Των Αγίων Πάντων

Των αγίων πάντων ο χορός του ευαγγελίου ο αμάραντος καρπός! Μια Κυριακή μετά την Πεντηκοστή εορτάζουμε την μνήμη πάντων των αγίων. Των από ανατολής έως δυσμών και από βορρά έως νότου, από των αρχής έως των επ εσχάτων.

Τίθεται αυτή η πανήγυρη μια Κυριακή μετά την αγία Πεντηκοστή, διότι οι άγιοι είναι οι καρποί και τα δράγματα του αποστολικού κηρύγματος. Οι θεοκήρυκες απόστολοι έφεραν το μήνυμα της Ανάστασης έως των περάτων της Οικουμένης και έως των περάτων του χρόνου, διά της Εκκλησίας, καθοδηγούμενοι από το άγιο Πνεύμα.

Οι άγιοι είναι τα τέκνα του αγίου Πνεύματος, οι φωτισμένοι από το κήρυγμα το αποστολικό και αφοσιωμένοι ψυχή και σωματι στην αγάπη του Ιησού Χριστού.

Η σύναξη αυτή των αγίων πάντων έχει μια ιστορική αφορμή και μια πρακτική αιτία. Ήδη από τους πρώτους αποστολικούς χρόνους αποδίδεται τιμή σε αποστόλους, προφήτες, ιεράρχες και ιδίως στους μάρτυρες, στην Θεοτόκο και αυτούς τους αγγέλους. Πρώτη Εκκλησία των αγίων πάντων Μαρτύρων θεωρείται το Πάνθεον στην Ρώμη, ενώ από νωρίς οι τάφοι των αγίων αποτελούσαν σημεία λειτουργικής σύναξης και οι μνήμες τους ευκαιρία ευχαριστηριακή. Την εορτή όμως των αγίων πάντων καθιέρωσε ο βασιλεύς Λέων για να τιμάται μαζί τους η σύζυγος του Θεοφανώ, η οποία έζησε ασκητικά και κοιμήθηκε οσιακά. Αν όντως υπήρξε αγία θα συγκαταριθμείτο η μνήμη της μετά πάντων των αγίων. Η Εκκλησία αναγνώρισε τελικά την αγιότητα τηςκαι την πανηγυρίζει στις 16 Δεκεμβρίου. 

Ο πρακτικός λόγος της θέσπισης τέτοιας εορτής ήταν για να τιμώνται πάντες οι άγιοι σε μία μέρα και μαζί με τους γνωστούς και όλοι αυτοί οι ανώνυμοι των οποίων η αγιότητα είναι γνωστή μόνον στον Θεό.Είναι ένα ερέθισμα και προς όλους μας να ζηλώσουμε την αγιότητα, την απόκτηση του αγίου Πνεύματος και την κατά χάρη θέωση μας , ως σκοπό της ζωής μας, παίρνοντας παραδειγματα τους αγίους.Όλοι οι βαπτισμένοι ορθόδοξοι χριστιανοί είμαστε εν δυνάμει άγιοι γιατί μετέχουμε της μοναδικής αγιότητος του Μόνου Αγίου Θεού. Το θέμα είναι να γίνουμε και εν ενεργεία άγιοι, ξεχωρισμένοι από την αμαρτία και αφοσιωμένοι στον Θεό ως κατοικητήρια και ναοί του Πνεύματος Του. Άλλοι έδωσαν αίμα, άλλοι πνεύμα, άλλοι και τα δυό.

Ο καιρός πού ζούμε δεν είναι ανασχετικός προς την αγιότητα, όπως αφελώς και από έλλειψη αγωνιστικότητας και ψύχρανσης της πρώτης αγάπης λέγεται. Αλλά ιδιαίτερα είναι καιρός κρίσης και εσχάτων.Μακάριοι οι αποθνήσκοντες εν Χριστώ απ άρτι. Οι άγιοι των τελευταίων ημερών θα δοξαστούν περισσότερο από τον Χριστό. Τώρα ζούμε στην κοσμοκρατορία του πονηρού και αυτό γίνεται αντιληπτό πιό έντονα. Τώρα είναι η εποχή των μεγάλων αγίων, πού θα ξεπεράσουν στους αγώνες και την δόξα και αυτούς τους πρωτομάρτυρες.Φτάνει να μην ψυχρανθεί αυτή η αγάπη μας η πρώτη. Τώρα δεν έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ της λεπίδας και του Χριστού, αλλά μεταξύ της μακάριας και ηθικής και αγίας κοινωνίας, όπως θέλει να προβάλλεται με όλη την ψευδώνυμη αγάπη και τον τεχνητό ανθρωπισμό της και του Χριστού. Οι καιροί είναι πονηρότεροι! Τον Διοκλητιανό και τον Άρειο τον γνωρίζαμε. Τώρα άντε να αναγνωρίσεις τον Σατανά ως άγγελο φωτός , μέσα σε αυτή την βαβυλωνια. Η μεγάλη Κρίση τώρα επέφανε στον κόσμο.