Λένε για το Πάσχα πώς είναι η Συμβολική Εορτή της Θυσίας και της Αγάπης και της Ταπείνωσης.
Μπορείς να πάρεις τέτοια βοηθητικά πνευματικά μηνύματα από το Πάσχα, αλλά δεν είναι θρησκειολογικός μύθος ή συμβολικό παραμύθι ενός πάσχοντος θεού.
Καμιά φορά σκέφτομαι πόσο μακρυά είναι οι χριστιανοί από το πνεύμα του Χριστού, της πίστης τους.
Δεν υπάρχει τίποτα το συμβολικό ή ιδεατό στο πάσχα.
Είναι μια φρικτή πραγματική ιστορία πόνου, αίματος και εξιλαστήριας αγάπης. Σάρκας. Υλικού κόσμου πού μετουσιώνεται σε πνευματικό και αιώνιο.
Έχουμε έναν Θεό πού γίνεται Σάρκα. Και αυτή η Σάρκα παθαίνει, πληγώνεται, σταυρώνεται,δέχεται μύρα και νεκρικες περιποιήσεις,θάπτεται.
Ανασταίνεται και γίνεται αιώνια.
Ο Χριστός δίνει στους μαθητές Του Ψωμί και Κρασί. Το Σώμα και το Αίμα του δεν το δίνει διά λόγου ή συμβόλων, αλλά διά υλικών στοιχείων, πού τα πιάνουν, τα αισθάνονται, τα τρώνε , τα γεύονται.
Ο Ιωάννης δεν αγκαλιάζει ένα σύννεφο, αλλά πέφτει στο στήθος του Ιησού, όπως θα έπεφτε στην αγκαλιά του χωματένιου αδελφού του.
Ο Πέτρος αρνείται όχι ένα σύμβολο ή ένα είδωλο Θεού, αλλά τον Διδάσκαλο με τον οποίο έζησε και συνέφαγε.
Ο Θωμάς ψηλαφεί ίχνη από καρφιά και λόγχη σε Σώμα πραγματικό. Αφθαρτοποιημένο αλλά π ρ α γ μ α τ ι κ ό.
Πάνω στον Σταυρό δεν πέθανε μια ιδέα ή ένα φάντασμα. Μαρτύρησε και πέθανε ένας ιστορικός συγκεκριμμένος Άνθρωπος. Ο Θεός πού έγινε Άνθρωπος.
Το Πάσχα δεν είναι σύμβολο. Είναι η ρεαλιστική ιστορία του Σταυρωμένου, Νεκρού και Αναστημένου Θεού.
Γι αυτό και η Σωτηρία είναι πράγμα και ιστορία και όχι σύμβολο ή ιδέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου