Μνήμη του αγίου Θεοφάνους του Γραπτού.Υμνογράφος και μεγάλος ομολογητής της εκκλησίας, μαζί με τον αδελφό του,τον Θεόδωρο. Αυτούς τους αυταδέλφους τους στιγμάτισε η εξουσία με πυρακτωμένο σίδερο στο πρόσωπο, γράφοντας σε δώδεκα ιαμβικούς στίχους την καταδίκη τους, για την τιμή των αγίων εικόνων. Η παρουσία τους ήταν ο ζωντανός λόγος του ευαγγελίου:εγώ τα στίγματα του Χριστού εν τω σώματι μου βαστάζω. Ο Θεοφάνης συνέγραψε τον κανόνα στην ακολουθία του Θεοδώρου. Ξεχωριστό προνόμιο, πικρό και γλυκύ μαζί, να συνθετεις το εγκώμιο του μάρτυρα αδελφού σου, ο οποίος παύει πιά να είναι το πρόσωπο το οικείο της καθημερινότητας και είναι πλέον άγιος της Εκκλησίας.Αυτή την χάρη του την έδωσε ο Χριστός για την θαυμαστή του ομολογία.Όταν δηλαδή ο αντίχριστος βασιλιάς τους στιγμάτισε με πυρωμένο σίδερο κατά πρόσωπον και με λόγια καταδίκης. Αυτά τα λόγια, κατά την ποιητική έκφραση του ιδίου του Θεοφάνουςστην ακολουθία του αδελφού του, ήταν και η σφραγίδα της γνησιότητας, τα στίγματα του Χριστού, το διαβατηριο το οποίο έδειξαν στην πύλη της Εδέμ και το χερουβείμ με την πύρινη ρομφαία έστρεψε πίσω και τους άφησε να μπουν στον παράδεισο του Θεού.
Είναι μεγάλο προνόμιο ο στιγματισμός για τον Χριστό.Θέλει όμως γενναία ψυχή και αφοσίωση.Το αν προτιμάμε να δείχνουμε τον Χριστό ή κάτι άλλο είναι ζήτημα και απόφαση προσωπικής πνευματικής καλλιέργειας...
από το "σημερινό" μας φβ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου