας.
Διότι, αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτόν του σε τέτοια ζητήματα, πώς θα τα κηρύττει στους άλλους; Αν ο άνθρωπος δεν φυλάσσει τον εαυτόν του από την απληστία, θα μολυνθεί από την ειδωλολατρία και θα κριθεί ως ένας των ειδωλολατρών. Όμως ποιοι από εμάς έχουν άγνοια για την κρίση του Κυρίου; Μήπως δεν γνωρίζουμε ότι οι άγιοι θα κρίνουν τον κόσμο, καθώς διδάσκει ο Παύλος;
Όμως ούτε έχω δει, ούτε έχω ακούσει για τέτοιο πράγμα για σας, εν μέσω των οποίων ο ευλογημένος Παύλος εργάσθηκε, και οι οποίοι αναφέρεσθε στην αρχή της Επιστολής του. Διότι σας επαινεί, σε όλες εκείνες τις Εκκλησίες που τότε μόνο εκείνες γνώριζαν τον Κύριο, αλλά που εμείς (δηλαδή της Σμύρνης) δεν είχαμε ακόμα γνωρίσει.
Θλίβομαι βαθύτατα λοιπόν, αδελφοί, για εκείνον (τον Ουάλεντα) και την σύζυγόν του, στους οποίους ο Κύριος ας χαρίσει αληθινή μετάνοια! Ώστε ως εκ τούτου να μεριμνείτε να είσθε μετρημένοι, και να μην θεωρείτε ως εχθρούς τους τοιούτους, αλλά να τους ανακαλείτε, ως πάσχοντα και απολωλότα μέλη, προκειμένου να σώσετε ολόκληρο το σώμα σας. Πράττοντας έτσι, θα οικοδομηθείτε και εσείς.
Διότι είμαι βέβαιος πως είσθε καλά εξασκημένοι στις Άγιες Γραφές και πως τίποτε δεν είναι κρυμμένο από εσάς, όμως αυτό το προνόμιο δεν έχει δοθεί ακόμα σε μένα. Λέγεται λοιπόν στις Γραφές «Οργίζεσθε, και μην αμαρτάνετε», και «Μην αφήνετε να δύσει ο ήλιος επί της οργής σας». Ευτυχισμένος είναι εκείνος που το θυμάται αυτό. Πιστεύω πως έτσι είναι με εσάς.
Έτσι λοιπόν, είθε ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι ο Υιός του Θεού και ο παντοτινός Μέγας Αρχιερέας μας, να σας οικοδομήσει στην πίστη και στην αλήθεια, και σε κάθε ταπεινοφροσύνη, ηπιότητα, υπομονή, μακροθυμία, ανοχή και αγνότητα. Και είθε να σας δώσει μερίδα και θέση ανάμεσα στους αγίους Του, και σε εμάς μαζί σας, και σε όλους όσοι είναι κάτω από τον ουρανό, οι οποίοι πιστεύουν στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, και στον Πατέρα Του, ο Οποίος Τον ανέστησε εκ των νεκρών.
Εύχεσθε υπέρ όλων των αγίων. Εύχεσθε επίσης για τους βασιλείς και τους ηγεμόνες, και για εκείνους που σας διώκουν και σας μισούν, και για τους εχθρούς του Σταυρού, ώστε οι καρποί σας να είναι φανεροί σε όλους, και εσείς να είσθε τέλειοι εν Αυτώ.
Μου γράψατε, και εσείς και ο Ιγνάτιος, αν τυχόν πάει κανείς προς την Συρία, να μεταφέρει και τα δικά σας γράμματα, πράγμα που θα κάνω, αν βρω την κατάλληλη ευκαιρία, είτε ο ίδιος εγώ, ή με εκείνον που εγώ θα στείλω να πρεσβεύσει και για εσάς.
Τις επιστολές του Ιγνατίου που εστάλησαν σε εσάς από τον ίδιο, και άλλες, όσες είχαμε μαζί μας, σας τις στείλαμε, όπως μας παραγγείλατε. Αυτές είναι υποταγμένες στην επιστολή αυτή, από τις οποίες μπορείτε να ωφεληθείτε πολύ. Επειδή περιέχουν πίστη και υπομονή και κάθε οικοδομή που ανήκει στον Κύριό μας....
...Και για τον ίδιο τον Ιγνάτιο και εκείνους που είναι μαζί του, αν τυχόν υπάρχουν οποιεσδήποτε πληροφορίες, παρακαλούμε να μας τις γνωστοποιήσετε.
Αυτά σας τα έγραψα δια του Κρήσκεντος, τον οποίον μέχρι τώρα σας τον συνιστούσα και τώρα σας συνιστώ. Διότι έχει υπάρξει ανένοχος ανάμεσά μας, και πιστεύω ανάμεσά σας επίσης. Επί πλέον, να δεχθείτε και την αδελφή του με εκτίμηση όταν εκείνη έλθει σε εσάς. Μείνετε ασφαλείς εν τω Κυρίω Ιησού Χριστώ.
Η Χάρις να είναι με όλους σας.
Αμήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου