Πηγή της ψευδούς θρησκείας είναι η ανικανότητα να χαρείς, ἠ μάλλον η
άρνηση της χαράς, ενώ η χαρά είναι απόλυτα ουσιώδης επειδή, δίχως
αμφιβολία, αποτελεί καρπό της παρουσίας του Θεού.
Δεν μπορεί κάποιος να
γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός και να μη χαίρεται.
Μόνο σε σχέση με τη χαρά, ο
φόβος του Θεού και η ταπείνωση είναι σωστά, γνήσια και καρποφόρα.
Έξω
από τη χαρά, όλα γίνονται δαιμονικά, μια βαθύτερη διαστροφή κάθε
θρησκευτικής εμπειρίας.
Μια θρησκεία φόβου. Θρησκεία της
ψευτοταπείνωσης. Θρησκεία της ενοχής: τα πάντα είναι πειρασμοί και
παγίδες – όντως πολύ δυνατοί, όχι μόνο στον κόσμο, αλλά και μέσα στην
Εκκλησία.
Οι «θρησκευόμενοι» άνθρωποι, κατά κάποιο τρόπο, βλέπουν τη
χαρά με υποψία.
π.αλεξ. σμέμαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου