ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Δος μου κι εμένα άνεση, Παναγιά μου,
πριν ν’ απέλθω και πλέον δεν θα υπάρχω.(Αλεξ. Παπαδ.)

Σάββατο, Ιουλίου 11, 2009

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου: Σατανολατρεία και Εκκλησία


Το σημερινό ευαγγέλιο που αφορά στην θεραπεία δύο δαιμονισμένων από το Χριστό , μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε ανοικτά για μία ανοικτή πληγή που βασανίζει και ντροπιάζει την κοινωνία : τη σατανολατρεία. Υπάρχουν πολλές μορφές σατανολατρείας όπως είναι ο σατανισμός , η ειδωλολατρεία , οι αντιχριστιανικές αιρέσεις , ο νέος δωδεκαθεϊσμός κ.α με συντομία όμως θα σταθούμε σε δύο κύρια φαινόμενα της λατρείας του Σατανά : τη μαγεία και τον αποκρυφισμό.

Και πρώτον η μαγεία. Καθημερινά σχεδόν οι ιερείς καλούνται να διαβάσουν εξορκισμούς και να κάνουν αγιασμούς και ευχέλαια σε φοβισμένους ανθρώπους που ανησυχούν για το αν έπεσαν ή επειδή έπεσαν θύματα της μαγείας ή της βασκανίας φθονερών συνανθρώπων τους. Η μαγεία , η καταφυγή σε μάγους ιερείς του Σατανά και οι διάφορες περιπτώσεις δαιμονισμών είναι φαινόμενα που αν και δεν τα εγκρίνουμε ή και κατά βάθος δεν τα πιστεύουμε , γιατί σήμερα ο άνθρωπος πονήρεψε και παρα-μορφώθηκε και θεωρεί τον εαυτό του σοφώτερο των αρχαίων γενεών , είναι φαινόμενα που τείνουμε να τα συνηθίσουμε . Κανείς δεν αντιδρά όταν ακούσει πως κάποιος δικός του ή γνωστός του από αμάθεια ή από φθόνο και κακία καταφεύγειστους υπηρέτες του Σατανά για να κακοποιήσει έναν συνάνθρωπο του ή για να πετύχει χρήμα και δόξα ή για να μην υστερήσει έναντι των άλλων ψευτομοντέρνων και ανόητων που καταφεύγουν στα μέντιουμ και τους μάγους. Αλλοίμονο όμως γιατί σύμφωνα με το λόγο της αποκάλυψης του απ Ιωάννη γέμισε η γη από κάθε δαιμόνιο και κάθε πνεύμα σκοτεινό. Ανοησίες θα πεί κάποιος. Υπερβολές και ψέματα της Εκκλησίας θα πει άλλος δήθεν αγανακτισμένος. Κάποιος άλλος , ακόμα και αν ανήκει στους χριστιανούς που συχνάζουν στην Εκκλησία και συμμετέχουν στα μυστήρια της θα γελάσει ειρωνικά. Το καλύτερο όμως τέχνασμα του Σατανά λέει κάποιος σοφός είναι να μας πείσει πως δεν υπάρχει.Χάσαμε δυστυχώς κάθε χριστιανικό φρόνημα αγάπης και αλληλεγγύης. Δεν καμαρώνουμε για την επιτυχία και την ευτυχία του άλλου αλλά ορμάμε να τον κατασπαράξουμε! Και συγχωρήστε με για την έκφραση που θα χρησιμοποιήσω αλλά μερικοί χριστιανοί από φωτισμένοι και κατά χάρη του Θεού αγιασμένοι άνθρωποι μεταμορφώθηκαν σε κακοποιούς και σκοτεινούς δαίμονες. Αλλοίμονο! Γιατί η μαγεία μαύρη ή λευκή «αθώα» ή πονηρή είναι καθαρή λατρεία του Σατανά. Όποιος καταφεύγει στη μαγεία περιφρονεί τον Εσταυρωμένο Χριστό και προδίνει τη θυσία Του για το ανθρώπινο γένος. Όποιος καταφεύγει στη μαγεία αρνείται το βάπτισμα Του αυτό που του έδωσε ζωή μέσα σε ένα κόσμο θανάτου και αρραβώνα της βασιλείας του θεού και ομολογεί πως είναι φίλος του διαβόλου και κληρονόμος της κόλασης. Κανείς δεν μπορεί να είναι και χριστιανός και λάτρης της μαγείας. Κανείς δεν μπορεί να είναι δούλος σε δύο κυρίους ή τον ένα θα αγαπήσει ή τον άλλο θα μισήσει. Η με τον Χς ή με τον σ.Οι κανόνες της Εκκλησίας αποκόβουν από τη ζωή δηλ απ το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας όχι μόνον τους μάγους αλλά και όσους τους ακολουθούν. Και ενώ τις μεγαλύτερες αμαρτίες τις συγχωρεί η Εκκλησία τους σατανολάτρες τους στερεί τη Θεια Κοινωνία ως την ώρα του θανάτου τους.

Ας έρθουμε τώρα και στον αποκρυφισμό. Στις μέρες μας επικρατεί μεγάλη θρησκευτική σύγχυση. Αιρέσεις , φιλοσοφικές ομάδες και διάφορες παραθρησκείες παίρνουν αφορμή το δικαίωμα της γνώμης και προσπαθούν να πλήξουν την ελευθερία του προσώπου. Στο στόχαστρο έχουν κυρίως την ορθόδοξη Εκκλησία και πίστη γιατί εκεί και μόνον εκεί βρίσκεται η ελευθερία και η αλήθεια. Κατηγορούν την εκκλησία για καλλιέργεια μίσους και επιστροφή στο μεσαίωνα και ιδού! Αυτοί οι ίδιοι έχουν επαναφέρει το μεσαίωνα στον 21ο αιώνα. Όπου και αν γυρίσεις είτε μέσα από τις τέχνες την τηλεόραση τη λογοτεχνία τη μουσική ακόμα και στον κόσμο των αθώων δηλ των παιδιών συναντάς τέρατα, δαίμονες , σκοτεινούς μύθους , μάγους , απάνθρωπες θεωρίες και αντιχριστιανικά μηνύματα. Και όλα αυτά σε ένα κλίμα ανεκτικότητας και αδιαφορίας. Ο κόσμος διψά για πίστη και θρησκεία και πνευματικότητα και οι διάφοροι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται αυτή τη δίψα. Το ήθος της χριστιανικής πίστης είναι ακατανόητο και βαρύ για το σημερινό άνθρωπο που κοιτάζει μόνον την ευκολία και το συμφέρον του. Ποιος θέλει να νηστεύει και να θυσιάζεται και να αγαπά και να ταπεινώνεται όταν διάφοροι οπαδοί του σκότους του σερβίρουν εύκολες λύσεις και πιο βολικές για την καλοπέραση του θρησκείες που του προσφέρουν ηδονές και ψεύτικη χαρά και καθησυχασμό της συνείδησης του.Οι θρησκείες αυτού του κόσμου βολεύουν τους λογικούς ανθρώπους. Ο άνθρωπος προτιμά να προσκυνάει ένα είδωλο ή μια διεστραμμένη ιδέα φτάνει να έχει την καλοπέραση και την ασφάλεια του. Δεν αντιδρά όταν το παιδί του βομβαρδίζεται από κάθε ανηθικότητα ή όταν παραδίνεται σε μια καταστροφική λατρεία ή αίρεση. Φτάνει να έχει ένα άνετο παρόν και ένα εξασφαλισμένο μέλλον ή να μην υστερεί από τις συνήθειες των άλλων παιδιών. Αλλοίμονο όμως γιατί μετά από αυτή τη ζωή υπάρχει κρίση και μετά ανταπόδοση.Ποιος είναι ο σκοπός της Εκκλησίας όταν υπογραμμίζει αυτές τις αλήθειες; Η Εκκλησία ούτε θέλει να τρομοκρατεί τον κόσμο ούτε να καταπιέζει την ελευθερία του ανθρώπου. Από αγάπη και ενδιαφέρον τα φωνάζει όλα αυτά γιατί σκοπός της Εκκλησίας είναι η εν Χριστώ σωτηρία του ανθρώπου. Η Εκκλησία δεν ψαρεύει θύματα όπως οι λάτρεις του διαβόλου ούτε ζητάει τυφλούς οπαδούς αλλά ούτε και χαϊδεύει τα αυτιά κανενός. Και πρέπει επίσης να καταλάβουν όλοι πολύ καλά πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον Χριστό και την εκκλησία για τη σωτηρία του και όχι ο Χριστός και η εκκλησία τον άνθρωπο. Ο Χριστός νίκησε με τον σταυρό και την ανάσταση Του τον διάβολο. Ο διάβολος δεν έχει εξουσία πάνω σε κανέναν από μας αν δεν του την παραχωρήσουμε εμείς γιατί ο Θεός επειδή είναι φιλάνθρωπος και ελεήμων μας έπλασε ελεύθερους να διαλέγουμε το καλό ή το κακό. Αλλά ούτε το κακό το έπλασε ο Θεός ούτε υπάρχει από μόνο του. Αλλά όπως όπου δεν υπάρχει φως γίνεται σκοτάδι και όπου δεν υπάρχει ζωή θάνατος έτσι και όταν αρνούμαστε το θέλημα του Θεού γεννάμε το κακό στον κόσμο. Αλλά ούτε ο Θεός επιθυμεί να εξαφανίσει τους αμαρτωλούς και το διάβολο αλλά περιμένει από αυτούς τους δυστυχισμένους την επιστροφή και τη μετάνοια τους.

Αδελφοί μου, η Εκκλησία έχει τα όπλα εναντίον του διαβόλου και αυτά είναι η προσευχή , η νηστεία , ο Σταυρός και οι αγιαστικές τελετές και πάνω από όλα η συμμετοχή μας στα Ιερά μυστήρια. Αυτός που αγωνίζεται πνευματικά με προσευχή και νηστεία , εξομολογείται και κοινωνεί τακτικά με ταπείνωση και μετάνοια και αγάπη Χριστού γίνεται άτρωτος στις διαβολικές επιθέσεις. Ούτε η μαγεία ούτε ο δαιμονισμός ούτε η βασκανία και η αίρεση μπορούν να τον πλήξουν . Αλλά θα ζει ελεύθερος και αμέριμνος μέσα στην εκκλησία του Θεού , τη βασιλεία του θεού και αν ακόμα ο Θεός επιτρέψει να πέσει σε πειρασμό για να δοκιμαστεί γρήγορα θα δικαιωθεί και θα απαλλαχτεί από κάθε στενοχώρια. Αλλοίμονο όμως σ’ αυτούς που αφορίστηκαν από μόνοι τους από τη μάνδρα του Χς δηλ όσους δεν έχουν πνευματική και μυστηριακή ζωή. Είναι ανά πάσα στιγμή ευάλωτοι στις επιθέσεις του διαβόλου και των δούλων του. Και κάτι τελευταίο Στην επόμενη δοκιμασία μας ας μην καταφύγουμε σε εκτός της εκκλησίας δρόμους για να σωθούμε αλλά ούτε να υπολογίζουμε μόνον στη βοήθεια των κοινών ανθρώπων. Κάθε δοκιμασία είναι ανάλογα σταλμένη από το Θεό για την πνευματική μας σωτηρία. Αν καταφύγουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας , στην προσευχή και στην ελπίδα προς το Θεό Εκείνος σύντομα θα μας απαλλάξει από κάθε θλίψη με τρόπο που Εκείνος γνωρίζει πως είναι συμφέρων για τον κάθε άνθρωπο. Επίσης ο Κύριος μας έδωσε και άλλη καταφυγή ελπίδας και βοήθειας την Παναγία μητέρα Του και τους αγίους Ας τους επικαλούμαστε με πίστη σε κάθε δοκιμασία .

 Ο Κύριος να μας ελεεί και να μας προστατεύει από τον πονηρό

ΑΜΗΝ.

2 σχόλια:

ευθύμιος είπε...

π.Παντελεήμων ευχαριστούμε για το πνευματικό εφόδιο.

εύχεσθε
Θύμιος
Αθήνα

Ι. Ν. Αγ.Βαρβάρας-Οσ. Σάββα είπε...

Εάν συγκρίνει κανείς την εικόνα του σημερινού Ευαγγελίου με την σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αναγνωρίσει κοινές αδυναμίες για τις οποίες η σημερινή κοινωνία μας κρίνεται περισσότερο ένοχη. Με δεδομένο το απολυτρωτικό έργο του Χριστού και την καταπάτηση του διαβόλου αμφιβάλλουμε ακόμα για την βδελυρή ύπαρξή του, φανερώνοντας την ολιγοπιστία μας και την αδυναμία μας να ανταπεξέλθουμε στις επιθέσεις του εναντίον του ανθρώπου.