Σε ένα σημείο ο διάβολος του εμφανίστηκε ντυμένος με μεγαλοπρεπή άμφια, γεμάτος χρυσά και πετράδια, και ανακοίνωσε ότι ήταν ο Ιησούς και ότι ο Μαρτίνος έπρεπε να τον λατρεύει. Ο Μαρτίνος είδε αμέσως το λάθος που έκανε ο διάβολος  και ρώτησε, ′′ Πού είναι τα σημάδια των καρφιών; Πού είναι το τρύπημα του δόρατος; Πού είναι το στέμμα των ακανθών; Όταν δω τα σημάδια του Πάθους θα λατρέψω τον Κύριό μου." Ο Ιησούς δεν θα ερχόταν σε πλούτη αλλά με τα σημάδια της ταλαιπωρίας και της φτώχειας του.

Όταν οι Επίσκοποι συνάχθηκαν στον Καθεδρικό Ναό της Τουρ για να εκλέξουν νέο Επίσκοπο, ο λαός έφερε με τη βία και παρουσίασε τον Μοναχό Μαρτίνο, ο οποίος ασκήτευε κοντά στην πόλη.

Οι Επίσκοποι είδαν μπροστά τους έναν απεριποίητο μοναχό, ντυμένο με βρώμικα ξεφτισμένα ρούχα. Αρνήθηκαν να τον εκλέξουν Επίσκοπο.

Η απάντηση του λαού ήταν μνημειώδης: Δεν τον προτείναμε για το κούρεμα του αλλά για την αρετή του...