Κυριακή Α΄του Ματθαίου ή των Αγίων Πάντων

Οἱ πνευματορρήτορες, οἱ Μαθηταὶ τοῦ Σωτῆρος, τοῦ Πνεύματος ὄργανα, πίστει χρηματίσαντες, διεσπάρησαν, εἰς τὰ γῆς πέρατα, τὸ σεπτὸν κήρυγμα, ὀρθοδόξως κατασπείροντες, ἐξ ὧν ἐβλάστησαν, θείᾳ γεωργίᾳ καὶ χάριτι Μαρτύρων τὰ στρατεύματα, πάθος τὸ σεπτὸν εἰκονίζοντες, διὰ πολυτρόπων, στρεβλώσεων μαστίγων καὶ πυρός, καὶ παρρησίᾳ πρεσβεύουσιν, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν

Το τροπάριο αυτό του Εσπερινού, αγαπητοί μου αδελφοί, ερμηνεύει την αιτία και την αφορμή, που η αγία Εκκλησία μας, έθεσε την μνήμη των αγίων Πάντων, αυτήν ακριβώς την Κυριακή μετά την αγία Πεντηκοστή. Καρπός του ευαγγελικού κηρύγματος και της θαυματοφόρου δράσεως των αγίων αποστόλων σε όλη την οικουμένη, ήταν οι άγιοι πάντες, η χορεία των αγίων της Εκκλησίας μας. Η οικονομία του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου επισφραγίζεται με τον κατακλυσμό του αγίου Πνεύματος και τον εγκαινισμό της επί γης ιστορικής Εκκλησίας. Η εκκλησία κοσμείται από τους αγίους, όπως ακριβώς, για να μνημονεύσουμε τους υμνογράφους, ο ουρανός με τα αστέρια και η βασιλική πορφύρα βάφεται με το αίμα των μαρτύρων.Αυτή η εορτή σηματοδοτεί την εποχή του θέρους και έχει εσχατολογικό χαρακτήρα. Ήδη , ο Χριστός προείπε για τον πολύ θερισμό και παρακίνησε τους αποστόλους να δέονται για εμφάνιση εργατών στον αγρό αυτό του θερισμού. Και δράγματα και σοδειά επουράνια είναι οι άγιοι, οι αφιερωμένοι στον Θεό.

Η λέξη άγιος ερμηνεύεται ως ο κεχωρισμένος, ο ξεχωριστός, ο διαλεγμένος, ο αφιερωμένος μέσα από πολλούς, ο μακράν της φθοράς και εκτός της αμαρτίας του κόσμου. Γι αυτό και άγιος κατ' ουσίαν είναι Αυτός και Μόνος ο Τριαδικός Θεός. Άγια επίσης, δηλαδή ξεχωρισμένα και αφιερωμένα, θεωρούνται στην αρχαιότητα τα σκεύη και τα σκηνώματα και τα προς θυσίαν ζώα , πού αφιερούνται στην λατρεία του Θεού και έχουν αυστηρά λατρευτική χρήση και αφιέρωση σε Αυτόν. Άγιο έθνος και λαός ονομάζονται και αυτοί οι χριστιανοί, ως γένος εκλεγμένο μέσα από τον κόσμο, εξαγορασμένο με την θυσία του Χριστού και αναγεννημένο στην κολυμβήθρα. Άγιοι λοιπόν και οι αδελφοί μας εκείνοι πού μετέχουν κατ ενέργειαν και χάρη στην αγιότητα του Θεού, γιατί με την ζωή ή το μαρτύριο ή την εκκλησιαστική τους προσφορά, ξεχώρισαν μέσα στην Εκκλησία και προχώρησαν από το κατ εικόνα στο καθ ομοίωσιν και διήλθαν την κάθαρση, τον φωτισμό και την θέωση, τα στάδια εκείνα πού θεωρούνται τελειωτικά των υλικών ανθρώπων. Η παραγγγελία του Θεού "άγιοι γίνεσθε καγω άγιος ειμί" σηματοδοτεί και την πορεία και το καθ ημέραν άθλημα κάθε χριστιανού πού επιδιώκει την αγιότητα ως σκοπό και τέλος ζωής και μαρτυρίας επίγειας.

Η αγιότητα είναι άνωθεν δώρημα. Και σαν κάθε δώρο θεϊκό δεν είναι προσωπική κατάκτηση ή προνόμιο ή κατόρθωμα του ανθρώπου. Αλλά είναι δώρημα εκ του Πατρός των φώτων, πού δίδεται κατά χάριν όμως , όχι στον αδιάφορο και τον χλιαρό και τον εμπαίκτη, αλλά σε αυτόν πού η ζωή του κοσμείται από το αίμα και τον ιδρώ του μαρτυρίου και της μαρτυρίας για τον Χριστό. Ήδη ο Χριστός χρησιμοποιεί στο ευαγγέλιο την λέξη "μακάριος" προκειμένου για τον άγιο. Μακάριοι είναι οι ταπεινοί, οι μετανοούντες, οι δίκαιοι, οι ειρηνοποιοί, οι καθαροί στην καρδιά, αυτοί πού διώκονται για το όνομα χριστιανός, αείποτε και απανταχού της οικουμένης. Σε αυτούς δωρίζεται η θεία χάρη και αυτοί παρακαλούν τους αδελφούς τους.

Στις μέρες μας , μέρες αμφιβολίας, κρίσης και αποδόμησης κάθε αξίας,επιζητείται με πόθο η αγιότητα. Βλέπουμε, με πόσο λαχτάρα ο λαός του Θεού, αλλά και ο μέτριος και αδιάφορος άνθρωπος επιζητεί λόγο παρηγοριάς, γέροντα και πνευματικό άνθρωπο, σημεία και λόγους, καταφυγή σε ναούς και σεβάσματα. Η αγιότητα χωρίς να εκλείπει μέσα στην Εκκλησία, πολλές φορές δεν φαίνεται όμως. Χρειάζεται οξύ πνευματικό κριτήριο και πάρα πολύ ταπείνωση και διάκριση για να ξεχωρίσει κανείς το γνήσιο από το κίβδηλο και το χαριτωμένο από το εντυπωσιακό αλλά κενό. Και αν όμως δεν φαίνεται, ούτε σπανίζει, ούτε κρύβεται. Αλλά κατά το ευαγγελικό λόγιο: ο άγιος είναι σαν πόλη πού βρίσκεται πάνω σε όρος και δεν μπορεί να κρυφτεί και λυχνάρι πού τίθεται ψηλά και εκπέμπει το φωτισμό προς όλους.Αν εμείς δεν μπορούμε να δούμε και να διακρίνουμε, δεν είναι της αγιότητας και του αγίου η αδυναμία, αλλά δική μας και κριτήριο ανετοιμότητας και πνευματικής κενότητας.

Η αγιότητα επίσης, δεν αφορά τω καιρώ εκείνω. Τω καιρώ των προφητών και των αποστόλων και των μαρτύρων των ρωμαϊκών χρόνων και των βυζαντινών πατέρων της Εκκλησίας. Ούτε αυτά τα πλάσματα τα ιερά ήταν εξωγήινα και ουρανοκατέβατα. Η αγιότητα είναι εκπομπή από τον Θεό. Και όσο ο Θεός είναι άπειρος και άχρονος και απέραντος, τόσο και η ενέργεια του στον κόσμο. Γι αυτό και άγιοι υπάρχουν παντού και πάντα και δη εκεί πού εξέλιπε η ευσέβεια και περίσσεψε η αμαρτία και κυριάρχησε η απιστία . Ο άγιος άνθρωπος είναι όαση στην αφόρητη ερημιά και ύδωρ πού δίνει αναψυχή στον καύσωνα της ανομβρίας. Δεν είναι άγνωστο πώς στις μέρες μας, μέρες πού μυρίζουν έσχατα, αντίχριστο και απιστία απελπιστική, σηκώθηκε διωγμός μέγας σε χώρες όχι μακράν από εμάς και εκεί μαρτυρούν φρικτά και δίνουν ζωή και αίμα για τον Χριστό , χριστιανοί αδελφοί μας, όπως εκείνα τα ρωμαϊκά χρόνια της παρακμής και του σκληρού διωγμού. Αλλά και αυτοί οι ομολογητές των ανατολικών χωρών, πού διώχτηκαν από την αθεΐα και αυτοί οι ευλογημένοι αδελφοί μας πού θέλουν να ζουν κατα Χριστόν και συνθλίβονται μέχρι θανάτου από τις άθεες δυτικές κοινωνίες του καταναλωτισμού και της σκληρής αθείας, δεν είναι απόδειξη και τεκμήριο και σημείο, πώς άγιοι υπάρχουν ακόμα και σήμερα και παντού και πάντα και είναι το στέρεο αντιστύλι στην λαίλαπα την σατανική του αντιχρίστου όλων των εποχών;

Τελειώνοντας, να πούμε πώς η σημερινή εορτή αποτελεί όχι μόνο τιμή και τεκμήριο σωτηρίας για μας, αλλά διδασκαλία. Διδασκαλία όχι ηθικού στυγνού παραγγέλματος και πόθου ευσεβούς για αγιότητα και περισσότερη αγιότητα, σαν μια τελειοτητα εξωτερική, αλλά ανθρωπολογικό πρότυπο και θεϊκός φωτοδότης. Κάθε άγιος είναι ένας τελειωμένος άνθρωπος, ένας κατά χάριν Θεός. Εκεί προσβλέπω κι εγώ ο χριστιανός. Μέσα από την μαρτυρία και πολλές φορές, σχεδόν πάντα, μέσα από το μαρτύριο, μέσα από την μυστηριακή και καθαρτική της προσευχής και του βίου λατρευτικής μου ζωής, μέσα από το βίωμα του ευαγγελιου στην πράξη και την θεωρία, μέσα από την αφιέρωση μου στον όντως Όντα και Μόνον Θεό, αγιοποιούμαι και λαμβάνω δώρον πάνω στο δώρον και χάριν αντί χάριτος. Αυτό επιζητώ, αυτό προσδοκώ και αυτό επιδιώκω, εγώ ο χριστιανός! Και πλάι μου είναι οι άγιοι, αυτοί πού μοιάζουν στον Θεό, ο απειροπρόσωπος Χριστός, πού μεσιτεύουν για την δική μου καταξίωση και τελείωση. Αμην.

6-6-2015