"Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα. Ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς".

"Κύριε στο όνομα σου δεν προφητέψαμε; 
Και στο όνομα σου δεν βγάλαμε τα δαιμόνια;
 Και τότε θα τους αποκριθεί: φύγετε από εμπρός μου, 
εσείς πού εργάζεστε την ανομία, γιατί δεν σας αναγνώρισα ποτέ"

Ακούσωμεν τί λέγει ο Παντοκράτωρ,
ουαί οι εκζητούντες θεάσαθαι την φοβεράν ημέραν Κυρίου,
αύτη γαρ εστί σκότος, πυρί γαρ δοκιμάσει τα σύμπαντα...

Ο ασφυκτικός και αδιάφορος κληρικαλισμός και η στυγνή ακαδημοποίηση της ορθόδοξης θεολογίας, είτε σε σύνθεση , είτε σε αντιπαράθεση, κράτησαν το ποίμνιο δυστυχώς μακρυά από το ορθόδοξο πνεύμα και το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος.Όταν δεν ικανοποιήσαι από την κλειστή θρησκευτικότητα και μένεις ξένος από την διδασκαλία και το βίωμα, τότε ψάχνεις τον Χριστό αλλού και μάλιστα σε πιό "ευχάριστους" και προσιτούς τόπους, πού είναι πρόθυμοι να σε υποδεκτούν.

Ο πολύς κόσμος των πιστών χριστιανών μας αναλώνεται δυστυχώς σε μια εύκολη παραθρησκευτικότητα, σε μια "πνευματική αγυρτεία¨, πού αντικατέστησε την ορθή εκκλησιολογία και βίωμα.Τι τραγικό! Οι αρχηγοί της είναι πρόσωπα της εκκλησίας και μάλιστα εν ιερατική περιβολή.

Ένας υποπροωθούμενος νεομακρακισμός, ταλανίζει το ορθόδοξο ήθος, τον οποίο συνιστά η εσχατολαγνεία, η πολιτικοποίηση και εθνικοποίηση της θρησκείας, η αγιοποίηση ζωντανών προσώπων και η γεροντολαγνεία, οι παρασυναγωγές και οι διενοριακές φατρίες, η γλυκανάλατη συναισθηματικότητα,η εξάρτηση από προσωπαγείς θεολογίες και ηθικές και ύποπτα πρόσωπα, πού γυρεύουν οπαδούς και χειροκροτητές.Βασιλεύει η απαξία της ενοριακής ζωής, οι νεοφασιστικές απόψεις επί παντός επιστητού και εθνικού θέματος, η ξενοφιλία, θαύματα και προφητείες που αφορούν τους εκλεκτούς και ολίγους και ένας κατεστημένος ιερός πόλεμος κατά της "ιερατικής δυναστείας και δεσποτοκρατίας", πού "ταλανίζει τον δυστυχή λαό", ο οποίος θέλει λόγο, θέλει μπροστάρηδες, παπαφλέσσες, ιερείς με πρακτικά μυαλά και εξάρσεις, πρόθυμους να υποκύψουν στους Τρείς Πειρασμούς της Ερήμου: τον άρτο, την εξουσία και το σημείο, με οποιοδήποτε τίμημα και με την κοινή μακιαβελλική λογική. "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", εξαργυρώνοντας την προδοσία τους με πλουτισμό και απόκτηση οπαδών και ακροατηρίων. Και το υπόδειγμα της Ναυπάκτου δεν είναι δυστυχώς το μόνο.

Ακούσαμε για ένα σύγχρονο δημοφιλές είδωλο ( pop idol), ο οποίος θεραπεύει την αλαλία με έναν λόγο και -τί τρομερό!- προέλαβε την έλευση του Αντιχρίστου από το 1983, υποσκελίζοντας και αυτόν τον ίδιο τον Γέροντα Παΐσιο. Μιλάμε δηλαδή για αστέρα πρώτου μεγέθους(super nova) και εν ζωή άγιο, πού αύριο θα ακουστεί ότι μυρόβλησε εν ζωή και μάλιστα θα καταγραφεί από έγκυρες πηγές πληροφόρησης για να διαιωνιστεί το είδος.

Παλιότερα, μόνιμη και σταθερή καταγγελία των θεολογούντων , ήταν το λεγόμενο "πνεύμα των αδελφοτήτων", μολονότι  έχω να καταθέσω εν πλήρει συνειδήσει σήμερα, πώς μια χαρά είναι οι άνθρωποι των αδελφοτήτων. Άλλους ταλανίζει το ευσεβιστικό και θρησκοληπτικό πνεύμα, οι οποίοι μάλιστα διαφημίζονται και ως παραδοσιακοί και ως καινοτόμοι, καθώς πνέει ο άνεμος και κατά την απόκτηση ωφελών εντυπώσεων.

Ο λόγος μας σαν νεαρού κληρικού, πού κληρονομεί το εκκλησιαστικό μέλλον, έστω και μεμονωμένα και σε μικρή διάσταση, δεν είναι ούτε παρακλητικός, ούτε δημοσιογραφικός. Είναι καταγγελτικός, ως ώφειλε και ως μη ώφειλε και ηθελημένα σκανδαλιστικός και εγερτήριος. Αποκαθηλώστε τα είδωλα. Ας λειτουργήσουν οι μηχανισμοί απαξίας και ελέγχου από την Εκκλησία.

Υπάρχει μια σταθερή αλήθεια: ""Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα. Ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς". Η θρησκεία ή η πίστη πού την αγνόησε επιδεικτικά , κατάντησε σιγά σιγά και προσωποπαγής και φατριαστική λατρεία.

Ο Κύριος δεν συγχωρεί τους ειδωλολάτρες. Ο Κύριος δεν συμβιώνει με την ειδωλολατρία.

 "Ἦν δὲ Ἡρῴδης θυμομαχῶν Τυρίοις καὶ Σιδωνίοις· ὁμοθυμαδόν τε παρῆσαν πρὸς αὐτόν, καὶ πείσαντες Βλάστον τὸν ἐπὶ τοῦ κοιτῶνος τοῦ βασιλέως ᾐτοῦντο εἰρήνην, διὰ τὸ τρέφεσθαι αὐτῶν τὴν χώραν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς.  τακτῇ δὲ ἡμέρᾳ ὁ Ἡρῴδης ἐνδυσάμενος ἐσθῆτα βασιλικὴν καὶ καθίσας ἐπὶ τοῦ βήματος ἐδημηγόρει πρὸς αὐτούς.  ὁ δὲ δῆμος ἐπεφώνει· Θεοῦ φωνὴ καὶ οὐκ ἀνθρώπου.  παραχρῆμα δὲ ἐπάταξεν αὐτὸν ἄγγελος Κυρίου ἀνθ' ὧν οὐκ ἔδωκε τὴν δόξαν τῷ Θεῷ, καὶ γενόμενος σκωληκόβρωτος ἐξέψυξεν"(πρξ 20-24)

Συμβιώνουμε και δίνουμε ταυτότητα ορθοδόξου σε ανθρώπους πού δίνουν δόξα στον εαυτό τους μάλλον παρά στον Κύριο!