Θυμήσου την πρώτη ερώτηση, την εννοιά της, αν όχι ακριβώς τα λόγια. Θέλεις να πας στον κόσμο με αδειανά χέρια κηρύσσοντας στους ανθρώπους μια ελευθερία που η φυσική τους βλακεία και η φυσική τους προστυχιά δεν τους αφήνουν να την καταλάβουν, μια ελευθερία που τους φοβίζει γιατί δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει τίποτε πιο ανυπόφορο απ' αυτή για τον άνθρωπο και την κοινωνία;
Βλέπεις αυτές τις πέτρες της άγονης ερήμου; Κάνε τες ψωμιά και οι άνθρωποι θα τρέξουν πίσω σου μ' ευγνωμοσύνη, σαν υπάκουο κοπάδι, τρέμοντας μήπως πάρεις το χέρι σου και δεν έχουν πια ψωμί.
Εσύ όμως δεν θέλησες να στερήσεις απ' τον άνθρωπο την ελευθερία και αρνήθηκες, κρίνοντας πως είναι ασυμβίβαστη με την υπακοή που εξαγοράζεται με ψωμιά ...
Επαύξησες την ανθρώπινη ελευθερία, αντί να την περιορίσεις και επέβαλες έτσι για πάντα στον ηθικό άνθρωπο τα μαρτύρια αυτής της ελευθερίας. Ήθελες να σ' αγαπούν ελευθέρα, να σε ακολουθούν οι άνθρωποι με την θέληση τους, καταγοητευμένοι ...
Δεν κατέβηκες από τον Σταυρό όταν σε κορόιδευαν και σου φώναζαν ειρωνικά:
-Κατέβα απ' το Σταυρό να σε πιστέψουμε.
Δεν το ' κάνες, γιατί δεν ήθελες να υποδουλώσεις τον άνθρωπο μ' ένα θαύμα. Ηθελες την ελεύθερη αγάπη και όχι την δουλική έξαρση ενός τρομοκρατημένου σκλάβου ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου