Ἐξέλθετε ἔθνη, ἐξέλθετε καὶ λαοί, καὶ θεάσασθε σήμερον, τὸν Βασιλέα τῶν οὐρανῶν, ὡς ἐπὶ θρόνου ὑψηλοῦ, ἐπὶ πώλου εὐτελοῦς, τὴν Ἱερουσαλὴμ προσεπιβαίνοντα, γενεὰ Ἰουδαίων, ἄπιστε καὶ μοιχαλίς, δεῦρο, θέασαι, ὃν εἶδεν Ἡσαΐας ἐν σαρκὶ δι' ἡμᾶς παραγενόμενον, πῶς νυμφεύεται ὡς σώφρονα, τὴν νέαν Σιών, καὶ ἀποβάλλεται τὴν κατάκριτον συναγωγήν· ὡς ἐν ἀφθάρτῳ δὲ γάμῳ καὶ ἀμιάντῳ, ἀμίαντοι συνέδραμον εὐφημοῦντες, οἱ ἀπειρόκακοι Παῖδες μεθ' ὧν ὑμνοῦντες βοήσωμεν ὕμνον τόν Ἀγγελικόν. Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, τῷ ἔχοντι τὸ μέγα ἔλεος.
«Απέχοντας από κάθε κακία, με “νηστεία δεκτή”, όπως λέει και ο Μέγας Βασίλειος, ας προσέλθουμε όλοι κατά την αγία Ημέρα της Αναστάσεως, ανανεωμένοι, καθαροί και άξιοι να μεταλάβουμε τα Άγια Μυστήρια. Αφού πρώτα βγούμε για να προϋπαντήσουμε τον Κύριό μας και να υποδεχτούμε με βάγια και με κλαδιά ελιάς, Αυτόν που (βλέπουμε νοερά τώρα να) εισέρχεται (μέσα) στην αγία Πόλη (Ιερουσαλήμ), καθισμένος επάνω στο γαϊδουράκι. Τι νόημα έχει, άραγε, το ότι Αυτός κάθισε επάνω στο γαϊδουράκι; Αυτό έγινε για να επαναφέρει ο “Λόγος” του Θεού και να υποτάξει στη Θεότητά Του τη ψυχή του ανθρώπου που ξέπεσε στην κατάσταση της “αλογίας” της αμαρτίας, όπως λέει και ο Προφήτης και Ψαλμωδός Δαβίδ (Ψαλμ. 48, 21) και ομοιώθηκε με τα άλογα ζώα. Και, τι σημαίνει να Τον προϋπαντήσουμε, όλοι εμείς, με βάγια και με κλαδιά ελιάς; (Σημαίνει τούτο:) Όταν επιτίθεται κανείς κατά του εχθρού του και γυρίζει πίσω στην πόλη του νικητής, τότε, κάθε φίλος (οικείος και γνώριμός του, από αυθόρμητη χαρά), τον υποδέχεται με βάγια, όπως ακριβώς ταιριάζει (και αρμόζει) σε έναν νικητή. Γιατί τα βάγια είναι σύμβολο νίκης. Επίσης, όταν αδικείται κάποιος και θέλει να παρουσιαστεί μπροστά στον δικαστή, ζητώντας από αυτόν να εκδικάσει την υπόθεσή του, κρατάει κλαδιά ελιάς, φωνάζοντας και παρακαλώντας να ελεηθεί και να βοηθηθεί από αυτόν. Γιατί η ελιά είναι σύμβολο ελέους. Γι’ αυτό κι εμείς υποδεχόμαστε τώρα τον Δεσπότη μας Ιησού Χριστό, με βάγια μεν, επειδή Αυτός είναι ο (μόνος, αιώνιος και πραγματικός) Νικητής· γιατί Αυτός είναι που νίκησε για λογαριασμό μας τον (αιώνιο και αρχέγονο) εχθρό μας (τον διάβολο). Τον υποδεχόμαστε δε και με κλαδιά ελιάς, επειδή ζητάμε από Αυτόν έλεος· ώστε, όπως ακριβώς νίκησε Εκείνος, έτσι κι εμείς ζητάμε τη βοήθειά Του για να νικήσουμε και να κρατήσουμε (στα δικά μας τα χέρια) τα σύμβολα της δικής Του Νίκης. Αυτά τα σύμβολα (δηλαδή τα βάγια και τα κλαδιά της ελιάς) εκπροσωπούν όχι μόνο τη νίκη που Εκείνος κέρδισε για χάρη μας, αλλά και αυτή που κερδίσαμε (ή που θα κερδίσουμε) όλοι εμείς, με τη βοήθειά Του, αλλά και με τις ευχές όλων των Αγίων. Αμήν.( αββάς Δωρόθεος)
Xρόνια πολλά συμπανηγυριστές και συνέορτοι! Καλή Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου