Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους τους διαδικτυακούς φίλους. Ο Σταυρός και η Ανάσταση του Χριστού μας, μας απελευθέρωσαν από τα αδιέξοδα του θανάτου, της φθοράς, της μεταξύ ημών και μεταξύ ημών και του Θεού μας ακοινωνησίας. Σχίστηκε το καταπέτασμα, ήρθε η ένωση, παρήλθε η σκιά, το χειρόγραφο διερρήχθη, ο θάνατος θανατώθηκε, τα μνήματα άδειασαν, οι καρδιές γέμισαν. Νυν πάντα πεπλήρωται ΦΩΤΟΣ ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια. Εύχομαι, όπως κάθε χρόνο και σε κάθε περίσταση, την Χαρά την μένουσα και αναφαίρετο του Χριστού στις καρδιές όλων μας. Ιδού ζώμεν!
"Ἐνῶ ἤμουν τόσο κοντὰ στὸ θάνατο, κατάλαβα ὅτι δὲν ὑπάρχει. Δὲν ὑπάρχει ἡ φθορὰ. Εὐθὺς ἀφοῦ εἶχα πλυθεῖ καὶ σφουγγιστεῖ μὲ τὸ καθαρὸ σὰν ἥλιος προσόψι, καὶ κρατοῦσα στὸ χέρι τὸν παιδικὸ χαρταετό, ποὺ ἐξουσιάζει ὅλους τοὺς φουσκοδενδρίτες τῆς Ἄνοιξης, ξεπερνώντας κάθε, βγῆκα ἔξω ἀπὸ τὴ στενάχωρη κάμαρη. Περπάτησα σὲ δρόμους καινούργιους δὲν ἤμουν μονάχος. Καλοῦσα τοῦς άδελφούς μου κοντά. Μέγας άριθμὸς. Σκεφτόμουνα πὼς μποροῦσα νὰ ὑπηρετήσω ὅλους. "Ἀδελφοὶ, νὰ εἶστε χαρούμενοι. Ἐχτροὶ καὶ φίλοι ἀγκαλιασμένοι φιληθεῖτε. Ὁ οὐρανὸς ποὺ χτίζουμε ὅλοι μαζὶ μᾶς σκεπάζει. Τὸ σύμπαν εἶναι ἡ ἀγκαλιά μας"
ν.γ.πεντζίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου