Γράμμα πικρό στους δικαιούντας εαυτούς

Εχτές, σε ένα γειτονικό χριστιανικό ιστολόγιο(ίσως το καλύτερο στο είδος του), στενοχώρησα και σκανδάλισα κάποιους , σχετικά με το θέμα των χριστιανικών οργανώσεων. 

Το να έχει κάποιος και μάλιστα ιερέας - το τονίζω το ιερέας γιατί έχει ιδιαίτερο βάρος και ευθύνη- κάποιες αποκρυσταλλωμένες απόψεις,απόψεις που διαμόρφωσε από παιδί στην εκκλησία και τους χώρους της, εμπειρίες που είδε και έζησε, θεολογικές μαρτυρίες πνευματικών αλλά και θεολόγων του κόσμου και ιδιαίτερα απόψεις που του εμφυσά ο πόνος της καρδιάς του, είναι κατηγορητέο και κατακριτέο; Αυτής της ίδιας καρδιάς που ακόμα και στον πιό αμαρτωλό και αναίσθητο ιερέα-ων πρώτος ειμί εγώ- που μπροστά στο θυσιαστήριο γίνεται χίλια κομμάτια για τον Εραστή και τα παιδιά Του;Αυτής της ίδιας της μαύρης και ταλαίπωρης ψυχής που την παίζει, την ρισκάρει ο λειτουργός ενώπιον του φρικτού θυσιαστηρίου , την ρισκάρει λέω για όλους τους άλλους, για να τραφούν από το Άφατο Θύμα;

Ποιός μπορεί να νιώσει τον ιερέα εκτός από τον ιερέα; Δεν θα πώ, τίς ελέγξη ιερείς περί αμαρτίας, διότι αναμάρτητοι δεν είμαστε, θα πώ όμως ότι παίζουμε με την Φωτιά για να Φάνε οι άλλοι, να θραφούνε Χριστό. Λοιπόν ένας τέτοιος διακομιστής πού συν τοις άλλοις επωμίζεται όλη την αμαρτία των εκκλησιαστικών, κληρικών και μή ενώπιον λαού και χριστομάχων , οφείλει να σιγεί, όταν παρασαλέυεται το ορθόδοξο πνεύμα και μάλιστα με εκκλησιαστικές ευλογίες; Μίσος και χολή δεν έχω για κανένα πρόσωπο, μα θαρρώ πώς κάθε ιερέας δεν εχει απλώς το δικαίωμα, αλλά και την ευθύνη να βροντοφωνάξει: εδώ δεν υπάρχει ορθοδοξία. Δεν είναι μίσος και εμπάθεια, είναι ευθύνη. Δεν μπορώ να βλέπω στραγγαλισμένα και νευρωτικά τα παιδιά που μου γέννησε ο Θεός. Επαναστατώ,φλέγομαι,ντρέπομαι!

Μου καταλόγισαν χολή. Εχτές ήμουν ένα ράκος. Όχι γιατί μετάνοιωσα γι'αυτά που έγραψα, μα γιατί νιώθω πως σαν Άνθρωπος στενοχώρησα άνθρωπο και δεν αγαπώ πολύ τις τσιριμόνιες. Μα καλύτερα να είναι κανείς χολερικός παρά νερόβραστος, καλύτερα να είναι  κρουστός με μέλανες χυμούς, παρά αποχυμωμένος και αποστειρωμένος. Οφείλεις να είσαι ζεστός ή κρύος, λέει η αποκάλυψη. Τον χλιαρό θα τον εμέσω. 

Ζήτησαν να μου αποσπάσουν ομολογία πίστης πώς είμαι τάχα οικουμενιστής! Αυτή η πράξη (απόσπαση ομολογίας) εκτός του ότι είναι ιεροεξεταστική και δηλωτική πιετιστών είναι ανατριχιαστικά απάνθρωπη, λες και είστε τορκεμάδες και εγώ κάποιος Γαλιλέι. Με ποιό δικαίωμα; Σας απάντησα τί φρονώ και πώς είμαι παιδί της ορθοδοξίας αυτής της Μάνας που θαρρείτε για άλλους είναι τροφός και γι'αλλους μητρυιά. Οι άνθρωποι του κόσμου,αυτοί που έχουν μόνο φυσικό δίκαιο και οι αδιάφοροι, είναι πιο γλυκύθυμοι και διαλεκτικοί από σας. Πολλές φορές η καρδιά μου αναπαύτηκε σ'αυτούς και είδα εκεί εικόνες Θεού. Εσείς τρέφετε κακίες και μισαλλοδοξίες, πολλές φορές εν αγνοία σας και δεν λέω εν γνώσει σας για να μην σας καταλογήσω μεγαλύτερη αστοχία. Γιατί ομιλείτε για ορθοδοξίες και οικουμενισμούς, όταν η ίδια η υπόσταση σας εκκλησιολογικά είναι προτεσταντικής προέλευσης και φύσης;  Λέτε για διεφθαρμένους ιερείς και αρχιερείς. Μην βγάζετε την ουρά σας απ'έξω. Άρα ομολογείτε πώς είστε από άλλη εκκλησία μ'αυτούς; Εμένα αδέρφια μου είναι ο πόρνος και ο ομοφυλόφιλος.  Δεν μ'αρέσει η πράξη τους, δεν τους κρίνω όμως  σαν ανθρώπους. Το αντέχετε εσείς αυτό; Αντέχετε να σηκώσετε τον σταυρό του αμαρτωλού να μην τσακιστεί και χαθεί η ψυχή του;Αγαπητοί, το να φορά κάποιος ράσο και να ευαγγελίζεται Χριστό και Εκκλησία, το να φέρει δηλ. τον ονειδισμό του Χριστού και τον εμπαιγμό του κόσμου, ειδικά σ'αυτό το ρημάδι υποκρισίας που λέγεται σύγχρονη κοινωνία είναι μαρτύριο και ομολογία . Εσείς θα κάμετε τα αγιοτικά σας στις αίθουσες σας, μακρυά από τις ενορίες και μετά θα γυρίσετε δικαιωμένοι σπίτι σας. Στην καλύτερη περίπτωση οι άνθρωποι θα σας καταλογίσουν δικαιοσύνη στην χειρότερη φαρισαϊσμό. Δηλ. ή θα πάρετε τον μισθό σας από τους ανθρώπους και όχι από τον Θεό ή μια ελάχιστη κατηγόρια.Εμείς όμως και στο σπίτι και στο ναό και στον δρόμο είμαστε ευδιάκριτοι και κουβαλάμε αμαρτίες φρικτές που κάνουν τρεις παπάδες στους χίλιους και ακόμα ακόμα και τις δικές σας αστοχίες που σκανδαλίζουν τους ανθρώπους. Σε κάθε περίπτωση μόνο εμείς θα είμαστε υπόλογοι στην κοινωνική κριτική. Ούτε αυτό το σεβαστήκατε. Άρα μήπως εμείς να σας ζητήσουμε ομολογία ή απολογία τινά; Δεν νομίζω, γιατί ευαγγελιζόμαστε σεβασμό του Προσώπου και οφείλουμε να το τηρούμε.

Μου ζήτησαν να αλλάξω νικ όταν μιλώ για τις οργανώσεις, να μην φαίνεται πώς είμαι παπάς και σκανδαλίζω και να κρατώ τα προσχήματα. Μόνο αυτό από μόνο του είναι τόσο πολύ δηλωτικό της υποκρισίας,των συμβάσεων και της προσποίησης που δέρνει τα προτεσταντικά σας μυαλά και προσκρούει στην χριστιανική εντολή της απλότητας. Δεν κρυβόμαστε πίσω από τα δάχτυλα μας κύριοι. Ορθοδοξούμε. Σας ξαφνίσαμε; Λυπάμαι, δεν πλέκω ευκολα ύμνους, δεν θέλω να ράψω το στόμα μου. Και πιστέψτε πώς δεν σας μισώ, μα έκανα το .... μεγάλο αμάρτημα να έχω διαφορετικές απόψεις από σας!

Μου λέτε, για τα "βαμμένα κοριτσάκια" που τα φωνάζουν μερικοί πόρνες, τους διεφθαρμένους με τα μεγάλα αυτοκίνητα. Σ'αυτούς θα προσθεσω εγώ όλες τις ανομίες και τις εκπτώσεις του κόσμου και αντάμα μ'αυτούς τους αγνούς και τους δίκαιους(τί αλαζονική προπέτεια για την κρίση του Θεού!). Αυτοί όλοι είναι το ποίμνιο μας, που κρέμεται από το λαιμό μας και δίνουμε λόγο γι'αυτούς στον Κύριο. Θα σας πώ κάτι φρικτό και .. ανόσιο. Αν το ποίμνιο μου κατέβει ολόκληρο στην κόλαση θα τους ακολουθήσω και εγώ εκεί. Και την ψυχή μου στον τζόγο, γιατί όπου αυτοί οφείλω να είμαι και εγώ και ας οικονομήσει ο Χριστός σωτηρία! Δεν θα εννοήσετε ποτε πώς η Εκκλησία είναι μεταμόρφωση και ανοικτή σε όλους! Μπαίνουν τα κουρέλια και βγαίνουν διαμάντια!Δεν θα εννοήσετε ποτέ πώς η εκκλησία είναι γάμος και χαρά, ειδικά γιατί την ευλογημένη χαρμολύπη την καταντήσατε κακομοιριά και μιζέρια. Έρχεται το νερό  άοσμο και αγευστο και βγαίνει κρασί εκλεκτό της Κανά! Έρχεται ο λύκος και γίνεται αρνί και η πόρνη γίνεται μυροφόρος! Εσείς θέλετε οι ιερείς να είμαστε πυλωροί και αστυνομικοί και να κρίνουμε τους ανθρώπους από την εμφάνιση, λες και θα σας σώσει η σχηματική ευπρέπεια. Δεν είστε ευπρεπείς από ευγένεια ή αγάπη για τον Χριστό, αλλά από φοβο για τον περίγυρο σας και τα μαρτύρια της κολάσεως. Θέλετε οι ιερείς να είμαστε ράφτες και μπακάληδες και να μετράμε ήθος και ψυχές με το ζύγι και τον χάρακα. Λυπάμαι οφείλουμε να είμαστε μόνο κηρυναίοι και όταν μπορούμε γιατροί. Οι Ιεροί Κανόνες είναι τα φάρμακα μας και όχι κάποιο αστικό δίκαιο που ξαποστέλνει στην καρμανιόλα τους αμαρτωλούς του κόσμου. Η Γραφή είναι ο οδηγός μας και πηγή ζωής, όχι ένας χάρτινος αδυσώπητος πάπας που κόβει συνταγές και τρομάζει ή καλουπώνει τις ψυχές των ανθρώπων. Όταν ανεβείτε στον Σταυρό και χύσετε το Αίμα σας για όλους τους αματωλούς, τότε θα έχετε το δικαίωμα να κρίνετε ανθρώπους και να κάνετε υποδείξεις. Αφήστε εμάς τους αμαρτωλούς παπάδες να αγαπάμε τους συναμαρτωλούς μας. Σκύβουμε πάνω τους και δεν βλέπουμε κόπρο μα πεσμένη την εικόνα του Θεού. Ουαί ημίν εν τω κρίνεσθαι, αν τους περιφρονησουμε. Καταδικάζουμε την αμαρτία, παλεύουμε να τους σύρουμε μακρυά απ'αυτήν, πολεμάμε τον εφευρέτη της, δεν χαρίζουμε κάστανα. Αλλά τους ίδιους τους αμαρτωλούς θα τους αγαπάμε μέχρι να βγει η ψυχή τους ή η ψυχή μας.

Με συμπάθεια σε όσους είναι ανάμεσα σας και παραμένουν αγνοί, με θλίψη για τους υποψιασμένους, με αδιαφορία για τους τάχα αναποφάσιστους.

Ο ελάχιστος εν ιερεύσι Παντελεήμων.