Ῥάκει καθάπερ βροτὸς σπαργανοῦται, ὁ τῇ οὐσίᾳ ἀναφής.
Θεὸς ἐν φάτνῃ ἀνακλίνεται, ὁ στερεώσας τοὺς οὐρανούς πάλαι κατ' ἀρχάς.
Ἐκ μαζῶν γάλα τρέφεται, ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ Μάννα ὀμβρίσας τῷ Λαῷ.
Μάγους προσκαλεῖται, ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας.
Δῶρα τούτων αἴρει, ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου.
Προσκυνοῦμέν σου τὴν Γένναν Χριστέ
Δεῖξον ἡμῖν καὶ τὰ θεῖά σου Θεοφάνεια.
(από τις Μεγάλες ώρες των Χριστουγέννων, πού στην Κάλυμνο η λαϊκή ευσέβεια ονομάζει "οι ώρες της Παναγιάς μας", υποννοώντας τον χρόνο ωδινών πρίν την γέννα, πού έχει κάθε μητέρα σε κάθε φυσιολογική γέννηση ανθρώπου! Αυτό θυμίζει κάπως και τα Θρακιώτικα Κάλαντα. Όταν η λαϊκή ευσέβεια είναι αγνή και άδολη και τα θεολογικά λάθη συγχωρούνται. Άλλωστε όλα αυτά είναι συγκινητικώς συγκινητικά και όμορφα.Καλά Χριστούγεννα!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου