Δύο άγιοι... "σκάνδαλο"

Ότι η ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει καμιά σχέση με τον ευσεβισμό και τον πουριτανισμό αλλοτρίων δογμάτων και θρησκειών, φαίνεται ξεκάθαρα στο βίο του αγίου που εορτάζει σήμερα,τον βίο του αγίου Βονιφατίου.

Ο άγιος Βονιφάτιος ήταν δούλος της πλούσιας Αγλαΐας από την Ρώμη. Και οι δύο ήταν πολύ ελεήμονες και φιλόπτωχοι, συνευρίσκονταν όμως μεταξύ τους, έχοντας ερωτική σχέση , ο δε Βονιφάτιος ήταν επίσης μέθυσος και γύριζε στα καπηλειά. Η Αγλαΐα που ήταν φιλομάρτυρας έστειλε τον δούλο και εραστή της στην Ανατολή για να βρει λείψανα αγίων μαρτύρων , οι οποίοι στο τρέχοντα τότε διωγμό ήταν πλήθος μέγα, για να τα έχουν σε πνευματική ωφέλεια και ευλογία. Ο Βονιφάτιος της απάντησε ευφυολογώντας , αλλά και άκων προφητεύοντας: "αν σου φέρω το δικό μου λείψανο τί έχεις να πείς;". Η Αγλαΐα γέλασε και τον αποκάλεσε μέθυσο και έπειτα τον προέπεμψε στο ταξίδι του.

Στην Ανατολή ο Βονιφάτιος θαύμασε τα μαρτύρια και την ομολογία των αγίων και τους μεν τραυματίες υπηρετούσε, τους δε φυλακισμένους επισκεπτόταν , ώσπου δεν άργησε και η ώρα του δικού του μαρτυρίου.Ομολόγησε με παρρησία τον Χριστό και έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου. Ο Χριστός, "ο ετάζων καρδίας και νεφρούς", ο βλέπων τα κρύφια των ψυχών των ανθρώπων, εκείνος που γνωρίζει ποιό πρόβατο είναι ερίφιο και ποιό ερίφιο πρόβατο,δεν αποστράφηκε τον μέθυσο και τον άσωτο, δεν περιφρόνησε τον πόρνο , αλλά τον καταξίωσε να λάβει το αμαράντινο στέφανο της μαρτυρικής ομολογίας. Οι συνδούλοι του Βονιφατίου μετέφεραν το άγιο λείψανο του πίσω στην κυρία του την Αγλαΐα, το οποίο ευωδίαζε και θαυματουργούσε. Εκείνη το τίμησε , κτίζοντας ναό , ενώ και η ίδια μεταστράφηκε ζώντας το λοιπό τη ζωής της με ειρήνη Χριστού,μετάνοια και ταπείνωση.

Επίσης , στην Εκκλησία δεν υπάρχουν απαγορευμένες λέξεις. Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, εκείνος που κατά την παράδοση πήρε στα χέρια του νήπιο ο Χριστός για να τον φέρει σαν παράδειγμα παιδικής απλότητας, φλέγοταν ολόκληρος από τον Έρωτα του Χριστού. Η λέξη "έρωτας" η τόσο κακοποιημένη και παρεξηγημένη από τον κόσμο, αυτό το δώρο του Θεού στην ψυχή του ανθρώπου που αποκαλύπτει ότι ανώτερο και εκλεπτυσμένο όταν εκρήγνυται στις καρδιές μας  σαν τύπος ουρανίων τρυφών και ολοκληρώνεται και τελειούται όταν από έρωτας για τα πρόσκαιρα πρόσωπα μεταμορφώνεται σαν έρωτας για τον Νυμφίο Χριστό! " Ο εμός έρως εσταύρωται!" ( Ο δικός μου έρωτας είναι ο Χριστός, σταύρωσα τον εαυτό μου και μέσα μου μορφώθηκε ο Νυμφίος μου τον οποίο ποθώ). Ζητούσε με διακαή αγάπη να παραδοθή στα θηρία ώστε όταν τον αναλώσουν ολόκληρο να παραδοθεί στον Ιησού της καρδιάς του, ως "άρτος ηδύς", σαν γλυκό πρόσφορο στον αληθινό του Εφέτη!

Ο άγιος Βονιφάτιος παραδομένος πρώτα σε έρωτα σαρκικό έγινε μετά εραστής των ουρανίων. Ο άγιος Ιγνάτιος παραδομένος μια ζωή στον θεϊκό έρωτα έλαβε ισότιμο μαρτύριο με τον αποπάνω "αμαρτωλό" .

Έτσι θέλει και έτσι κρίνει ο Εραστής. Και ευτυχώς που η σωτηρία και η κρίση μας δεν βρίσκεται στα χέρια των ανθρώπων...