ΑΓΙΑ ΝΥΧΤΑ...

Την αγαπώ την χριστουγεννιάτικη νύχτα. 

Μεγάλη Νύχτα! Νύχτα συντριβής και Νύχτα σιωπηλής προσδοκίας!Αδειάζοντας από επιθυμίες, εαυτόν και μεγάλες ιδέες. Άναυδοι και συνετοί μπροστά στην φάτνη, επιδιώκοντας και εμείς την ευλογημένη και θεραπευτική παράκληση της λαθότητας στην Βαβυλώνα του κόσμου. Η ψυχή έχοντας νοσταλγίες αρχαίου παρελθόντος επιθυμεί να μεταμορφωθεί σε ασήμαντη σπιθαμή μέσα στο Θεοδέγμον Σπήλαιο. Να ζήσει εκ του σύννεγυς το θαύμα, τρόμω και χαρά!

Μοναδική Νύχτα!Δεν ξέρω αν άλλοι νιώθουν κάτι το μαγευτικό ή το ιδιαίτερο ή το νοσταλγικό. Σε όποια κατάσταση και αν βρεθώ, σε όποιους καιρούς και αν παραδέρνω, πάντα ένα και μόνιμο είναι το συναίσθημα τούτη την Νύχτα. Ένας βαθύς συγκλονισμός κατάπληξης και ευγνωμοσύνης. 
Ο Θεός να πτωχαίνει σε ένα παχνί, άσημος και άγνωστος από τον πολύ κόσμο, σε έναν υπόγειο χώρο, μια νύχτα που για τον ανυποψίαστο κόσμο είναι μια από  τις άλλες.
Αυτή η κένωση σε εξουθενώνει και σε κάνει να αισθάνεσαι πολυτιμότερος και ό,τι έχεις κάποιο σκοπό. 

Ο Θεός ΑΔΕΙΑΣΕ ΣΕ ΣΕΝΑ και έγινε άνθρωπος για να γίνεις όχι καλύτερος ηθικά ή πνευματικά ή κοινωνικά, αλλά να γίνεις θεός. Τότε ο άνθρωπος βλέπει τον εαυτό του, τότε η ψυχή ζυγιάζει το πολύτιμο μέταλλο της, πού είναι θεού κατασκεύασμα και εις Θεόν κατάληξη και φρικιά. Η σιωπή είναι αυτή πού περικλείει σαν στολίδι αμίμητο ολη αυτή την αίσθηση και την κατάπληξη.

Πραγματικά, όσο βλέπεις τον εαυτό σου πιό ταπεινό και πιό μικρό μέσα στους αιώνες και τις μυριάδες των ανθρώπων, μικρό και ταπεινό, μπροστά στο μεγαλείο του ταπεινωμένου Θεού, τόσο υψώνεσαι και ολοκληρώνεσαι και φιλοτιμείσαι να μην φανείς ανάξιος της μεγάλης κλήσης σου. 

Τί μάτην κοπιώμεν και μάτην ταραττόμεθα άνθρωποι! Ιδού η σοφία σε πτώχεια εκούσια και το μυστήριον των αιώνων σε αποκάλυψη Ταπείνωσης άχραντης!Πώς να συλλάβεις μία τέτοια εκδήλωση δοσίματος, εσύ πού έχεις μάθει να παίρνεις; Να σου προσφέρουν και όχι να προσφέρεσαι; Να φαίνεσαι και όχι να κρύβεσαι; Να αγαπιέσαι, χωρίς να δίνεις ανταλλάγματα, και εκ της αγάπης περισσήν και αζήτητη αγάπη;

Σε λίγη ώρα θα χτυπήσουν οι χριστουγεννιάτικες καμπάνες. Και δεν θα είναι μόνο πρόσκληση-πρόκληση για τον κόσμο- στην λειτουργική χαρά. Θα είναι διακήρυξη! Διακήρυξη ότι μετά από αυτή την μεγάλη και σπουδαία νύχτα, κατά την οποία έλαμψε φως ανέσπερο, θα ανατείλει μια ημέρα καινή. Καινή γιατί ανακαινισμένοι θα είναι όλοι αυτοί οι μοναδικοί που θα μπορέσουν να δουν το φως και τα αιώνα μηνύματα Της.

Ο Θεός να μας αξιώνει όλους να μάθουμε το μεγαλείο της μοναδικότητας μας σε αυτόν τον κόσμο. Ο Θεός πού μας περιβάλλει με την ανεπανάληπτη και μοναδική αγάπη Του.